بسم‌ الله الرحمن الرحیم جلسه با حضور 196 نفر رسمی است. دستور جلسه را قرائت بفرمایید.

بسم‌ الله الرحمن ‌الرحیم دستور جلسه دویست و شصتم روز ‌سه‌شنبه ششم آذرماه 1397 هجری‌شمسی مطابق با نوزدهم ربیع‌الاول 1440 هجری‌قمری: 1 ـ گزارش کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی و نظارت بر اجرای اصل (44) قانون اساسی درمورد آسیب‌شناسی وضعیت شاغلان و بیکاران با رویکرد حمایتی. 2 ـ ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درمورد طرح یک‌فوریتی تنظیم برخی از مقررات مالی اداری و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش. 3 ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی درمورد رسیدگی به طرح جامع مدیریت شهری طبق اصل (85) قانون اساسی. 4 ـ گزارش کمیسیون مشترک درمورد طرح یک‌فوریتی تشکیل وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی (اعاده شده از شورای محترم نگهبان 1). 5 ـ گزارش کمیسیون اقتصادی مبنی بر رد تقاضای تحقیق و تفحص از میزان مطالبات غیرقابل وصول و مشکوک‌الوصول بانکی کشور. 6 ـ گزارش کمیسیون قضائی و حقوقی درمورد لایحه حمایت از اطفال و نوجوانان (اعاده شده از شورای محترم نگهبان 1). 7 ـ سؤال آقای محمد فیضی نماینده محترم اردبیل، نمین، نیر و سرعین از وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری.

تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید.

از قاری محترم آقای قاسم رضیعی تشکر می‌کنیم، ترجمه آیات را بفرمایید.

به نام خداوند بخشنده مهربان «ای مؤمنان به عدل و داد برخیزید و در راه رضای خدا شاهد باشید و شهادت دهید ولو آنکه به زیان خودتان یا پدر، مادر و خویشاوندان‌تان باشد برای هر کس شهادت می‌دهید چه توانگر، چه تهیدست باشد در هر صورت خداوند بر آنان مهربان‌تر است بنابراین از هوای نفس پیروی نکنید که از حق عدول کنید و اگر زبان را در شهادت به نفع خود بچرخانید یا از بیان حق خودداری کنید خدا به هر چه کنید آگاه است. ای کسانی که ایمان آورده‌اید به خداوند و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاده است و کتابی که از پیش نازل کرده است ایمان بیاورید و هر کس به خداوند و فرشتگانش و کتاب‌هایش و پیامبرانش و روز بازپسین کفر بورزد به گمراهی دور و درازی افتاده است». راست گفت خداوند بلندمرتبه بزرگ. تأخیرکنندگان جلسه امروز: جناب آقای حمدالله کریمی و سرکار خانم جلودارزاده.

دستور جلسه را بفرمایید.

خدمت همکاران گرامی عرض سلام و ادب داریم. دستور اول‌ گزارش کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی و نظارت بر اجرای اصل (44) قانون اساسی طبق تبصره (1) ماده (45) آیین‌نامه است که درمورد آسیب‌شناسی وضعیت شاغلان و بیکاران با رویکرد حمایتی است. در جلسه گذشته گزارش کمیسیون قرائت شده، نماینده محترم دولت اظهارنظر فرمودند، الان شش نفر از همکاران باید اظهارنظر کنند که خواهش می‌کنم همکار گرامی جناب آقای دکتر رحیمی اسامی همکاران نماینده را برای نطق ذکر کنند.

بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و عرض ادب محضر همکاران عزیز. اسامی شش نفر از همکاران به قید قرعه مشخص شده که من به ترتیب اعلام می‌کنم. جناب آقای رضیان، جناب آقای صباغیان، سرکار خانم زرآبادی، جناب آقای احمد مرادی، جناب آقای موسوی‌لارگانی و جناب آقای فرهنگی. نفر اول جناب آقای رضیان هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم هفته بسیج را خدمت همه دلاورمردان عرصه جهاد و شهادت و رادمردی تبریک عرض می‌کنم. اما در بحث و موضوع مربوط به گزارش کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی که بحث آسیب‌شناسی وضعیت شاغلان و بیکاران با رویکرد حمایتی بوده، باید عرض کنم امروز اشتغال به عنوان یکی از چالش‌های بسیار جدی کشور است که دغدغه همه کارگزاران و خانواده‌ها و خصوصاً جوانان تحصیلکرده جامعه است و متأسفانه به عنوان یک بحران اصل نظام و انقلاب را به صورت جدی تهدید می‌کند و در طی سالهای گذشته در دولت‌های مختلف قول‌های زیادی برای حل مشکل داده شده، اما نتیجه‌ای حاصل نشده و شرایط شاید به مراتب سخت‌تر و پیچیده‌تر شده و متأسفانه جوانان ما قدری ناامیدتر و بی‌اعتمادتر شدند و خانواده‌ها دچار دغدغه‌های عصبی و ناراحتی‌های بیشتر شده‌اند. یقیناً شما نمایندگان محترم قبول دارید که بیشتر مراجعین به شما برای اشتغال است و عملاً هم کاری از عهده شما بر نمی‌آید، اما چه چیزی موجب این اتفاق شده، یقیناً یکی از دلایلش برنامه‌ریزی غلط، ساختار اقتصادی نادرست، عدم اجرای درست اصل (44)، نابودی بخش خصوصی و شاید خودخواهی دولتمردان و جلوگیری از خصوصی‌سازی درست است. ایجاد رقابت نادرست در تولید،‌ قاچاق فراوان، پایین بودن کیفیت تولید و عدم امکان صادرات، عدم توجه به کسب و کارهای جدید و عدم توجه جدی به صادرات و صادرات‌محور نبودن تولید را می‌توانیم از جمله موانع جدی عدم رونق بازار کسب و کار و افزایش نرخ بیکاری در کشور بیان کنیم. جمعیت دانشگاهی در طول دهه 70 و 80 افزایش جدی پیدا کرده و جمعیت سرریز دهه 60 نیز در این سبد قرار داشته، اما ما برنامه‌ریزی برای ساماندهی و مدیریت فارغ‌التحصیلان و خروجی دانشگاه‌ها نداشتیم. یکی از مهمترین چالش‌ها در موضوع اشتغال را نبود یک آمار درست درخصوص وضعیت شاغلان و بیکاران در جهت برنامه‌ریزی صحیح می‌توانیم عنوان کنیم و شاید فرار دولت‌ها از بررسی دقیق و کارشناسانه موضوع برای رفع این بحران است و شاید بیشتر به صورت شعاری در طی این سال‌ها عمل شده و نتیجه آن هم وضعیت نابسامانی است که در حال حاضر وجود دارد. مشارکت زنان در بازار اشتغال اگرچه می‌تواند یک حق اجتماعی و مدنی محسوب شود، اما عدم برنامه‌ریزی در موضوع معیشت که وظیفه اصلی مردان برای تأمین مخارج زندگی است یک بی‌نظمی جدی را در بازار اشتغال ایجاد کرده، نبود مدیریت صحیح در جذب باعث ایجاد رانت‌های زیادی برای اشخاص ذی‌نفوذ و عدم دسترسی مردم عادی برای اشتغال فرزندان آنها شده است. آماری که در این گزارش ارائه شده جمعیت جوانان (40) درصد طی سالهای 84 تا 93 اعلام شده، یعنی جمعیت (15) تا (34) سال و این همان جمعیت متولدین دهه 60 ما هستند که برنامه‌ریزی برای خروج آنها از صندلی دانشگاه‌ها نشده است. یکی از چالش‌های مطرح‌شده در این گزارش اشتغال افراد در سنین (30) تا (39) سال است که سن بازنشستگی آنها در سالهای 60 تا 70 سالگی آنها خواهد بود که دیگر رمقی برای کار در آن سنین برای آنها نیست و این یقیناً می‌تواند بهره‌وری را در سالهای آینده پایین بیاورد و براساس آمار این گزارش در سال 95 ما (3) میلیون و (200) هزار بیکار داشتیم که (1) میلیون و (300) هزار نفر تحصیلات دانشگاهی داشتند، یعنی معادل (42) درصد و این در واقع یک انفجاری است که ضرورت برنامه‌ریزی دولت و مجلس و ضرورت شناسایی و ساماندهی کردن این اشخاص وجود دارد. یکی از چالش‌های مهمی که در گزارش اعلام شده شاغلان فاقد بیمه است، اگرچه درصد پوشش بیمه‌ای طی این سال‌ها افزایش پیدا کرده و خدمت شما عرض شود در حال حاضر (59) درصد شاغلان خلأ بیمه‌ای دارند و در سالهای پایان عمر درصد فقر و هزینه‌ دولت برای دستگیری از فقرا در این اقشار یقیناً بیشتر می‌شود و بیمه یک امنیت معیشتی برای همه اقشار می‌تواند به وجود بیاورد. ممنون هستم.

جناب آقای رضیان از رعایت وقت تشکر می‌کنیم. نفر دوم جناب آقای صباغیان هستند، پنج دقیقه زمان دارید، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین عرض سلام و ادب خدمت نمایندگان محترم. جناب آقای پزشکیان! من قبل از اینکه نظرم را عرض کنم یک تذکری دارم، اگر اجازه بدهید جزء وقت من حساب نشود. تذکر اصول (45) و (48) (نایب‌رئیس ـ حالا فعلاً بحث‌تان را کنید) عذرخواهی می‌کنم، دو تا خط حیاتی یکی به استان یزد می‌آید و یکی از استان یزد می‌رود. یکی خط آب است که می‌آید و یکی هم خط سنگ که می‌رود. خط سنگ (50) سال است دارد خارج می‌شود، یک گودال چندصد متری با عمق و عرض برای ما باقی گذاشته‌اند. متأسفانه این مشکلی ندارد، آب قطع شده، واقعاً همین الان هم که من دارم با شما صحبت می‌کنم آب شرب استان یزد قطع است. حق هم دارند، مردم ندارند، آنجا خشکسالی، اینجا هم خشکسالی. ما یک خواهشی که داریم تدبیری اندیشیده شود، طوری نشود که مردم در این شرایط سخت دچار این مشکل هم شوند. ما اگر یک‌صدم ارزش سنگی که می‌برند آب به ما بدهند برای ما کافی است. اما در ارتباط با بحث گزارش،‌ آقای پزشکیان! گزارش خیلی خوبی مطرح شده و زحمت کشیدند، ولی این گزارش تا پایان سال 96 است و سال 97 به بازار کسب و کار توجه نشده و مشکلات اقتصادی که از این بابت بر مردم است را همه ما داریم مشاهده می‌کنیم. طبق اصول (28)، (29) و (43) قانون اساسی، ما مکلفیم مشکلات اقتصادی، مسکن و مسائل کاری مردم را حل کنیم، حالا چه دولت و چه مجلس، منتها متأسفانه گزارش نشان می‌دهد که ما به وظایف خودمان عمل نکردیم. وقتی در این گزارش می‌گوید (53) درصد از کسانی که در بازار کسب و کار کار می‌کنند بیمه نیستند یا (30)‌ درصد شاغلین زنان، بیکاری‌شان (70) درصد شده است، اینها نشان می‌دهد که واقعاً ما وظایف خودمان را خوب انجام نمی‌دهیم. جناب آقای پزشکیان! سؤال من این است که این گزارش خیلی خوب کار شده، زحمت هم کشیده شده، آمارهای خیلی خوبی هم به ما دادند، من می‌خواهم ببینم بعد از این گزارش چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر به صرف قرائت گزارش است و شنیدن که خود به خود این کار دارد انجام می‌شود، منتها ما می‌خواهیم ببینیم بعد از این گزارش چه اتفاقی می‌خواهد بیفتد، واقعاً تکلیف مجلس در مقابل این گزارش چه چیزی است. وقتی به ما می‌گویند (53) درصد کسب و کار ما بیمه نبودند، کسی که نتوانسته بیمه خودش را پرداخت کند، کسی که کارفرما بیمه‌اش را پرداخت نکرده، حقوقش هم (500) هزار تومان بوده است. از لحاظ بهداشت و درمان در سخت‌ترین شرایط هستند، شما الان بیمارستان تأمین‌اجتماعی همین تهران را ببینید، وقتی آدم به آنجا می‌رود می‌بیند که چه سختی‌هایی را دارند می‌کشند، ما بدترین شرایط بهداشت و درمان را در آنجا داریم. نشان می‌دهد که بازار کسب و کار ما،‌ چه شاغلین و چه بیکاران جای خودش را دارد، واقعاً مورد توجه قرار نمی‌گیرند، اصول قانون اساسی که ما آن را میثاق ملی بین مردم و نظام می‌دانیم واقعاً عمل نمی‌شود. تکلیف ما نمایندگان چه چیزی است؟ خواهش ما این است که بعد از این گزارش حداقل مسئولینی که متولی امر کسب و کار بودند، برای شاغلین متولی هستند، اینها بیایند جواب بدهند، گزارش بدهند که چکار کردند، چرا مشکلات ما به این روز افتاده است. اینکه ما گزارش را بخوانیم و قرائت کنیم برود، من فکر می‌کنم این راه درستی نیست. مردم انتظار دارند در این شرایط مسئولین دولتی و دستگاه‌های متولی ورود و برخورد کنند. آقای پزشکیان! من فکر می‌کنم اینجا متولی اصلی مجلس است، باید از دستگاه‌ها بخواهد و اینجا هم هیأت‌رئیسه نقش مهمی دارد. من فکر می‌کنم هیأت‌رئیسه هم اینجا نقش خودش را به خوبی عمل نمی‌کند و قرار است ما گزارشی بخوانیم و تمام شود برود. مشکل مردم اینجا چطور می‌شود؟ آقای پزشکیان، هیأت‌رئیسه! ما از شما تقاضا می‌کنیم واقعاً مسائلی که آسیب‌شناسی شده مهم است، چرا توجه نمی‌شود؟ شما بعد از این جلسه وزرا و دستگاه‌های مسئول را بخواهید بیایند جواب بدهند. وقتی بیکاری ما از (30) درصد برای بانوان (70)‌ درصد می‌شود، یا (53)‌ درصد بیمه نیستند، شما تصورش را کنید، پدر خانواده که بیمه نیست، بچه‌هایش کجا درس می‌خوانند؟ بهداشت و درمان‌شان چطور است؟ بحث خوراک و مسکن‌شان چطور است؟ اینها همه دردهایی است که در این گزارش به نحو مطلوب و خوب آمده است، (رنجبرزاده ـ تشکر آقای صباغیان! وقتتان تمام شده) ما اینجا باید تصمیم‌گیری و اقدام کنیم. خواهش من از جناب‌عالی این است که شما روی این گزارش تصمیم‌گیری کنید، ما باید چکار کنیم؟ اگر صرف قرائت است که شد، خیلی از دوستان هم شاید توجه نکردند. ولی اگر واقعاً می‌خواهیم حل کنیم جناب‌عالی باید در این قضیه این سؤال من را جواب بدهید، ما می‌خواهیم چکار کنیم؟ عذرخواهی می‌کنم.

نفر بعدی سرکار خانم زرآبادی هستند، بفرمایید.

عرض سلام دارم و تبریک هفته بسیج. از گزارش خوبی که کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی و نظارت بر اصل (44) قانون اساسی درخصوص وضعیت اشتغال و آسیب‌شناسی و حوزه اشتغال، شاغلان و بیکاران ارائه دادند تشکر می‌کنم. طبق اصول (28)، (29) و (43)‌ قانون اساسی دولت مکلف است که برای همه ایجاد شغل کند و آن تأمین نیازهای اساسی و بیمه‌شان را برآورده کند. ولی متأسفانه علی‌رغم تلاش‌هایی که در چهار دهه گذشته انجام شده همچنان بخشی از جامعه از فرصت شغلی بی‌بهره هستند و یا اینکه اگر هم شغلی دارند از تأمین نیازهای اساسی به دلیل کمبود دستمزد و پوشش تأمین‌اجتماعی برخوردار نیستند. عدم توجه به موضوع اشتغال، وضعیت نامطلوب صندوق‌های بازنشستگی، نمودار ترکیب سنی شاغلان و افزایش ابعاد مسائل بازنشستگی موضوعاتی هستند که پتانسیل تبدیل شدن به بحران اجتماعی جدی در آینده کشور را دارند. از این منظر بررسی وضعیت شاغلان و بیکاران نکاتی دارد که نشان می‌دهد این وضعیت باید به صورت جدی مورد بررسی قرار بگیرد و راهکارهایی برای آن ارائه شود. بطور متوسط (47) درصد از شاغلان بیمه هستند و (53) درصدشان بیمه ندارند. درخصوص افرادی که شاغل هستند (64)‌ درصد از شاغلان مرد هستند و (9/14) زنان هستند که این نشان می‌دهد نرخ مشارکت زنان ایران نسبت به کشورهای دیگر یکی از پایین‌ترین نرخ‌های مشارکت زنان در اشتغال را دارد که این وضعیت درمورد تحصیلکرده‌ها و جوانان به مراتب نامطلوب‌تر است. در واقع درخصوص جوانان نرخ بیکاری در برخی از مناطق بین (50) تا (63) درصد است و این موضوع درخصوص زنان جوان تحصیلکرده بین (63) درصد تا (78) درصد است. مهمترین دلایلی که باعث وضعیت نامطلوب شده دستمزد پایین، نبودن سیاست‌ها و قوانین جامع برای حمایت از بیکاران متقاضی کار، نبود متولی مشخص برای حمایت از شاغلان و بیکاران، نبود سیاست‌های روشن و عملیاتی برای ایجاد اشتغال است. در سالهای گذشته تمرکز غالب سیاست‌ها و حمایت‌ها در بحث اشتغال روی طرح وام خوداشتغالی، طرح ضربتی اشتغال و طرحهای بنگاه‌های زودبازده بود. متأسفانه سیکل ناقصی که در این طرح‌ها وجود دارد، تزریق منابع مالی و ایجاد حجمی از تعهدات بر دوش دولت بوده و به دلیل عدم نظارت کافی و سیکل ناقصی هم که وجود داشته نتیجه مطلوبی را برای ایجاد اشتغال نداشته است. سیاست‌های اقتصادی برای افزایش اشتغال و کاهش بیکاری باید در چندین دستگاه باشد. ببینید! الان یک مشکلی که برای ایجاد اشتغال‌مان داریم بحث وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم است. متأسفانه وزارت علوم برای کسب درآمد افزایش ظرفیت برای پذیرش دانشجو داشته که بدون اینکه برای اشتغال اینها فکری کرده باشد، فقط کسب درآمد را نگاه کرده و افزایش ظرفیت بی‌رویه داشته که خود این یک مشکلی در بازار اشتغال ایجاد می‌کند. همچنین ضعف آموزش و پرورش که بیشتر نگاه آموزش و پرورش یک نگاه کارآفرینی و تربیت نیروی خلاق نیست، بلکه دارد با سیاست‌هایی به بحث آموزش و پرورش نگاه می‌کند که کمترین توجه را به آینده شغلی دارد و در واقع اینها را فقط به سمت کلاس‌های کنکور و کلاس‌های درسی سوق می‌دهد، برای اینکه به دانشگاه ورود پیدا کنند و دانشگاه هم هیچ برنامه‌ای برای اشتغال ندارد. از طرفی هم خروج افراد تحصیلکرده از کشور یکی دیگر از مواردی است که در بحث اشتغال تأثیر دارد، ضمن اینکه ما هم از نظر کمیت در اشتغال مشکل داریم و هم از نظر کیفیت. (رحیمی ـ تشکر) کیفیت اشتغال ما با توجه به اینکه روابط درستی در استخدام وجود ندارد، در حال حاضر کاریابی‌هایی وجود دارند، ولی این کاریابی‌ها به دلیل عدم شفافیتی که دارند هیچ نقش مؤثری در ایجاد شغل ندارند. اگر اجازه بفرمایید من چند راهکار را خدمت‌تان عرض کنم، (رحیمی ـ زمان گذشته) یکی اینکه من فکر می‌کنم برای حل مشکل و معضل اشتغال باید سیاست‌های ثبات اقتصادی کلان را داشته باشیم. مهمترین بحثش مدیریت کسری بودجه است، زمان، زمان بودجه است، امیدوارم این مدیریت اتفاق بیفتد، ثبات قوانین، اصلاح محیط کسب و کار، اصلاح قوانین بازار کار، اصلاح قانون بیمه بیکاری و همچنین اصلاح نظام اطلاعات بازار کار.

تشکر می‌کنم. نفر بعدی جناب آقای احمد مرادی هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین انه خیر ناصر و معین با تبریک هفته پرافتخار بسیج محضر همه بسیجیان دلاورمرد، جا دارد یاد و خاطره شهدای بسیجی را گرامی بداریم. از کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی و نظارت بر اصل (44) قانون اساسی تشکر می‌کنم که گزارش خوبی را آماده کردند و در صحن علنی مجلس به استحضار مردم عزیز رسید. گزارشی از وضعیت اشتغال در ایران بود، کشوری که ظرفیت‌های اشتغال بالایی در آن است. ولی متأسفانه به علت سوءمدیریت‌هایی که وجود دارد تا الان نتوانسته‌ است دغدغه‌های اشتغال در جامعه را برطرف کند. نرخ بیکاری در کشور واقعاً‌ فاجعه‌آور است، دستمزد و مزایا برای کارکنان غیرقابل قبول است. آمارهای ارائه‌شده از سوی دولت و مرکز آمار ایران متأسفانه غیرقابل قبول است و خواهشی که من از محضر همه نمایندگان عزیز دارم باید تلاش کنیم جلوی این آمارهای غیرواقعی گرفته شود. اگر دولت نمی‌تواند شغلی را ایجاد کند حداقل آمارهای غلط را به خورد مردم و جوانان ندهد. نرخ بیکاری در برخی از استانهای کشور اعلام شده که به (78) درصد می‌رسد، این یعنی خیلی موضوع نگران‌کننده‌ای در جامعه با واکاوی این اتفاق قطعاً به بروکراسی‌های زائد در کشور می‌رسیم. اکثریت کارگاه‌های کشور چه کارگاه‌های کوچک و چه متوسط و حتی کارگاه‌های بزرگ، غیرفعال و یا رو به تعطیلی هستند. سازمان خصوصی‌سازی هم متأسفانه با واگذاری غیرکارشناسی کارگاه‌های تولیدی بزرگ و متوسط را به افراد نااهل واگذار کرده و این هم باعث شده شدت بیکاری ما بیشتر شود و واقعاً جای نگرانی است. عزیزان، نمایندگان محترم، محضر دولتمردان! بیکاری آسیب جدی اجتماعی و امنیتی را برای کشور دارد. امروز جوانان و تحصیلکرده‌های ما اعم از تحصیلکردگان زن یا مرد با یک سرخوردگی به دنبال اشتغال هستند و متأسفانه تا به الان آن تحققی که باید باشد و آن تکلیفی که هم در برنامه پنجساله ششم و هم در بودجه که در هر سال حداقل باید (1) میلیون شغل ایجاد شود، دولت اینجا موفق نشده و باز نیاز است مجلس آن کار نظارتی خودش را انجام بدهد. واقعاً جای تأسف است که ما در بحث اشتغال با کشورهایی مثل عراق، سوریه و افغانستان داریم قیاس می‌شویم. کشور ایران کشور بزرگی است و تمام ظرفیت‌های ممکن اشتغال در آن هست. اگر ما بتوانیم از این ظرفیت به خوبی استفاده کنیم و به دنبال یک شغل پایدار باشیم و اگر بنا بر این داریم که دغدغه‌ خانواده‌ها، مردم عزیز و جوانان‌مان را برطرف کنیم نیاز به همت، باور و تلاش دارد که این تلاش هم باید در مجلس شورای اسلامی که مأمن و خانه مردم و ملت است و هم دولت که باید خدمتگزار بی‌منت به مردم باشد این موضوع را دنبال کنند. ما در استان هرمزگان هم علی‌رغم همه ظرفیت‌های ممکن، محضر نمایندگان عزیز عرض کنم این نگرانی، دغدغه و مشکل اساسی در زمینه اشتغال را مشاهده می‌کنیم و زیبنده نظام مقدس جمهوری اسلامی و دولت محترم و مجلس شورای اسلامی نیست که در استانهایی مثل هرمزگان نرخ بیکاری به بالای (26)، (27) درصد برسد. ما ظرفیت‌هایی مثل دریا و گردشگری داریم، ظرفیت‌هایی مثل بنادر داریم، باید تلاش کنیم نرخ بیکاری‌مان را تک‌رقمی کنیم (رنجبرزاده ـ تشکر، وقتتان تمام شد) و این تلاش را ان‌شا‌ءالله هم در دولت و هم در مجلس شورای اسلامی باید ببینیم که مردم به ما باور کنند که سعی و تلاش‌مان بر این است که ان‌شا‌ءالله بتوانیم خدمتگزاری صادق و بی‌منت باشیم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

تشکر می‌کنم. نفر بعدی جناب آقای موسوی‌لارگانی هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم من قبل از اینکه صحبتم را شروع کنم، علی‌رغم ارادتی که خدمت برادر عزیزم جناب آقای صباغیان دارم و خودشان هم می‌دانند، لازم می‌دانم این نکته را عرض کنم ما هم با قطع آب موافق نیستیم، ولی نکته‌ای که لازم به ذکر است این است که عده‌ای حقآبه‌دار و سهم‌آبه‌دار هستند و تصرف در آن حرام است. قرار بوده بعد از جاری شدن آب در تونل سوم (نایب‌رئیس ـ حاج‌آقا! لطفاً در موضوع صحبت کنید) آب به استان همجوار ما آن هم برای آشامیدن نه برای کشاورزی و صنعت، کشاورزان ما چند سال است که کشاورزی نکرده‌اند، نابود شده‌اند، آن وقت ما بعد اینجا هم باید مشکل داشته باشیم.

حاج‌آقای لارگانی! لطفاً‌ راجع به موضوع صحبت کنید، شما وقت گرفتید که راجع به موضوع صحبت کنید.

متأسفانه در چهار دهه گذشته متوسط سرمایه‌گذاری در ایران سالانه (2)‌ درصد و در برابر نرخ رشد جمعیت در کشور بطور متوسط بیش از (3)‌ درصد بود. در فرآیند تولید و رشد اقتصاد در کنار نیروی کار باید به توسعه سرمایه‌گذاری، اهتمام جدی شود. نرخ رشد سرمایه‌گذاری در سالهای پس از انقلاب همواره کمتر از رشد جمعیت بوده است. در حال حاضر نرخ بیکاری در بین دانش‌آموختگان دانشگاهی افزون بر (40) درصد است. وقتی در کشوری نیروی کار تحصیلکرده بالا دارند، متناسب با تحصیلات و مهارت نیروی کار باید میزان سرمایه‌گذاری در جامعه به شدت افزایش داده شود. ما برای عبور از بحران بیکاری باید از دو منظر به اشتغال توجه کنیم، اول اینکه اشتغال موجود حفظ گردد و دوم اشتغال جدید ایجاد شود. برای عبور از بحران بیکاری راهکارهای جامعی وجود دارد که می‌توان با برنامه‌ریزی و تکیه بر استعداد کشور برای اشتغال و رونق این راهکارها را به مرحله اجرا در آورد: تغییر در نظام آموزش؛ تعلیم نیروی انسانی مجرب و کارآمد متناسب با احتیاجات بازار کار و یک برنامه‌ریزی بلندمدت یک امر حیاتی است. افزایش ساخت مسکن؛ ساخت مسکن سبب ایجاد مشاغل متنوعی می‌باشد، هم می‌تواند رکود بخش مسکن را کنترل کند و هم کارگاه‌ها و کارخانجات بسیاری از آن بهره‌مند می‌شوند. کنترل مهاجرت از کشورهای همسایه و جایگزینی نیروی کار داخلی به جای نیروی کار خارجی. این مهاجرت‌ها ظرفیت‌های شغلی موجود را پر می‌کنند و لازم است طرح بازگشت اتباع غیرقانونی ادامه پیدا کند و نیروی کار داخلی به نیروی کار خارجی ارجحیت داشته باشد. صنعت گردشگری؛ با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران و جاذبه‌های گردشگری هر استان، می‌توان از این طریق باعث ایجاد شغل‌های جدید در جامعه شد. جلوگیری از قاچاق و شفاف‌سازی آمار واردات و همچنین خرید کالای ایرانی. این امر سبب اشتغال‌زایی و جلوگیری از ورشکستگی کارخانجات داخلی می‌شود. حمایت از کارآفرینان و کارآفرینی و توجه به صنایع کوچک، لازمه اجرای طرح بنگاه‌های کوچک و زودبازده،‌ ایجاد شرایط و بستر مناسب برای فعالیت این بنگاه‌ها است. یعنی با تصویب قوانینی مناسب برای این بنگاه‌ها، شرایط ورود بنگاه‌های کوچک به بازار فراهم می‌شود. همچنین با کاهش هزینه و مالیات و زمان أخذ مجوز و شروع کار، موانع پیش‌روی سرمایه‌گذاری برای ایجاد بنگاه‌های کوچک از بین می‌رود. (رحیمی ـ حاج‌آقا تشکر می‌کنیم). تغییر نگرش سیاست تأمین‌اجتماعی؛ بسیاری از بازنشستگان به دلیل کافی نبودن حقوق خود دوباره وارد بازار کار می‌شوند و این امر بسیاری از فرصت‌های شغلی جوانان را از بین می‌برد. ایجاد شرایط مناسب با حقوق کافی برای بازنشستگان (نایب‌رئیس ـ وقت شما تمام شده، متشکرم) باعث دور ماندن این گروه از بازار کار و شاغل شدن هر چه بیشتر جوانان می‌شود.

تشکر می‌کنم. جناب آقای فرهنگی بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم گزارشی که همکاران درباره‌اش صحبت کردند و در جلسه علنی قبل به استحضار همکاران محترم رسید، محصول حدود یک سال کارگروه اشتغال کمیسیون ویژه بود. پارسال که سال تولید و اشتغال بود یکی از اولویت‌هایی که رهبری برای سال تعیین فرموده بودند موضوع این گزارش بود که سعی شد با توجه به آمارهای آن وقت، یعنی آمارهای سال قبلش که سال 96 است و البته امسال با تغییر شرایط اقتصادی این آمارها حتماً دگرگون شده و تغییر کرده، با توجه به آمارهای آن سال تنظیم شده بود. در فرمایشات دوستان بود که خواندن گزارش و تهیه این گزارش چه خاصیتی دارد؟ در پاسخ این فرمایش ایشان عرض می‌کنم که اولاً جلسات نظارتی متعددی در محورهای مربوط به این گزارش در کمیسیون در طول مدت تشکیل کمیسیون تشکیل شده و پیگیری‌هایی که در آنجا به عمل آمده کمابیش آثاری داشته است. مهمتر از آن ارائه طرحی است که در ادامه گزارش به مجلس و خدمت همکاران محترم پیشنهاد شده است. در این گزارش مواد مختلفی است که در این مواد پیشنهادهای تقنینی آمده است. یعنی یکی از خروجی‌های این گزارش که به استناد تبصره (1) ماده (45) فعلی آمده، گامی در راستای توزیع عادلانه ثروت و امکانات در سطح کشور، توجه به مناطق محروم، در کنار سیاست‌گذاری‌های بسیار مهم و ارزشمندی است که می‌تواند مسیر اشتغال را هموار کند. یکی از مشکلاتی که ما در فرآیند آمارگیری کشورمان داریم تأکیدی است که بر گزارش سازمان جهانی کار و خواسته‌های آن و تعریفی که آن از اشتغال دارد متمرکز شده است. ما آن را منع نکردیم، اما در کنار آن اعلام کردیم که سازمان آمار مکلف است کسانی را هم که فاقد بیمه بازنشستگی بوده و یا حداقل حقوق و دستمزد مصوب دریافت نمی‌کنند آمار آنها را هم در آمارگیری‌های خودش در هر پنج سال تهیه و به تفکیک بخش، شهرستان و استان و در جمع کل کشور و تحلیل‌های آن ارائه کند. اگر این اتفاق بیفتد زمینه برای برنامه‌ریزی فراهم می‌شود. برنامه‌ریزی که می‌تواند بسیاری از مسائلی که در اذهان دوستان و همکاران محترم است را رفع کند. برای وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تکالیفی اینجا پیش‌بینی شده در این پیشنهادها که باز در راستای هموار کردن مسیر اشتغال است. برای حمایت از بیکاران متقاضی کار که قبلاً مجلس مصوبه‌ای هم داشته راهکاری پیشنهاد شده که البته مقداری جسورانه است و نیاز به حمایت همکاران محترم دارد. اخیراً موضوعی به این کمیته ارجاع شده بود و قرار شد که در آنجا درمورد تعریف حداقل دستمزد هم بازنگری صورت بگیرد و به تناسب مشاغل و سختی مناطق فعالیت هر شغلی تصمیمات متعدد و متنوعی اتخاذ شود و این رویه جاری که رویه نادرستی است اصلاح شود. طبیعتاً ملاحظه می‌فرمایید ما اگر بتوانیم یک بسته سیاستی این‌چنینی را در جریان رسیدگی‌های بعدی چه در کمیسیون و چه در صحن علنی مجلس به انجام برسانیم، مسلماً یکی از رسالت‌های خودمان را در راستای اشتغال به انجام رساندیم. به دولت محترم هم توصیه می‌کنیم با این رویکرد همراهی کند تا از این مرحله سخت اقتصادی که در آن قرار داریم بتوانیم با توسعه اشتغال گذر کنیم. چون وقت من به اتمام رسید، (قاضی‌زاده‌هاشمی ـ آقای دکتر! عذرخواهم، وقتتان به اتمام رسید) بله، من داشتم عرض می‌کردم که وقتم تمام شده و از شما تشکر می‌کنم.

خیلی ممنون.

آقای دکتر! سخنرانان تمام شدند، این طرح یک اعلام وصول دارد.

طرح را هم اعلام وصول بفرمایید.

دوستان معاونت قوانین! طرح را بیاورید.

آقای رئیس! همکاران تذکر هم دارند.

تذکر راجع به موضوع است؟

آقای ادیانی! اگر راجع به موضوع است بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم اولاً هفته بسیج را به مجموعه ملت بزرگ ایران، بسیجیان سلحشور، لشکریان مخلص خدا تبریک می‌گویم. جناب آقای دکتر پزشکیان عزیز! این گزارشی که به استناد تبصره (1) ماده (49) قدیم و (45) جدید است دو تا نکته را عرض می‌کنم، نظر جناب‌عالی هم برای ما محترم و مهم است. برابر تبصره (1)، اولاً اینجا از دوستان‌مان در کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی تشکر کنم که گزارش نسبتاً خوبی را تهیه کردند، دست‌مریزاد می‌گویم. این دو نکته‌ای که می‌گویم نافی زحمات زیبای آنها نخواهد بود، بلکه مکمل این جنس از گزارش‌ها است. برابر تبصره (1)، خلأیی که الان این گزارش و اکثر گزارش‌های کمیسیون تخصصی دارد این است که غالباً ابتر و بلا‌نتیجه است. برابر تبصره (1)، (فولادگر ـ این‌طور نیست) الان عرض می‌کنم، برادر گل من هم گوش کنند. تبصره (1) مکلف است یا می‌تواند در این گزارش‌ها ناکارآمدی مسئولان ذی‌ربط و دلایلی که در این بخش دارد را در گزارش بیاورد. ببینید! این گزارش به این مهمی معضلی به نام بیکاری در این گزارش خوب جایش خالی است. بالاخره چه کسانی، چه افرادی و چه دستگاه‌هایی مسئولند و باید پاسخگو باشند؟ اینکه فقط یک گزارشی را بیاییم بگوییم که بیکاری معضلی در کشور است و مسأله را باید جدی ببینیم، این خوب است، اما همه بحث این نیست. عوامل و مقصرین این امر چه در این دولت، چه در دولت‌های گذشته چه کسانی و چه دستگاهی هستند؟ در این گزارش به عنوان حلقه مفقوده است، در صورتی که تبصره (1) بر این دلالت دارد که این کار را کمیسیون می‌تواند. آقایان یا مسببین را پیدا نکرده‌اند، یا اگر شناسایی کرده‌اند این خلأ وجود دارد. جناب آقای دکتر پزشکیان! نکته دوم در تبصره (2) همین ماده است. در تبصره (2) آمده پاسخ دولت راجع به گزارش‌های کمیسیون‌های تخصصی در دستور کار مجلس قرار گرفته و قرائت خواهد شد. من نمی‌دانم هیأت‌رئیسه محترم و آیا دولت محترم پاسخ مربوط به این گزارش را خواهد خواست یا خواسته است. اغلب این گزارش‌ها بدون پاسخ دولت بود، لذا این گزارش مهم است، وجه اهم این موضوع این است که این دو موضوع رعایت شود، هم مسببین مشخص می‌شد و هم پاسخ دولت شنیده می‌شد، ممنونم.

حالا تذکر به هیأت‌رئیسه که نبود، تذکر به کمیسیون بود که این مسأله را فرمودید.

تذکر (79) دارم، جواب بدهم.

نمی‌خواهد جواب بدهید.

دستور بعدی را بفرمایید.

آقای رئیس! این بحث اعلام وصول را نیاوردند، ولی کمیسیون در انتها براساس تبصره (1) ماده (49) قدیم یا (45) جدید پیشنهاداتی را داشتند که این پیشنهادات در هشت ماده اعلام وصول و برای رسیدگی به کمیسیون اصل (44) ارجاع می‌شود که گزارش تهیه و به کمیسیون ارجاع شود.

دستور بعدی ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درمورد طرح یک‌فوریتی تنظیم برخی از مقررات مالی، اداری و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش است. ما در جلسات گذشته تا ماده (5) را رسیدگی کردیم، بعضی از مواد به کمیسیون ارجاع شد. مواد (6) و (7) هم مورد بحث بود، منتها چون همکاران نماینده اظهارنظر نکرده بودند در دستور جلسه به جهت رسیدگی قرار گرفت. من ماده (6)‌ را جهت بررسی قرائت می‌کنم. «ماده 6 ـ در روستاها و مناطقی که امکان ارائه خدمات آموزشی وجود ندارد وزارت آموزش و پرورش مکلف است وسیله ایاب و ذهاب را تا نزدیکترین محل آموزشی مربوطه به‌ صورت رایگان تأمین کند». آقای فرهنگی! شما اینجا پیشنهادتان را مطرح می‌کنید؟ نمی‌کنید. آقای کاتب! شما مطرح می‌کنید؟ پیشنهاد آقای کاتب این است که کلمه «وسیله» حذف شود، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم ابتدائاً هفته بسیج را محضر همکاران عزیز و گرانقدرم و ملت بزرگ ایران اسلامی تبریک عرض می‌کنم. نکته‌ای که من از همکاران عزیز می‌خواهم که در بحث قانونگذاری دقت کنید، ما باید قوانینی را تصویب کنیم که هم جامع، هم مفید، هم مانع و هم اجرایی باشد. این متن ماده (6) که نوشته شده واقعاً اجرایی نیست. از رئیس جلسه جناب آقای پزشکیان هم اگر یک لحظه دقت کنند، من خدمت شما عرض کنم پیشنهادی که دارم این است که ما وقتی می‌گوییم وسیله ایاب و ذهاب را برای روستاییان و مناطقی که ارائه خدمات آموزشی برایشان وجود ندارد، آموزش و پرورش مکلف است که به صورت رایگان انجام دهد، امکان اجرای این قانون وجود ندارد. چرا؟ به خاطر اینکه وزارت آموزش و پرورش وسیله ایاب و ذهاب ندارد که در اختیار دانش‌آموزان ما در اقصی‌نقاط کشور قرار بدهد. جناب آقای پزشکیان! یک لحظه حضرت‌عالی دقت بفرمایید، ما در برنامه ششم توسعه و در برنامه‌های قانون بودجه صراحتاً داریم وقتی آموزش و پرورش مکان‌هایی را نتوانست مدرسه ایجاد کند، کمک هزینه ایاب و ذهاب پرداخت کند. ما در هیچ‌جایی در قانون بودجه و برنامه ششم چیزی به عنوان وسیله ایاب و ذهاب نداریم. آقای دکتر! اینجا صراحتاً یک ابهام بسیار بزرگی دارد و اجرایی شدنی نیست.

این تذکر یا ابهام وارد است. سخنگوی کمیسیون! وسیله ایاب و ذهاب را از کجا بدهند؟ منابع ایاب و ذهاب را بدهند. وسیله بدهد؟ (میرزاده ـ بله) از کجا بدهد؟

وسیله ایاب و ذهاب از قبل بوده و قانون هم بوده است.

بله، اجرا شده.

در کل کشور بوده و الان باید تبدیل به قانون شود.

اگر اجرا کردید، اگر مشکل مالی داشته باشد قابل اجرا نیست،‌ این را خدمت شما بگویم. شما الان برای محل رفت و آمد ماشین دارید؟ (میرزاده ـ بله) مخالف صحبت کند. آقای کاتب بفرمایید.

ببینید همکاران عزیز! اینکه ما در حال حاضر در قوانین آموزش و پرورش چیزی داریم که وسیله ایاب و ذهاب برای مدارس روستاها و مناطق محروم انجام بدهند نداریم. چیزی که ما داریم کمک هزینه ایاب و ذهاب دانش‌آموزان عزیز آنهایی که در دورترین نقاط کشور وجود دارد انجام شود. خواهش من این است، اگر دوستان موافقت کنند این کلمه «وسیله» را حذف کنیم، آقای احمدی‌لاشکی هم الان پیش من هستند، این را قبول دارد. اگر کلمه «وسیله» را حذف کنیم، ایاب و ذهاب که وجود داشته باشد هم می‌توانیم از نقدی به ایاب و ذهاب کمک کنیم، هم اینکه عملاً یک کار شدنی است. اما اگر شما بنویسید «وسیله ایاب و ذهاب»، موجب خواهد شد که وسیله ایاب و ذهاب در اختیار مدارس دورافتاده نقاطی مثل سیستان و بلوچستان، سراوان و مناطق خوزستان و مناطق غیربرخورداری که امروز با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند، این است که ما نمی‌توانیم بگوییم وسیله ایاب و ذهاب قرار دادیم. نکته بعدی را همکاران دقت کنند! اگر بنویسیم وسیله نقلیه، جایی وجود داشته باشد مثلاً ده نفر، پنج نفر از دانش‌آموزان می‌توانند با یک وسیله حمل و نقل قرارداد ببندند که اینها را جابه‌جا کند. اما اگر آنجا وسیله حمل و نقل عمومی وجود نداشت، اینجا دیگر اختیار را می‌گیرد و اجازه نمی‌دهد که کمک نقدی شود. اما اگر کلمه وسیله نباشد هم می‌تواند عملاً ایاب و ذهاب و هم کلمه هزینه را هم اجرایی کند. با این موضوع در واقع خواسته قانونگذار یک خواسته قانون جامع است. همکاران عزیز! استدعای من این است که این کلمه «وسیله» که پیشنهاد حذف آن را دارم، به پیشنهاد حذف رأی بدهید هم کمک‌هزینه حمل و نقل را انجام بدهیم و هم از طرف دیگر بتوانیم اگر هم جایی ایاب و ذهاب وجود داشت، اینجا منعی وجود ندارد،‌ به صورت جامع خواهد بود. وقتی که به صورت جامع باشد می‌تواند هر دو را اعمال کند. اما اگر کلمه «وسیله» باشد، صرفاً‌ فقط می‌تواند وسیله حمل و نقل باشد، متشکرم.

خیلی ممنون آقای کاتب.

جناب آقای قاضی‌پور مخالف هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب محضر بزرگ ملت ایران اسلامی. هفته بسیج را به تمام بسیجیان عزیز به خصوص کارگران و کشاورزان عزیز بسیجی تبریک عرض می‌کنم. همکاران عزیز! پیشنهاد همکار زحمتکش‌مان آقای کاتب یعنی باعث بازمانده شدن از تحصیل. آقای کاتب! اگر این کلمه «وسیله» حذف شود اداره‌کل‌های آموزش و پرورش چطور دانش‌آموزان را از روستایی به روستایی انتقال بدهند تا ادامه تحصیل بدهند؟ هم‌اکنون سیاست غلط وزارت آموزش و پرورش باعث شده تعداد زیادی از مدارس روستایی تعطیل شده است. حداقل در استان آذربایجان‌غربی در شهرستانهای سردشت و پیرانشهر حوزه آقای دکتر خضری چندین روستا به علت کم بودن دانش‌آموز مدارس تعطیل شده است. آقای پزشکیان! این امر بسیار مهمی که مجلس تأکید می‌کند، از کمیسیون آموزش و تحقیقات هم کمال تشکر را داریم که این موضوع را به دقت بررسی کردند تا بازمانده تحصیل کم بماند. آقای پزشکیان! امسال تعداد زیادی از جوانان دختر و پسر بین شش تا (18)‌ سال از تحصیل بازماندند. وزارت آموزش و پرورش بودجه ندارد در تمام روستاها مدارس راهنمایی احداث کند. لذا نیاز دارد دانش‌آموزان دبیرستانی و راهنمایی را به نزدیک‌ترین مرکزی که مدرسه دارد انتقال دهد. آقای پزشکیان! اول قرار بود خودشان بروند، خودشان را پدر و مادرشان نبردند، در نتیجه ترک تحصیل کردند. همکاران! یکی از آفت‌هایی که جمهوری اسلامی را تهدید می‌کند بی‌سوادی است. اولین آیه‌ای که به پیغمبر عظیم‌الشأن اسلام وارد شد «إقرا»، بخوان، باسواد شو. ما باید تمامی وسایل ایاب و ذهاب تمام دانش‌آموزان را مهیا کنیم و بگذاریم به مدرسه بروند. اگر ماشین قرار ندهند، قراردادش را آموزش و پرورش نبندد، خانواده‌ها خودشان اسیر می‌شوند و به اینها پول نمی‌دهند بروند. لذا آموزش و پرورش با ماشین‌ها قرارداد ایاب و ذهاب می‌بندد تا اینها را انتقال بدهد. اگر این پول را به والدین می‌دادند، خیلی از والدین بچه‌هایشان را انتقال نمی‌دادند. همکاران عزیز، آقای پزشکیان! مستحضر هستید اعتیاد در بین جوانان بی‌سواد از همه بیشتر است. ما باید با بی‌سوادی شب و روز مبارزه کنیم. نظام مقدس جمهوری اسلامی با صلابت پیش می‌رود. جمهوری اسلامی از دو موضوع عقب می‌ماند، یکی فساد است، یکی اعتیاد است. ریشه‌ها و عوامل اعتیاد و فساد بی‌سوادی است. لذا ما باید تمام اعتبارات لازم را در آموزش و پرورش بگذاریم، به خصوص حق و حقوق معلم‌ها، احداث مدارس، جمع‌آوری تمام مدارس اجاره‌ای، خشتی و کانکس‌ها را جمع کنیم تا معلمان عزیزمان در بهترین مدارس به فرزندان عزیز ایران اسلامی درس بدهند. آقای کاتب! ایاب و ذهاب به وسیله ماشین است، در شهرستان‌ها و روستاها نه هواپیما و نه قطار است،‌ ماشین است. برای ماشین هم باید قرارداد قید شود. آقای پزشکیان! اگر ماشین را حذف کنیم یعنی تعطیلی، یعنی الان (4) میلیون بازمانده از تحصیل داریم که تعدادشان بیشتر می‌شود. این ظلمی بر روستاییان، کارگران و کشاورزان است که ما امکانات ندهیم. ما در مجلس آمدیم از حق و حقوق مستضعفان روستاییان دفاع کنیم. لذا این کلمه «وسیله» بجا آمده و الان هم مقررات آن جاری است، ادارات آموزش و پرورش در شهرستان‌ها و بخش‌ها قرارداد بستند، هم‌اکنون بچه‌های ما در روستایی که مدرسه نیست با این تردد کنند، لذا به پیشنهاد همکار زحمتکش‌مان آقای کاتب رأی ندهید، «وسیله» بماند تا بچه‌های زیبا و قشنگ ایران اسلامی در روستا ادامه تحصیل بدهند. یک روز اینها به جای آقای پزشکیان و من اینجا خواهند نشست. به عشق امام حسین، یا حسین.

خیلی ممنون و متشکرم.

جناب آقای لاهوتی موافق هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم بنده هفته بسیج را به همه بسیجیان عزیز تبریک عرض می‌کنم. برادر خوب ما جناب آقای قاضی‌پور دقت نفرمودند، آقای کاتب به درستی فرمودند، ببینید! اینجا که وسیله را آورده معنی‌اش چیست؟ معنی‌اش این است که حتماً آموزش و پرورش وسیله نقلیه باید داشته باشد، دوستان! در قانونگذاری دقت کنید، بعضی از عبارت‌ها و کلمات اصلاً ماهیت قانونی ما را بلااثر می‌کند. آموزش و پرورش وسیله نقلیه داشته باشد، این وسیله ایاب و ذهاب رایگان انجام بدهد، فردا اگر آموزش و پرورش یک وسیله نقلیه نداشته باشد می‌گوید من وسیله نقلیه نداشتم، شما در قانون هم آمدید عبارت وسیله نقلیه را گذاشتید، من هم وسیله نقلیه ندارم. دقت بفرمایید! در حد بضاعتی که وسیله نقلیه دارم سمعاً و طاعتاً، قانون شما را اجرا می‌کنم. بحث این است که برادر خوب من جناب آقای کاتب واقعاً آن ظرافت و دقت لازم را داشتند، گفتند وسیله نقلیه را حذف کنید، ما می‌گوییم وزارت آموزش و پرورش ایاب و ذهاب رایگان دانش‌آموزان را فراهم کند. این ایاب و ذهاب را حالا با وسیله نقلیه خودش فراهم می‌کند، از وسیله نقلیه بخش خصوصی استفاده می‌کند، باید این موضوع را حل کند. دوستان! نکته آقای کاتب نکته درستی است، من یک بار دیگر خلاصه عرایضم را جمع‌بندی کنم. معنی عبارتی که کمیسیون آموزش آورده‌اند این است که الزاماً آنها باید وسیله نقلیه خودشان را داشته باشند، اگر کمبود داشته باشند و شما به آنها به عنوان قانونگذار و ناظر مراجعه کنید، می‌گوید من در حدی که وسیله نقلیه دارم انجام دادم، شما کمک کنید من وسیله نقلیه بخرم، برای من بودجه تأمین کنید. ولی اگر این کلمه «وسیله نقلیه» را برداریم هم می‌تواند از وسیله نقلیه خودش استفاده کند، هم اینکه از امکانات بخش خصوصی استفاده کند. من خواهش می‌کنم دوستان به این پیشنهاد داده‌شده رأی مثبت بدهید که آن هدف و نگرانی که برادر خوب ما جناب آقای دکتر قاضی‌پور هم به درستی داشتند اینجا جامع‌تر و بهتر برطرف خواهد شد.

خیلی ممنون. دولت بفرمایید.

عذرخواهم، الان پیشنهاد آقای کاتب مطرح است که حذف کلمه «وسیله» است.

با حذف «وسیله» موافقید؟ می‌گوید هزینه دارد.

در بودجه آموزش و پرورش ردیف دارد، قبلاً هم بوده است.

بالاخره این روند هزینه دارد، اینکه معلوم است هزینه دارد.

ردیف دارد.

ردیف داشته باشد. آقای دکتر بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم هفته بسیج را به بسیجیان، این لشکریان مخلص خدا تبریک عرض می‌کنم. عرض می‌کنم که در این رابطه کمیسیون طبیعتاً مخالف است. برادران دقت بفرمایید! اول اینکه بیان می‌کنند ممکن است بار مالی داشته باشد، این‌گونه نیست. شما در مواد اولیه نگاه کنید، طرح با هم یک قانون خواهد شد، در آنجا ما یک منابع قابل توجهی را برای آموزش و پرورش ایجاد کرده‌ایم. این هزینه از آن محل تأمین خواهد شد، این اولاً. ثانیاً اگر «وسیله» را حذف کنید متأسفانه با این مشکلات اقتصادی که مردم ما دارند چگونه مطمئن شویم این پولی را که بابت هزینه ایاب و ذهاب دانش‌آموز به پدر خانواده می‌دهیم، این پول را برای این کار مصرف می‌کند؟ این‌گونه نباشد که مشکلات مالی دیگری را که دارد از این محل تأمین کند و باز دانش‌آموز ما از رفتن به مدرسه باز بماند و امکان رفتن به روستای مجاور را نداشته باشد. چون مستحضر هستید اصل مطلب این است که یک روستایی ممکن است پنج تا یا ده تا دانش‌آموز در پایه‌های مختلف داشته باشد. آموزش و پرورش نمی‌تواند برای تمام اینها کلاس تشکیل بدهد. این را در یک روستای مرکزی، به تعابیر سابقی که ما داشتیم، این قبلاً هم در قوانین بودجه و دیگر قوانین آموزش و پرورش بوده، روستای مرکزی داشتیم و در آنجا کلاس تشکیل می‌شد، وسیله نقلیه آموزش و پرورش می‌آمد اینها را به این روستا می‌آورد و با دانش‌آموزان روستایی متعدد یک کلاس با تعداد قابل توجهی تشکیل می‌شد. بنابراین این وسیله برای اینکه بتوانیم به آن هدف برسیم کاملاً‌ ضروری است و اینکه آیا منظور از وسیله، وسیله آموزش و پرورش است، وسیله دولتی است؟ نه، آموزش و پرورش باید این امکان رفت و آمد و ایاب و ذهاب دانش‌آموز را تأمین کند، از این محل درآمدهای این طرحی که نوشته شده و ان‌شا‌ءالله تبدیل به قانون خواهد شد. همین کاری که قبلاً هم می‌کرد، با یک شرکت حمل و نقل بخش خصوصی قرارداد می‌بندد و از محل امکانات این بودجه آن هزینه را تأمین می‌کند. بنابراین اصل مطلب، اگر می‌خواهیم مجموعه به نتیجه برسد و کلاس‌ها برای دانش‌آموزان ایجاد شود، ما باید این امکان را فراهم کنیم و آموزش و پرورش وسیله را تأمین کند، نه اینکه خودش ماشین بخرد و بگذارد. ضمناً این موضوعی که تأمین وسیله برای ایاب و ذهاب دانش‌آموز به یک روستای مرکزی باشد، این الان ردیف بودجه هم دارد، در برنامه ششم هم این تکلیف برای دولت وجود دارد. این‌گونه نیست که تکلیف جدیدی باشد. با این ترتیب دوستان ما این را عملیاتی کرده‌اند، از محل درآمدهای مواد اولیه این طرح آمدند در اینجا حکم داده‌اند که دولت وسیله ایاب و ذهاب را آن هم از بخش خصوصی، نه با امکانات دولتی فراهم کند، صبح وسیله در روستا وجود داشته باشد، دانش‌آموز سوار شود، به روستایی ببرد که مدرسه وجود دارد، دوباره بعدازظهر برگرداند. کار کاملاً عملیاتی، شدنی، تجربه‌شده و اگر این «وسیله» برداشته شود ممکن است این ابهام پیش بیاید که عملیاتی شدن این موضوع را مواجه با اشکال کند.

خیلی ممنون. حضار 228 نفر، نمایندگان محترم نظرتان را راجع به حذف «وسیله» اعلام بفرمایید. نمایندگان محترم نظرشان را اعلام بفرمایند. پایان رأی‌گیری را اعلام می‌کنم، تصویب نشد.

آقای رئیس! قبل از اینکه در رابطه با ماده (6)‌ رأی‌گیری کنیم، آقای احمدی‌لاشکی یک رفع ابهام داده‌اند، البته حضرت‌عالی باید بپذیرید. ایشان می‌فرمایند این کلمه «رایگان» معلوم نیست رایگان برای دانش‌آموزان است یا برای دانش‌آموزان و معلمین و پرسنل مدرسه، اعم از اینها است؟

برای دانش‌آموزان است.

اینجا نیاورده‌اید، پس دانش‌آموزان است.

فقط دانش‌آموزان است.

پس با اجازه حضرت‌عالی «به صورت رایگان برای دانش‌آموزان» می‌شود.

حضار 229 نفر، لطفاً نظر خودتان را راجع به ماده (6) اعلام بفرمایید. اصل ماده است، نمایندگان لطفاً در رأی‌گیری شرکت بفرمایید. پایان رأی‌گیری را اعلام می‌کنم، تصویب شد. ماده بعدی را بفرمایید.

ماده 7 ـ وزارت آموزش و پرورش مکلف است نسبت به تغییر رسته افراد دارای مدرک کارشناسی و بالاتر از خدماتی به آموزشی اقدام کند. جناب آقای کاتب مجدانه پیشنهاد حذف دارند.

آقای کاتب بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای رئیس! من اول اخطار را می‌دهم، اگر حضرت‌عالی موافق بودید. ببینید! اولین اخطارم مغایر بند «ب» ماده (63) قانون برنامه است که نیاز به دوسوم رأی دارد. آقای دکتر! بند «ب» چه می‌گوید؟ بند «ب» می‌گوید سازمان امور اداری و استخدامی و سازمان موظفند به منظور ارتقای کیفیت نظام تعلیم و تربیت با جذب معلم از طریق دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی در طول اجرای برنامه و ردیف‌های استخدامی نیاز مورد نیاز خودشان را از طریق جذب دانشجو انجام بدهند. آقای لاشکی! ‌اجازه بده رئیس‌ گوش کند. آقای دکتر! این مغایر قانون برنامه است، چون ما صراحتاً گفتیم.

آقای کاتب اجازه بدهید! اگر موافقید برگردد، کمیسیون اصلاح کنند و برگردانیم. ارجاع را به رأی می‌گذاریم.

من موافق هستم، آقای دکتر! اما در جریان باشید.

آقای کاتب! درست است، حضار 231 نفر، من ارجاع را به رأی می‌گذارم. نمایندگان محترم نسبت به ارجاع ماده (7) به کمیسیون به جهت اشکالاتی که وجود دارد نظر خودتان را اعلام بفرمایید. نمایندگان محترم در رأی‌گیری شرکت بفرمایید. الحاقات این ماده هم هست، با آن به کمیسیون ارجاع داده می‌شود که آنجا اصلاح شود. پایان رأی‌گیری را اعلام می‌کنم، تصویب شد.

دستور بعدی را بفرمایید.

دستور بعدی تقاضای رسیدگی طبق اصل (85) قانون اساسی درمورد طرح جامع مدیریت شهری است. جمعی از همکاران امضا کرده‌اند و تقاضای اعمال اصل (85)‌ قانون اساسی را درمورد طرح جامع مدیریت شهری نموده‌اند. نماینده مطرح‌کنندگان تقاضا، آقای ابوترابی بفرمایید.

آقای رئیس! از دستور قبل هم آقای فولادگر از موضع کمیسیون تذکر ماده (75) دارند.

آقای فولادگر بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم با تبریک هفته بسیج. جناب آقای دکتر! بنا بر مأموریتی که مجلس به کمیسیون ویژه داد از چهار تا موضوعی که به عهده ما بود یکی بحث اشتغال بود. سال گذشته هم سال تولید و اشتغال اعلام شد، همکاران ما زحمت کشیدند با همکاری مرکز پژوهش‌ها، کارشناسان، آقای دکتر فرهنگی و بقیه دوستان یک گزارش تهیه کردند که امروز نوبت آن شد تا قرائت شود. حالا ما تشکر و تقدیر نمی‌خواهیم، ولی دوستان کم‌لطفی کردند. اولاً جناب آقای امیرآبادی گفتند در گزارش طرح پیوست نیامده، این طرح پیوست، طرح حمایت از شاغلین فقیر و بیکاران، (69) نماینده در سامانه امضا کردند، اینجا هم در گزارش هست، بنابراین ما طرح پیوست دادیم، گزارش‌مان را همین‌طور فقط برای خواندن ندادیم. یک نکته کم‌لطفی دیگر دوستان هم این بود که گفتند گزارش را همین‌طور گفتید و رها کردید. نه این‌طور نیست، ما ماده (236) را نداشتیم که متخلف معرفی کنیم، ولی تحلیل کردیم، دقیقاً مسائل را گفتیم و بعد هم پیشنهادمان این است که با یک‌سری اصلاح در قوانین و یک‌سری اصلاح در رویه‌های اجرایی ان‌شا‌ءالله آن اهداف اشتغال در کشور برآورده شود.

خیلی ممنون و متشکرم.

آقای رئیس عذرخواهی می‌کنم. آقای فولادگر! معاونت قوانین به ما ارجاع نداد، ما اینجا نداشتیم که ارائه کنیم.

آقای ابوترابی بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم آقای رئیس، همکاران محترم! خواهش من این است به لحاظ اینکه این موضوع خیلی مهم است دقت لازم را داشته باشید. خدمت شما عرض کنم سؤال مردم وقتی ما به حوزه انتخابیه می‌رویم این است که مجلس در این جنگ اقتصادی چکار کرده است؟ واقعاً این سؤال را از خودمان بپرسیم، واقعاً مجلس در جنگ اقتصادی چه نقشی آفریده، چکار کرده؟ با ضرس قاطع عرض می‌کنم، در واقع ما منفعلانه برخورد کردیم، کار خاصی نکردیم. درست است از رئیس‌جمهور سؤال کردیم و علت عمده تغییر تیم اقتصادی رئیس‌جمهور مجلس بود، اما در عمل به وظیفه ذاتی‌مان کاری نکردیم. آقای پزشکیان عزیز! خواهش من این است دقت کنید، همکاران دقت کنید! مملکت ما از لحاظ ساختار در عذاب است، علت اینکه امروز به این موقعیت رسیدیم برای این است که ساختارهایمان دچار مشکل است و مملکت توسط دو تا لبه قیچی، یکی نظام بانکداری غلط، یکی ساختار اداری غلط دارد قیچی می‌شود. این کار که باید نظام بانکی و اصلاح نظام اداری را داشته باشیم توسط چه مرجعی باید انجام شود؟ غیر از این است که باید توسط مجلس شورای اسلامی این ساختارها اصلاح شود؟ آقایان دقت کنید! امروز که در خدمت شما هستیم همه‌ ما توجه کنیم، دوره دهم مجلس شورای اسلامی تمام شد، ما دیگر نمی‌توانیم به شیوه عادی در این جنگ اقتصادی طرح به طرح و بسیاری از مباحث که در مجلس اولویت‌مان نیست رسیدگی کنیم. تمام طرح‌ها و لوایح مهم در بعد از مشروطه به صورت ویژه رسیدگی شده است. قانون مدنی که بیش از (90) سال قدمت دارد و نتوانستیم تغییرش بدهیم و بیش از (1300)‌ ماده بود، در آن زمان رئیس مجلس به پنج تا متخصص آن زمان مجلس ارجاع داد و شد قانون مدنی که هیچ‌کسی نتوانست تغییرش بدهد. قانون تجارت در مجلسین قبل از انقلاب چون دو تا مجلس نتوانستند با هم به نتیجه برسانند، به یک کمیسیون ویژه ارجاع دادند. ما چاره‌ای نداریم، نزدیک قانون بودجه هستیم، مجلس عملاً درگیر بودجه می‌شود. سال آینده هم مجلس حضور قلب ندارد، درگیر بحث انتخابات می‌شود و انتخابات مجلس نزدیک است. هر نماینده‌ای درگیر مباحث انتخابات می‌شود. عملاً مجلس دهم گذشت، هیچ چیزی در توشه نداریم تحویل مردم بدهیم که چه اقدامی انجام دادیم. بانکداری که متأسفانه مجلس به نظر من از روی خبطی که انجام داد نگذاشت اصل هشتادوپنجی در کمیسیون ویژه خودش مورد رسیدگی قرار بگیرد. این یکی را اشتباه نکنیم، اجازه بدهید کمیسیون ویژه خودش به موضوع بررسی برسد. مدیریت جامع شهری و روستایی یک تحول بنیادین نظام اداری ماست. آقایان! ما امروز در مجلس شورای اسلامی وظیفه‌مان شده توپ و تشک ورزشی، آب، برق، گاز، امروز وظیفه‌مان این شده و از اصل موضوع متأسفانه غافل شدیم. به جای اینکه کار ملی کنیم داریم کار محلی می‌کنیم. در مدیریت جامع شهری و روستایی ما داریم امور محلی را به پارلمان‌های محلی یعنی شوراها واگذار می‌کنیم. کاری که تمام دنیا انجام داده. ما این (350) ماده مدیریت جامع شهری را که نوشتیم، (5000) اسناد پیوست داریم که سی‌دی آن را تقدیم می‌کنیم. آقایان! ما با (100) نفر کارشناس شش سال روی این موضوع کار مطالعاتی کردیم که چطور ساختار اداری بقیه کشورهای دنیا این‌قدر پیشرفته است. اگر امروز مالزی، مالزی شد، ژاپن، ژاپن شد و چین به این روز رسید برای این است که اول ساختار اداری‌اش درست است. ساختار اداری اجازه می‌دهد که استعدادهای محلی شکوفا شود، کاری که ما الان انجام نمی‌دهیم. همه چیز ما تمرکزگرایی است، چون همه چیزمان تمرکزگرایی است پرهزینه است، فساد در آن است و بعد وظیفه مجلس شورای اسلامی که کارهای ملی است، نماینده شأن خودش را در حد تعمیر سرویس بهداشتی یک شبکه بهداشت در روستا پایین می‌آورد، چون در آن رأی است و مردم البته به اشتباه از نماینده می‌خواهند. در نتیجه نماینده انرژی‌اش را برای کارهای ملی نمی‌گذارد. ما مثل همه دنیا باید به سمت دوپارلمانی برویم، در قانون اساسی به زیبایی دیده شده، شورای عالی استان‌ها این ظرفیت را به خوبی دارد، ولی تا حالا اختیاراتی به ایشان ندادیم. ما همیشه از مردم مسئولیت خواستیم، مردم در جنگ مسئول هستند، مردم در راهپیمایی مسئول هستند، مردم در انتخابات مسئول هستند، مردم در جنگ اقتصادی در حال حاضر که دارند له می‌شوند مسئول هستند، اگر مردم مسئول هستند باید اختیار را هم به مردم بدهیم. بیایید مجلس ملی، یعنی تراز مجلس شورای اسلامی را ملی کنیم و از کارهای محلی، آب، برق، گاز و تعمیر سرویس بهداشتی خانه بهداشت و تشک ورزشی خودمان را نجات بدهیم. ما (18) تا کشور دنیا که در ساختار نظام اداری‌شان پیشرفته هستند را مطالعه کردیم، ساختار نظام اداری‌مان به شدت مشکل دارد. در این طرح که (350) ماده است ما اصلاح ساختار بنیادین نظام اداری را دیده‌ایم و عرض کردم، خبطی که مجلس شورای اسلامی درخصوص عدم رأی به اصل هشتادوپنجی نظام بانکداری که پدر مملکت را دارد در می‌آورد و همه را نابود کرده، این را دوباره اشتباه نکنیم. مجلس عملاً فرصت ندارد، آقایان! مجدداً تأکید می‌کنم، مجلس دهم آفتاب لب بام شد، دیگر ما به کارهای آینده نمی‌رسیم. لذا اجازه بدهید مثل مجلس قبل که بعضی از طرحهای مهم مثل قانون مجازات اسلامی و بقیه را ارجاع دادند و اصل هشتادوپنجی کردند، این اجازه را بدهیم که کمیسیون‌های تخصصی چون صحن عملاً وقت ندارد ورود پیدا کنند. یکی از محاسن بزرگ اصل هشتادوپنجی این است که طرح‌ها و لوایح به صورت آزمایشی مصوب می‌شود و این فرصت آزمایشی در عمل ایرادات را می‌تواند نشان بدهد. در نتیجه این فرصت آزمایشی یک فرصت طلایی برای طرحهای مهم است. این حسن بزرگ اصل هشتادوپنجی را دارد که به صورت آزمایشی انجام می‌شود. در حین اجرا معایب آن مشخص می‌شود. آقایان! خواهش من این است که دقت کنید، ما پنج تا طرح و لایحه مهم داریم که مجلس ورود پیدا نکرده و این دوره مجلس هم تمام است. یکی لایحه قانون تجارت است، (1260) تا ماده است، عملاً نمی‌رسیم. یکی مالیات بر ارزش افزوده است، یکی قانون خدمات کشوری است، یکی هم اصلاح نظام بانکداری، یکی هم مدیریت جامع شهری. ما این پنج تا را که حتماً لازمه جنگ اقتصادی حال حاضر و وظیفه ذاتی مجلس است که متأسفانه مجلس شورای اسلامی تا حالا کار مهمی در بحث جنگ اقتصادی نکرده و دست‌مان در این دوره مجلس خالی است، (رنجبرزاده ـ جناب آقای ابوترابی! جمع‌بندی بفرمایید) برای این پنج تا عملاً‌ وقت‌مان در مجلس دهم تمام است. خواهش من این است، آقایان! اعتماد کنید به صورت آزمایشی با رأی اصل هشتادوپنجی اجازه بدهیم این (350) ماده در کمیسیون بررسی شود.

خیلی ممنون و متشکر. آقای رئیس! اگر اجازه بفرمایید من اسامی مخالفین و موافقین را عرض کنم. مخالفین درخصوص اصل (85) قانون اساسی برای طرح جامع مدیریت شهری: جناب آقای محمد دهقانی نماینده محترم چناران و آقای بیت‌اله عبدالهی نماینده محترم اهر و هریس. موافقین: جناب آقای پورمختار نماینده محترم بهار و کبودرآهنگ و جناب آقای لاهوتی که به عنوان موافق در خدمت‌شان خواهیم بود. از مخالف اول جناب آقای بیت‌اله عبدالهی دعوت می‌کنیم زحمت بکشند صحبت کنند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین دوستان محترم، نمایندگان عزیز، رئیس محترم جلسه! اینکه دوستان گفتند اصل هشتادوپنجی کنیم، این طرح جامع خدمات شهری را مستحضرید که اگر بخواهد برود اجرا شود بسیار گسترده خواهد بود و اثرگذاری آن در مسائل و نظام اداری اصلاح ساختار اثر خواهد داشت. بنابراین وقتی یک طرحی اثری خواهد داشت، ما باید برای مطالعه و بررسی بیشتر برویم و اگر اصل (85)‌ کنیم یعنی در واقع نظرات نمایندگان محترم و اکثر نمایندگان مردم ملحوظ نخواهد شد. اجازه بدهید به دلیل اهمیتی که این طرح دارد نمایندگان محترم نظر بدهند. اگر نمایندگان نظر بدهند قطعاً احتمال مخالفت شورای محترم نگهبان با این بیشتر خواهد شد. اجازه بدهید تمام طرح‌ها و لوایح بیاید در مجلس مطرح شود، چرا این اختیارات را از نمایندگان می‌گیریم؟ چرا نمایندگان در این طرح بزرگی که در مسائل مختلف شهری اثرگذار خواهد بود نظر ندهند؟ ما بیاییم طرح‌ها و لوایحی که از کیفیت پایین، اثرگذاری پایینی در مسائل کشور خواهند داشت، آنها را کم کنیم. ما در ساعات مجلس به طرح‌ها و لوایحی می‌پردازیم که هیچ اثرگذاری برای کشور ندارند، اینها می‌توانند بعداً مطرح شوند، ضرورت ندارد. تازه این طرح هم به آن مفهومی که امروز ضرورت داشته باشد، ما چقدر برای این ضرورت قائلیم؟ بنابراین همان اصل (85) قانون اساسی می‌گوید در موارد ضروری مجلس می‌تواند اختیار وضع بعضی از قوانین را با رعایت اصل (72)‌ به کمیسیون‌های داخلی تفویض کند. دوستان! بنابراین خواهش من این است که به (85) رأی ندهید تا به مجلس بیاید و نمایندگان بتوانند مطالعه کنند. حالا این طرح چه اشکالاتی دارد؟ مستحضر باشید که در این طرح ساختار کشور درخصوص نظام اداری اصلاح می‌شود و اختیارات بیشتری به شوراهای شهر داده می‌شود. ما همچنان بستر لازم را، اول باید قوانین شوراها را اصلاح کنیم تا بتوانیم شوراها را توانمند کنیم. اگر خدای‌ناکرده قوانین شوراها و اینها را توانمند نکنیم، شوراهای ما احاطه بیشتری به مسائل آب، برق، گاز، آموزش و پرورش، راهنمایی و رانندگی و مسائل اقتصادی نداشته باشند، بنابراین اگر شما بیایید این اختیارات را به اینها بدهید نتیجه مطلوبی نخواهید گرفت. بنابراین این ظلم به کشور می‌شود، ما اگر بخواهیم ساختار نظام اداری را اصلاح کنیم باید این را درست اصلاح کنیم، نه اینکه خدای‌ناکرده بیاییم یک مسئولیت‌های سنگینی را به یک مجموعه‌ای بدهیم که از نظر قوانین از قوانین بسیار ضعیفی برخوردار می‌باشند. بنابراین شما می‌آیید بسیاری از مسئولیت‌های سازمان‌ها را به شوراها می‌دهید، بدون اینکه این اختیارات را به شوراها بدهیم، بدون اینکه بستر فراهم باشد. بعد از آن طرف چرا دولت در این زمینه لایحه نمی‌دهد؟ اگر دولت در زمینه آب، به فرض فاضلاب، راهنمایی و رانندگی، برق به شهرها نظر ندهد و همکاری نکند ما مشکل خواهیم داشت. در این طرح اینها به خوبی دیده نشده است. دوستان! عنوان طرح جامع مدیریت شهری بسیار خوب و قابل قبول است، ولی اینکه این طرح پخته و کارآمد شود باید روی این طرح مطالعه شود. ما بیاییم گردشگری و آموزش و پرورش را به شوراها بدهیم، یعنی خودمان را راحت می‌کنیم، ولی الان دولت با مشارکت افراد خیّر که برای آموزش تلاش می‌کنند، چه اتفاقی افتاده است؟ اگر می‌خواهیم مشکلاتی که دولت در زمینه آموزش و پرورش و دستگاه‌ها دارد را به شوراها بدهیم، شوراهای شهر را گرفتار می‌کنیم. آنها در وضعیت فعلی نمی‌توانند شهرها را اداره کنند، شوراها مشکل درآمد دارند،‌ به خصوص شهرهای کوچک‌تر و زیر (200) هزار نفر هستند که متأسفانه امسال هم به آنها چیزی داده نشد، به خاطر آن اقدامی که ما سال قبل کردیم، شهرهای ما مانده‌اند، شهرداران و شوراهای ما مانده‌اند چکار کنند، با محیط زیست چکار کنند، با آلودگی چکار کنند،‌ با درآمد شهری چکار کنند. وضعیت کسب و کاری که الان در کشور ما هست متأسفانه شهرداری‌ها نمی‌توانند، ساخت و ساز نیست. وقتی ساخت و ساز نباشد شهرداری‌ها از کجا درآمد دارند؟ شهرداری‌ها چکار کنند؟ بنابراین اول باید قوانین شوراها اصلاح شود، آنها را توانمند کنیم و بعد بیاییم اختیارات بدهیم. خواهش من از مجلس این است که اختیاراتش را به کمیسیون واگذار نکند، بلکه همه نمایندگان محترم در این زمینه مشارکت داشته باشند.

خیلی ممنونم.

جناب آقای پورمختار موافق هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم خدمت ملت شریف ایران، نمایندگان محترم و همه دریادلان بسیجی سالروز تشکیل بسیج مستضعفان را تبریک عرض می‌کنم، ان‌شا‌ءالله که همه ما با روحیه بسیجی بتوانیم به امور مملکت برسیم و وظایف‌مان را به درستی انجام بدهیم. دوستان عزیز عنایت بفرمایید! با نگاهی به محتوای این طرحی که تهیه شده و آثار و تبعات بسیار مثبت و متعددی که دارد،‌ لازم است ما به فوریت این موضوع را تعیین تکلیف کنیم. ما الان خودمان در مجلس، همانطور که آقای ابوترابی هم اشاره کردند و تک‌تک شما نمایندگان عزیز اشاره دارید که ما گرفتار مسائل جزئی در منطقه هستیم،‌ آب، برق، گاز و مسائل مختلف شخصی و مسائل محلی بیشتر بر کار ما غلبه دارد که در حوزه مسائل ملی بتوانیم بنشینیم فکر کنیم، قانون قوی را وضع کنیم که بتوان پاسخگوی همه مسائل اجرایی باشد و بر همین اساس می‌بینیم که همه منتقد مجلس هستیم، در بیرون هم همه انتقاد دارند که واقعاً در حوزه مسائل کلان کشوری آنچنان نمی‌تواند دخالت داشته باشد. فلذا ما با ایجاد یک پارلمان محلی که متشکل از شورای عالی استان یا شورای شهرستان‌ها است اختیارات اداره امور محلی را از طریق تصویب بعضی از مقررات پایین‌دستی بتوانیم به آنها بدهیم و آنها در این حوزه کارآمدتر و اثربخش‌تر باشند. در واقع به نظر من این بیت‌الغزل این طرح است که حتماً باید برای آن فکری کنیم. بعضی از دوستان هم می‌گویند ما باید دو تا مجلس داشته باشیم، یک مجلس خاصی هم ایجاد شود. نه،‌ این مجلس باید به یک مجلس قوی فرادستی تبدیل شود و ما با پارلمان‌های محلی مسائل محل را حل کنیم. الان اختیارات استانهای ما اختیارات بسیار پایینی است، اختیارات استانداران، اختیارات فرمانداران و مدیران کل اختیارات پایینی است و لذا همه ما مجبور هستیم مرتباً با وزرا جلسه بگذاریم، با معاونین جلسه بگذاریم، از آنها پول و امکانات بگیریم و به استان منتقل کنیم. همه اینها اتلاف منابع و وقت است و این امر باعث صرفه‌جویی جدی در هزینه‌هایمان خواهد شد. از طرف دیگر با نگاه به اینکه باعث ایجاد تسهیل در دسترسی مردم خواهد شد که مستقیماً‌ بتوانند با پارلمان محلی در ارتباط باشند، مسائل‌شان را منتقل کنند و به صورت جزئی در استان قانونگذاری کنند. ما الان برای یک موضوع خاص نمی‌توانیم قانونگذاری کنیم، فرآیند قانونگذاری در مجلس‌ آن‌قدر پیچیده و طولانی است که یک طرحی را که مد نظر هر کدام از ما است ممکن است در طول یک دوره چهارساله حتی نتوانیم به آن برسیم. فلذا برای حل مسائل محلی و منطقه‌ای این به ما خیلی کمک خواهد کرد. از طرف دیگر یکپارچه‌سازی مسائل امور شهری و مدیریت شهری از مختصات و مشخصات بارز این طرح است که می‌تواند به شهرداران و شوراهای شهرها کمک کند که مسائل خودشان را بدون نیاز به رجوع به دولت، استان‌ها، استانداران،‌ یا خود مجلس که عرض کردم در یک بازه زمانی خیلی طولانی باید مشکل آنها را حل کند، خودشان بنشینند مسائل و مشکلات‌شان را حل و فصل کنند. در کنار آن ما برای مدیریت یکپارچه شهری نیازمند این هستیم که اختیاراتی به شهرداران بدهیم که پاسخگوی مسائل شهری باشند، الان بالاخره هر کدام از دستگاه‌های اجرایی بطور مستقل تصمیم می‌گیرند و کار خودشان را انجام می‌دهند، شما فرض بفرمایید اگر بخواهد آبی در یک شهری کشیده شود یا گازی یا مسائل مختلف، مخابرات و بحث‌های مشابه اینها، الزاماً باید هر کدام جداگانه بروند تصمیم بگیرند، شهرداری‌ها توافق کنند، هزینه‌هایش برآورد شود، یک روز موافقت باشد، یک روز مخالفت باشد و سال‌ها طول می‌کشد تا یک امر بسیار کوچک (رحیمی ـ تشکر) و نازلی انجام شود. بر همین اساس خواهش من این است که به این عنایت بفرمایید که برود، اشکالی هم ندارد، چون اگر اصل هشتادوپنجی شود موقت است، حالا دوساله، سه‌ساله یا پنج‌ساله خواهد شد. اجازه بدهید به صورت آزمایشی انجام شود، ایرادات آن را در آینده بشناسیم و حل کنیم.

خیلی متشکرم. مخالف بعدی صحبت کند.

آقای دکتر! جناب آقای مفتح تذکر ماده (75) دارند. جناب آقای مفتح! راجع به دستور قبل است یا همین دستور است؟

بسم الله الرحمن الرحیم آقای دکتر‌ پزشکیان! ماده (75) آیین‌نامه که اگر در جلسه نسبت نامناسبی داده شود حق بیان مطلب به نمایندگان داده شده را می‌خواهم عرض کنم، در فرمایشات یکی از عزیزان،‌ بزرگواران و دوستان خیلی خوب ما یکی، دو نکته بود که نسبت به کلیت مجلس یک مقداری شرایط را در بیان‌شان تغییر داده بود. من‌جمله اینکه فرمودند مجلس در سال آینده حضور قلب ندارد. ما در سنوات مختلف در مجالس مختلف بودیم، چرا، سال پایانی مجلس هم نمایندگان به خوبی در مباحث مجلس حضور دارند. یا اینکه در تصمیم قبلی که راجع به مالیات ارزش افزوده بود استدلال شد که کار به این مهمی را به یک تعداد محدودی از دوستان ندهیم، در خود مجلس مطرح شود. نمایندگان در مجموع به اصل هشتادوپنجی شدن مالیات بر ارزش افزوده رأی ندادند. این را خبط بدانیم که مجلس در این تصمیم خبط کرد، این هم به نظرم تعبیر مناسبی نبود. آقای دکتر! خداوند متعال یکی از صفات مؤمنین را می‌فرماید «عن‌اللغو معرضون». ما می‌دانیم که در قانون تجارت نمونه کاملش را داریم، شورای محترم نگهبان اصل هشتادوپنجی در قانون تجارت را نپذیرفت، رد کرد، ما این همه وقت بگذاریم یک موضوعی را اصل هشتادوپنجی کنیم، کمیسیون وقت بگذارد، جلسه بگذارد،‌ تصمیم بگیرد، شورای محترم نگهبان رد کند. شورای محترم نگهبان می‌گوید اصل (85) قانون اساسی در موارد ضروری گفته شده و این را شورای نگهبان قبول نمی‌کند. به این دلیل تصمیم قبل ما هم خبط نبوده است. خواستم این تذکرات را خدمت دوستان عرض کنم.

حالا به فرد صحبتی نشده، ولی در کل تضعیف مجلس از طرف نماینده‌ها به هر شکلی کار درستی نیست. به هر حال نمایندگان محترم این را مراعات کنند. مخالف صحبت کند.

مخالف بعدی جناب آقای سیدعلی ادیانی هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم همکاران محترم و دوستان گرامی عنایت کنند. طرح جامع مدیریت شهری را برخی از همکاران محترم تقاضای اصل هشتادوپنجی کردند. اتفاقاً یکی از دلایل مخالفت من خود اصل (85) است. دوستان عنایت کنند! برابر اصل (85) قانونگذاری حق هر نماینده است و سمت نمایندگی برابر همین اصل قائم به شخص است، یعنی چه؟ یعنی اصل بر عدم هشتادوپنجی است، این نکته اول برابر خود اصل (85). نکته دوم؛ ما زمانی طرح یا موردی را می‌توانیم در قالب اصل (85‌) مورد بررسی قرار بدهیم، بشرطها و شروطها، دو تا شرط دارد. برابر همین اصل (85) قانون،‌ شرط اول در موارد ضروری است، سلّمنا،‌ آیا این طرح ضروری است؟ اگر ضروری بوده چرا در روزها و ماه‌های آغازین مجلس و ادوار گذشته نیامد؟ من نمی‌خواهم اهمیت این طرح را رد کنم، قطعاً‌ من هم با برخی از نظرات و ادله موافقین موافقم، اما آن موافقت‌ها و استدلال‌ها در ذیل قانون اساسی و قوانین موضوعه کشور باید باشد. قانون اساسی می‌گوید در موارد ضروری، تشخیص موارد ضروری هم با مجلس محترم است. به اعتقاد من این جزء ضروریات نیست، جزء یک نکته قابل تأمل و تأکید است. شرط دوم اصل (85) رعایت اصل (72) قانون اساسی است. (72) قانون اساسی به شرطی که آن مصوبات در کمیسیون داخلی و تخصصی در تغایر با احکام شرع مقدس اسلام و قانون اساسی نباشد. سؤال اینجاست؛ آیا یک کمیسیون تخصصی می‌تواند بهتر موازین شرعی و قانون اساسی را مورد مداقه قرار بدهد یا صحن علنی (290) نماینده‌ای؟ دلیل بعدی شورای نگهبان است. برادران گلم، خواهران گرامی! شما قانون تجارت را هشتادوپنجی کردید، کلی وقت مجلس گرفته شد. شورای محترم نگهبان برابر همین اصل (85) آن را رد کرد، چرا دوباره راه رفته را برویم؟ می‌دانیم که این باب مسدود است، به حکم قانون اساسی و نظریه شورای محترم نگهبان دوباره‌کاری نکنیم. دلیل بعدی؛ اگر (150) ماده وقت می‌گیرد، کار مجلس همین است. برادران و خواهران من! مردم من و شما را انتخاب کردند که وقت بگذاریم، این چه وضعیتی در مجلس و کشور ما است؟ رکن رکین مردم‌سالاری و قانونگذاری که قرار است در رأس امور باشد، این اوضاع و احوال دستور کار ماست. مجلس باید وقت بگذارد، صبح، بعدازظهر، شب، مگر رأی که می‌گرفتیم مأموریت و رویکرد مأموریت ما غیر از این است؟ ما وظیفه قانونگذاری و نظارت داریم، کار دیگری هم نداریم. به روال عادی وقت بگذارید. دلیل بعدی؛ وقتی برنامه و مطلبی در صحن علنی از طریق رادیو مجلس پخش می‌شود، دانشگاهیان، مردم، متخصصان، ذی‌نفعان، همه خردمندان بحث‌ها را رصد می‌کنند. بحث‌ها اینجا پخته‌تر خواهد شد، اینجا دقیق‌تر بررسی خواهد شد. اگر بهانه وقت رو به پایان است،‌ اولاً‌ از مجلس بیش از یک سال و نیم مانده، چه کسی گفته پایان خطیم؟ تازه ما مسلمانیم و قسم خوردیم، دقیقه (90) مجلس دهم و هر مجلس دیگر هم مثل دقیقه اول باید باشد. هم حضور قلب داریم و هم قوت عقل. لذا ما باید به میدان بیاییم، ما باید تصمیم بگیریم. این کار ماست. لذا اگر در صحن علنی مطرح شود، هیأت‌رئیسه وقت بگذارد در دستور کار قرار بدهد، چند شیفته این را بررسی کنیم. ما نمی‌توانیم، کار دیگر ما چیست؟ به قول برادر گل ما چه کسی گفته که کار ما رسیدگی به این است که یک فرغون قیر در کوچه بریزیم که آیا رأی بشود یا رأی نشود؟ این وظیفه ما نیست، در عین اینکه می‌دانیم وظیفه ما نیست بیش از دیگران هم تقلا می‌کنیم که بتوانیم در این بخش فعالیت داشته باشیم. نکته آخر را هم خدمتتان عرض کنم. ببینید برادران و خواهران! شما بروید سرنوشت آن هشتادوپنجی‌هایی که در کمیسیون‌ها مطرح شده را ببینید، ما برای کمیسیون‌های تخصصی احترام قائلیم، چون تک‌تک ما یکی از اعضای کمیسیون‌های تخصصی هستیم، (نایب‌رئیس ـ خیلی ممنون، آقای ادیانی! وقتتان خیلی وقت است تمام شد) چشم آقای دکتر، تجربه نشان داد که رسیدگی هشتادوپنجی در کمیسیون از جامعیت لازم، کافی و قابل دفاع برخوردار نیست. (85) را رأی ندهید تا در صحن مطرح شود.

موافق صحبت کند.

موافق بعدی جناب آقای لاهوتی هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم بنده یک بار دیگر هفته بسیج را خدمت همه بسیجیان عزیز که در دفاع مقدس به گونه‌ای نقش‌آفرینی کردند و امروز در سازندگی و مأموریت در اقتصاد مقاومتی در کاهش آسیب‌های اجتماعی، مباحث فرهنگی و همچنین دفاع و امنیت نقش‌آفرینی می‌کنند که بنده به همه دلاورمردان بسیجی عرض تبریک و خداقوت و خسته‌نباشید دارم. ببینید دوستان! مباحثی که امروز مطرح است، من از برادر خوبمان جناب آقای ادیانی می‌خواهم که به عرایض بنده دقت بفرمایند. اولاً اصل (85) قانون اساسی یک حق است، شما نمی‌توانید این حق را از مجلس شورای اسلامی سلب کنید. در اصل (85) این اختیار داده شده، شما اختیار خودتان را می‌توانید به کمیسیون مربوطه واگذار کنید. اما چرا اصل (85) پیشنهاد شده است؟ یکی اینکه همه ما می‌دانیم در اواخر مجلس هستیم، در این مجلس با این زحمات بزرگی که در کمیسیون شوراها کشیده شده نمی‌رسد. نکته دوم؛ اصل (85)‌ یک قانون آزمایشی است، حتی شما مجبور نیستید که پنج‌ساله‌اش کنید، دو سالش کنید، یک سالش کنید. اگر این قانون نقاط ضعف و قوتی داشت شما بعد از آن مدت آزمایشی می‌توانید برطرف کنید. اما اصل موضوع؛ دوستان عنایت بفرمایید! در قانون برنامه سوم، قانون برنامه چهارم، قانون برنامه پنجم و قانون برنامه ششم شما به آن دسته‌ از تصدی‌های دولت اشاره داشتید، به عرایض بنده عنایت بفرمایید، به آن دسته از تصدی‌های دولت که قابلیت واگذاری به شوراها و شهرداری‌ها را دارند واگذار کنیم. دوستان! ما در هر قانون بودجه‌ای بحث کوچک کردن دولت، کم کردن هزینه‌های جاری دولت را مطرح می‌کنیم. در همین قانون برنامه ششم مگر شما تصویب نکردید دولت سالی (3) درصد در پایان قانون برنامه ششم باید (15) درصد خودش را کوچک کند؟ تصدی‌هایی که امروز قابل واگذاری به مردم است، شما دارید این تصدی‌ها را به چه کسی واگذار می‌کنید؟ دارید به مردم واگذار می‌کنید. شوراها یعنی چه؟ یعنی به مردم،‌ یعنی همین مردمی که شما را انتخاب کردند. بعد ما جرأت و شهامت این را نداشته باشیم که این تصدی‌ها را امروز واگذار کنیم. همین پایتخت کشورمان را که تا دیروز دولت اداره می‌کرد، امروز مردم دارند اداره می‌کنند. شهرهای شما را تا دیروز دولت اداره می‌کرد، امروز مردم دارند اداره می‌کنند. ببینید دوستان! تصدی‌هایی وجود دارد. الان شوراهای ما شورای شهرداری هستند، شورای شهر نیستند. اینها باید جایگاه واقعی خودشان را پیدا کنند. چرا در بعضی از امورات بنده و شما باید دخالت کنیم؟ چرا باید به این وزارتخانه‌ها برویم و دست نیاز به طرف وزرا دراز کنیم؟ این امورات محلی را به خود مردم و شوراها واگذار کنیم. به برخی از اینها اشاره می‌کنم، مثلاً آب و فاضلاب. شما استحضار دارید که تولید آب به عهده دولت است، این شرکت آب و فاضلاب دارد آب را از دولت خریداری می‌کند، فقط یک نقش توزیع دارد. چرا شورای شهرتان در اداره این شرکتی که فقط نقش توزیع آب را در شهر شما دارد نتوانند نقش داشته باشند؟ کتابخانه‌ها، شما الان بروید اکثر وظایف مربوط به کتابخانه‌ها و حتی منابع مالی‌اش را شهرداری‌ها و شوراها دارند تأمین می‌کنند. چرا شوراها در اداره مستقیم آنها نقش نداشته باشند؟ ما حتماً باید این تصدی را به دولت بدهیم، چرا؟ این امکان واگذاری به شوراها وجود دارد. در بحث مربوط به گاز هم همینطور است و خیلی از تصدی‌های دیگر که من مثال می‌زنم، مدرسه‌سازی، در شهر شما دو تا مدرسه می‌خواهد ساخته شود، آیا حتماً نیاز است که ما یک سازمان نوسازی مدارس داشته باشیم؟ یعنی شهرداری و شورای شهر شما این امکان را ندارد که دو تا مدرسه یا تعمیرات چهار تا مدرسه را در شهر شما به عهده بگیرند؟ خیلی از تصدی‌ها قابل واگذاری به شوراها است. اگر می‌خواهیم شوراها جایگاه واقعی خودشان را پیدا کنند، یعنی به عنوان شورای شهر، الان شورای شهر نیستند، اینها شورای شهرداری هستند و اگر می‌خواهیم شورای شهر به عنوان شورای شهر نقش‌آفرینی کند (نایب‌رئیس ـ خیلی ممنون)، (آقای دکتر پزشکیان! تمام کردم) ما در قانون برنامه سوم،‌ قانون برنامه چهارم، قانون برنامه پنجم و قانون برنامه ششم تکرار کردیم آن دسته از تصدی‌های دولت که قابلیت واگذاری به شوراها و شهرداری‌ها دارد را واگذار کنیم. الان هم موقع آن است. اگر امکان این وجود داشت که ما در صحن علنی بند به بند آن را رسیدگی می‌کردیم اشکالی نداشت، ولی من خواهش می‌کنم این اختیار را براساس اصل (85)‌ به کمیسیون مربوطه بدهید.

خیلی ممنونم. حضار 219 نفر، نمایندگان محترم نظر خودتان را راجع به رسیدگی به طرح جامع مدیریت شهری طبق اصل (85) قانون اساسی اعلام بفرمایید. نمایندگان محترم لطفاً‌ در رأی‌گیری شرکت بفرمایید. پایان رأی‌گیری را اعلام می‌کنم، تصویب نشد.

دستور بعدی را اعلام بفرمایید.

آقای دکتر! از طرف دولت درخواست دوفوریت برای لایحه قانونی موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه به نمایندگی از سازمان ملل متحد درباره تأسیس مرکز آسیا و اقیانوسیه برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا شده است. از طرف دولت معاون محترم سازمان برنامه و بودجه جناب آقای رمضا‌نپور موضوع را مطرح می‌کنند، بفرمایید.

متشکرم، مخالف صحبت کند.

اگر اجازه بفرمایید قبل از اینکه مخالف صحبت کند، یک میهمان داریم که می‌خواهند تشریف ببرند، من اعلام کنم: ـ جمعی از خبرنگاران و اصحاب رسانه از کشور هند میهمانان مجلس شورای اسلامی هستند. خیلی خوش آمدید، خواهش می‌کنم بفرمایید.

مخالف اول جناب آقای لاهوتی هستند، بفرمایید.

دوستان عنایت بفرمایید! بنده با اصل لایحه موافقم، اما چرا دوفوریت؟ شما استحضار دارید که معنی دوفوریت چیست. معنی‌اش این است که ما باید ظرف (72) ساعت تکلیف این لایحه را مشخص کنیم. سؤال من از نماینده دولت این است که چه اتفاقی رخ داده که ما ظرف (72) ساعت اگر بخواهیم تکلیف این لایحه را مشخص نکنیم، شما بروید آیین‌نامه داخلی مجلس را مطالعه بفرمایید، آیین‌نامه داخلی مجلس می‌گوید اگر ظرف مدت (72)‌ ساعت درخصوص دوفوریت بخواهیم تصویب نکنیم خسران و ضرر سنگینی متوجه کشور خواهد شد. من از نماینده محترم دولت جناب آقای رمضان‌پور که استاد بنده هم هستند می‌پرسم، بعداً توضیح بدهند، یا موافق محترم توضیح بدهند که در ظرف مدت، چون الان ما که نمی‌خواهیم وارد محتوا شویم، محتوایش را سر جای خودش بحث می‌کنیم، ما اگر بخواهیم ظرف مدت (72) ساعت این را تصویب نکنیم آقای کوهکن! چه خسران و ضرری متوجه کشور خواهد شد که ما الزام داریم حتماً در قانون این را با قید دوفوریت تصویب کنیم؟ ظرف مدت (72) ساعت امر به این مهمی را که خود نماینده محترم دولت هم درخصوص اهمیت این موضوع توضیح دادند، این نیاز است که دوستان عنایت بفرمایند. ما حتماً این را در قید یک‌فوریت تصویب کنیم که از آن طرف بتوانیم با دقت بیشتری، مثلاً‌ شما در این لایحه می‌بینید درمورد خدمات عمومی، درمورد امنیت و محافظت. ما چه فرصتی داریم که ظرف مدت (72) ساعت، یعنی مطمئن باشید اگر ما دوفوریت آن را تصویب کنیم حتی کمیسیون هم فرصت پرداخت به این موضوع را ندارد. امنیت و محافظت، این دو تا موضوعی است که در این لایحه آمده است، خدمات عمومی، تسهیلات ارتباطی، وجوه دارایی‌ها و دیگر اموال، معافیت‌های مالیاتی، حقوق گمرکی، محدودیت‌های واردات و صادرات. من از شما همکاران محترم می‌پرسم، واقعاً امکان دارد به برخی از این مسائل و عناوینی که من خدمت شما بزرگواران عرض کردم، ورود و خروج جابه‌جایی اقامت موقت در کشور میزبان، اعراض از مصونیت، تأمین‌اجتماعی، پرچم‌ها و نمادهایی را که ما باید در این موافقتنامه تصویب کنیم. دوستان! شما استحضار دارید که اینها نیاز به دقت بیشتری دارد. آقای دکتر لاریجانی! بنده هم خدمت حضرت‌عالی عرض ادب و خیرمقدم دارم. خواهش بنده این است که دوستان دوفوریت این را رأی ندهند، با قید یک‌فوریت، ما در مجلس فرصت بیشتری داشته باشیم که ان‌شا‌ءالله بتوانیم با قید یک‌فوریت با فرصت بیشتر و جامع‌تری نسبت به تصویب این لایحه که ضرورت هم دارد ان‌شا‌ءالله اقدام کنیم.

خیلی ممنون، نفر بعدی را بفرمایید.

جناب آقای دلخوش موافق هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم اولاً ضمن تبریک ایام هفته بسیج به همه ملت ایران و رهبر معظم انقلاب و بسیجیان عزیز، من در ارتباط با این گزارش لایحه موافقتنامه‌ای که دولت با دوفوریت آورده لازم است نکاتی را عرض کنم که هم مخالف محترم که بعضی از نکات را فرمودند، به نظر من این نکات آن چیزهایی نیست که در موافقتنامه وجود دارد، هم اینکه دلیل دوفوریت و کمک به دوفوریت داشته باشیم. دوستان! اولاً موافقتنامه‌ها تیپ هستند و دولت در جایی که تشخیص بدهد در زمینه‌های مختلف اعم از سیاسی، اجتماعی، امنیتی با کشورهای مختلف خصوصاً کشورهای همسایه که در این لایحه موافقتنامه مرکز آسیا و اقیانوسیه است،‌ برای توسعه مدیریت بلایا و حوادث طبیعی. من از مخالف محترم سؤال می‌کنم که در این زمینه‌ها اصلاً صحبتی نکردند، می‌دانید در بین (40) حادثه‌ای که در دنیا وجود دارد و شمارش شده (31) حادثه و بلایا در کشور ما اتفاق افتاده و می‌افتد. دوستان یادشان نمی‌رود ما در دوره‌های گذشته ستاد مدیریت بحران را در کشور تشکیل دادیم و احساس و برداشت مجلس این بود که کشور ما در خط حوادث قرار دارد و ما هر روز یک حادثه در کشورمان داریم. همین آقای لاهوتی که الان مخالفت کرد در شهر خودش همین دو ماه گذشته،‌ در شهر ما و استانهای شمالی سیل زندگی مردم را برده، این بلایا نیست؟ اگر بلایا نیست چیست؟ دوستان! این زلزله در کرمانشاه، پاوه و غرب کشور امان مردم را بریده، این حادثه نیست؟ پس چیست؟ آیا ایجاب نمی‌کند که ما با دوفوریت بیاییم این موافقتنامه را امضا کنیم، موافقتنامه و توافق بین دو کشور یا چند کشور است که این باعث می‌شود همکاری‌های دوجانبه یا چندجانبه اضافه شود. چه مشکلی برای کشور یا مملکت ایجاد می‌شود که ما این را دوفوریت امضا نکنیم و رأی ندهیم؟ اتفاقاً کمک می‌کند در تسریع کار دولت، در راه‌اندازی و حل مشکلات و اینکه دولت‌ها بتوانند سریع‌تر، چون در واقع یک پیش‌گزارش است، دولت دارد از شما اجازه می‌خواهد،‌ این کار بدی است؟ دولت آمده می‌خواهد برود موافقتنامه را تنظیم کند، می‌گوید که آقا! منطقه آسیا ـ اقیانوسیه با بلایای طبیعی مختلفی روبرو است که مدیریت آنها نیاز به تصمیم‌گیری و مشارکت همه‌جانبه دارد و مرکز آسیا ـ اقیانوسیه برای توسعه این مدیریت اطلاعات و بلایا یکی از مراکز مهم منطقه‌ای وابسته به سازمان ملل است، یا به عبارتی دیگر کمیسیون اقتصادی و اجتماعی ملل متحد است. این در شرایط فعلی بسیار مهم است. به هر حال اگر بنا باشد ما دنیا را نسبت به حوادثی که به مردم می‌گذرد متوجه کنیم، (رئیس ـ متشکریم) اگر بنا باشد به مردم عزیز و شریف‌مان در استانهای مختلف در کشور کمک کنیم، یک استان با خشکسالی دچار بحران می‌شود، یک استان را ریزگردها دچار مشکل و بحران می‌کند، یک استان سیل است، یک استان زلزله است. همه چهارگوشه کشور ما هر روز در دست خطر است، یعنی هر روز دچار خطر و مشکل می‌شوند. خود شما نگاه کنید، سالانه از تریبون مجلس بارها دارید اعلام می‌کنید این خطراتی را که به وجود می‌آورد. ما می‌خواهیم یک همکاری با منطقه آسیا و اقیانوسیه درمورد این بلایای طبیعی داشته باشیم. خواهشم این است که به دولت کمک کنید، این موافقتنامه را دولت تهیه می‌کند، همیشه موافقتنامه‌ها را می‌آورد، تیپ است، هیچ مشکلی ندارد، ضمن اینکه خیلی از مشکلات ما و کشور را هم این موافقتنامه‌ها می‌تواند حل کند. ممنون و متشکرم، رأی بدهید.

متشکرم، مخالف بعدی صحبت کند.

جناب آقای سلیمی مخالف بعدی هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم بنده هم هفته مبارک بسیج را خدمت همه بسیجیان بی‌ادعا تبریک عرض می‌کنم. آقای رئیس و نمایندگان محترم ببینید! براساس ماده (156) آیین‌نامه، اصل بر عادی بودن رسیدگی به طرح‌ها و لوایح است. دوفوریت را می‌فرماید ضرورت جلوگیری از وقوع خسارت احتمالی و فوت فرصت. ای کاش بیان می‌شد اگر ما الان به این موافقتنامه که بین دولت جمهوری اسلامی ایران و کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه صرفاً درباره تأسیس یک مرکز است، می‌خواهیم یک مرکز آسیا و اقیانوسیه تشکیل بدهیم،‌ برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا، فقط همین. ای کاش اینجا بیان می‌شد واقعاً چه خسارت احتمالی و چه فوت فرصت، یعنی دوفوریت را که اینجا آورده، واقعاً اینجا چه اتفاقی می‌افتاد اگر به هر کیفیت ما این را به صورت عادی می‌آوردیم؟ این نکته اول. عزیزان من! آیا پیوستن به این موافقتنامه فوریت دارد یا بررسی این مسأله که جناب آقای عراقچی الان فرمودند منافع ما از برجام تقریباً صفر شده است. وقتی یک مقام رسمی این‌طور می‌فرمایند ما بیاییم براساس ماده (37) برجام عمل کنیم. چرا براساس ماده (37) برجام عمل نمی‌کنیم؟ آیا این مسأله الان اولویت دارد یا اینکه بحث انتصابات فامیلی که یک نفر می‌گوید من در عرض چند ماهی که در یک جا رئیس بودم و مسئولیت مهمی داشتم فقط شش نفر از فامیلم را آنجا آوردم و منصوب کردم. کدام اولویت دارد؟ آیا این اولویت دارد یا اینکه قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان که دائم و لحظه‌ به لحظه‌ دارد سوراخ می‌شود. آقایان از اینجا برداشته می‌شوند و به یک نحو دیگر در جای دیگر منصوب می‌شوند. هدف از قانونگذاری این بود که برای جوان‌ها فرصت ایجاد شود. عزیزی را از اینجا بر می‌دارند و در شرکت‌های وابسته منصوب می‌کنند. کدام‌یک از اینها اولویت دارد؟ نمایندگان محترم و ملت شریف ایران ببینید! در ضمیمه که اداره کل قوانین مجلس در این موافقتنامه که دولت محترم به ما ارائه کرده، در اینجا دارد ایرادات مربوط به ترجمه. آقای رئیس! مثل اینکه این بحث ترجمه دارد یک اپیدمی می‌شود. چند تا ایراد ترجمه‌ای گرفته، ما در برجام ایراد ترجمه‌ای داشتیم، در پالرمو ایراد ترجمه‌ای داشتیم، در CFT ایراد ترجمه داشتیم، تا کی این سلسه باید ادامه داشته باشد. به هر حال برای ما روشن کنند. ایراد ترجمه‌ای دارد. مضافاً به اینکه خود متن واقعاً تزلزل و اضطراب فراوان دارد، ماده (26) را عزیزان ما حتماً دیده‌اند، مغایر صریح اصل (139) قانون اساسی است. در اصل (139)‌ صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری،‌ اینجا باید حتماً‌ به اطلاع مجلس برسد. شما در ماده (26) که بحث حل و فصل اختلاف‌ها است، کجا اینجا بحث مجلس است، مجلس اینجا چکاره است؟ ما با دست خودمان داریم مجلس را تضعیف می‌کنیم، با دست خودمان داریم جایگاه مجلس را تقلیل و تنزل می‌دهیم. همین‌طور یکی‌ یکی اختیارات مجلس را حذف کردن به اسم اینکه ما می‌خواهیم جهانی شویم، ما می‌خواهیم یک شاگرد خوب در بحث کلاس جهانی شویم، بعضی‌ها این‌طور دارند مجلس را آرام‌آرام به حاشیه می‌برند. در ماده (11) که اتفاقاً اداره قوانین، برادر عزیزمان هم جناب آقای لاهوتی اشاره کردند، ماده (11) از جهات مختلف مغایر با قانون برنامه ششم است. آقای رئیس! حتماً ماده (11) دوسوم رأی می‌خواهد، هم بحث معافیت از مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیم را دارد که مغایر ماده (6) برنامه است، هم معافیت از حقوق گمرکی را دارد، هم معافیت از تمام محدودیت‌های مربوط به واردات و صادرات را دارد و مباحث دیگر. به هر کیفیت اگر ما امروز به این مباحث رأی بدهیم بدون اینکه هدف نویسنده و مراد مصنف مکشوف شود، قطعاً با مشکل مواجه می‌شویم. علاوه بر همه اینها خود اداره محترم قوانین به صراحت در ماده (8) فرموده که ابهام دارد. ما درمورد مسأله‌ای که ابهام دارد الان چطور می‌خواهیم اظهارنظر کنیم؟ به هر جهت به نظر می‌رسد که امروز این مباحث دارای اولویت نیست، (رنجبرزاده ـ وقت شما تمام شد) اولویت امروز این است وقتی مرکز آمار ایران دیروز اعلام می‌کند تورم (40) تا (100) درصد است، اولویت این است. وقتی ما قانون داریم باید حقوق و مزایا براساس تورم تنظیم شود، چرا حقوق کارگران، کارمندان، معلمان و حقوق‌‌بگیران و اصناف ضعیف امروز باید در این حد باشد؟ اینها اولویت دارد. ما برویم به سراغ مباحثی که واقعی هستند (رئیس ـ خیلی ممنون) و واقعاً‌ اولویت دارد، آقای رئیس! من براساس ماده (156) هم عرض کردم مغایر ماده (156) است. این عزیزانی که موافق بودند و دولت محترم کاش اینجا ضرورت این مسأله را بیان می‌کردند، بگویند چه خسارتی الان آنی به ما وارد می‌شد و چه مسأله مهمی بود که فوت فرصت آنی بود، متشکرم.

موافق آخر صحبت کند.

موافق آخر جناب آقای رحیمی‌جهان‌آبادی هستند، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم همکاران ارجمند! ایام هفته بسیج و سالروز تشکیل بسیج مستضعفان به فرمان امام خمینی را تبریک عرض می‌کنم. دوستان! بحثی که امروز در مجلس شورای اسلامی مطرح است بحث ضرورت و اهمیت و توجه به مناسبات بین‌المللی است. کشور ما یکی از شاخص‌ترین کشورهای خاورمیانه و اثرگذارترین کشورهای منطقه است. کشوری است که نقش عمده‌ای در سازمانهای مهم بین‌المللی شامل سازمان ملل متحد، سازمان اکو، سازمان D8، سازمان‌های مرتبط با بخش‌های اقتصادی، اجتماعی در کل منطقه و جهان را دارد. این کشور باید در مناسبات بین‌المللی‌اش از هر فرصت، ظرفیت و زمینه‌ای که برای افزایش میزان اثرگذاری‌اش وجود دارد با حداکثر تلاش چه در مجلس، چه در وزارت خارجه و چه در بخش‌های مختلف دولت این ظرفیت را از دست ندهد. امروز بحث دوفوریت پیشنهادی دولت است، برای یک ظرفیت مهم و افزایش نقش کلیدی ایران در خاورمیانه. می‌دانید سازمان ملل متحد و ارکان سازمان ملل و تمام سازمان‌ها و نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد برای هر کشوری اگر فرصتی ایجاد شود مرکزیت این سازمان‌ها، نقش کلیدی داشتن در این سازمان‌ها، اثرگذاری‌ در این سازمان‌ها را برای خودش فراهم کند، قدر مسلم آن کشورها با تمام قوا تلاش می‌کنند این فرصت را از دست ندهند. دولت الان پیشنهاد داده که ما دوفوریت این را در مجلس شورای اسلامی تصویب کنیم تا اینها بتوانند در مقابل رقبای منطقه‌ای ما و کسانی که سنگ‌اندازی می‌کنند، نقش نظام جمهوری اسلامی را در سازمانهای منطقه‌ای و خاورمیانه می‌خواهند کمرنگ کنند، این فرصت تاریخی را از دست ندهیم. خواهش من از اعضای محترم مجلس شورای اسلامی و نمایندگان شریف ملت بزرگوار ایران این است، دقت کنند، ما در کشور مشکلات زیاد داریم، بله کسی منکر این نیست. در بخش‌های اقتصادی مشکل است، در بخش‌های فرهنگی مشکل است، در حقوق معلمان مشکل است،‌ بله، همه این مسائل است. ولی این را که نباید با یک فرصت استثنایی پیوند داد که وزارت خارجه و دستگاه دیپلماسی ما فراهم کرده برای اینکه نقش ما در سازمان ملل متحد و سازمان‌ها و نهادهای وابسته‌اش افزایش پیدا کند، این فرصت را نباید از دست بدهیم. اصلاً این مسائل ارتباطی به هم ندارد که اینجا مطرح شود ما دوفوریت را تصویب نکنیم. تصویب دوفوریت یعنی اینکه ما سرعت عمل لازم را در انجام یک پیشنهاد ارزشمندی که وزارت خارجه زمینه‌اش را فراهم کرده به دولت و وزارت خارجه می‌دهیم. دولت‌ها معمولاً این فرصت‌ها را از دست نمی‌دهند. عزیزان! خیلی از کشورهای منطقه، من نام نبرم کدام کشور، چون به اندازه کافی ما در منطقه تنش و چالش داریم، خیلی از این کشورها حاضرند میلیون‌ها و میلیاردها دلار هزینه بدهند، نقش کلیدی در یک سازمان داشته باشند، نقش کلیدی در سازمان ملل متحد داشته باشند. یک سازمان و نهاد وابسته سازمان ملل متحد را در اختیار بگیرند. ظرفیت دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران آن‌چنان قوی است، الان در اکو،‌ در مجموعه بین‌المجالس آسیایی، در همین پیشنهادی که امروز وزارت خارجه آورده یا در بسیاری از نهادها نقش کلیدی داشته و الان این را به عنوان یک نقطه قوت دولت و نظام جمهوری اسلامی در خاورمیانه ما باید تقویت کنیم، حمایت کنیم. من از تک‌تک نمایندگان عزیز درخواست دارم که این منفعت ملی و منافع ملی و خواست ملی ماست، نگاه جناحی به آن نداشته باشیم و با قدرت تمام امروز کمک کنیم که این دوفوریت رأی بیاورد تا وزارت خارجه و کشور ما بتواند این فرصتی را که در اثرگذاری بر سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته به آن در منطقه را کسب کرده به نحو شایسته استفاده کند و این فرصت تاریخی را از دست ندهد. درخواست دارم برای دوفوریت پیشنهادی که دولت دارد و امیدوارم ان‌شا‌ءالله نمایندگان محترم کمک کنند که این دوفوریت رأی بیاورد، چون حساسیت موضوع برای منافع ما در منطقه فوق‌العاده بالاست. متشکر، ممنون و سپاسگزارم.

متشکریم. بحث دوفوریت این لایحه مطرح است. حضار 215 نفر، نمایندگان نظرشان را راجع به دوفوریت این لایحه اعلام بفرمایند. دوستان در رأی‌گیری مشارکت بفرمایید. دوفوریت مطرح است، دوسوم رأی نیاز داریم. پایان رأی‌گیری را اعلام می‌کنم، تصویب نشد. یک‌فوریت آن را به رأی می‌گذاریم. حضار 219 نفر، یک‌فوریت این لایحه را به رأی می‌گذاریم. نمایندگان محترم نظرشان را اعلام بفرمایند. دوستان در رأی‌گیری مشارکت بفرمایید. پایان رأی‌گیری را اعلام می‌کنم، تصویب شد.

آقای رئیس! اجازه بدهید من میهمانان را اعلام کنم.

بفرمایید.

میهمانان جلسه علنی امروز عبارتند از: ـ جمعی از اعضای بسیج دانشجویی شهرستان ابهر و خرمدره استان زنجان میهمانان جناب آقای عزیزی نماینده محترم ابهر، خرمدره و سلطانیه هستند. ـ جمعی از کارکنان جهادکشاورزی کشور میهمانان جناب آقای حاتمیان نماینده محترم درگز هستند. ـ دانش‌آموزان آموزشگاه پسرانه پویندگان از ناحیه (3) کرج استان البرز میهمانان جناب آقای کولیوند و جناب آقای اکبریان نمایندگان محترم کرج هستند. ـ دانش‌آموزان آموزشگاه پسرانه رشد از شهرستان ورامین استان تهران میهمانان جناب آقای نقوی‌حسینی نماینده محترم ورامین، قرچک و پیشوا هستند. ـ دانش‌آموزان آموزشگاه دخترانه خرد از منطقه (1) تهران میهمانان مجمع نمایندگان استان تهران هستند. به همه میهمانان خیرمقدم و خوش‌آمد عرض می‌کنیم.

سخنرانان را بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم ناطقان جلسه علنی امروز عبارتند از: ـ آقای جهانبخش محبی‌نیا نماینده محترم میاندوآب، شاهین‌دژ و تکاب. ـ آقای عبداله رضیان نماینده محترم قائمشهر، سوادکوه، جویبار،‌ سیمرغ و سوادکوه‌شمالی. ـ آقای ذبیح نیک‌فرلیالستانی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل. (که هر کدام هفت دقیقه وقت دارند) ـ آقای مصطفی کواکبیان نماینده محترم تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس. ـ آقای اصغر مسعودی نماینده محترم نی‌ریز و استهبان. (که هر کدام پنج دقیقه وقت دارند) از جناب آقای جهانبخش محبی‌نیا نماینده محترم میاندوآب، شاهین‌دژ و تکاب دعوت می‌کنیم، برای ارائه نطق‌شان به مدت هفت دقیقه در خدمتشان هستیم، بفرمایید.

به نام خدا سطح تحلیل و بیان مسأله در نطق امروز فراتر از باورهای درون نظام نخواهد بود، پس آبشخور آن تجدیدنظرطلبی، شهرت و الهام از بیگانگان نیست. با این تراز هنوز بزرگترین دارایی نسل حاضر، انقلاب، جمهوری اسلامی و ایران است و کسانی می‌توانند حیات انقلاب را صیانت و ضمانت کنند که تلخی بیان واقعیت‌ها را بچشند و حلاوت تملق و پاداش تقرب را وانهند. در شهرآشوب سیاست اگر با دلسوزی و حتی پژمردگی، نهال نقد را به شرط عدم سقوط در سیاهچال نفی آبیاری کنیم، به مرزی رسیده‌ایم که انقلابی شرمنده و شرمنده انقلاب، شهدا و ملت نباشیم. در تاریخ ایران خسران تملق از تخریب خائنین، کمتر نبوده است. در حال حاضر در کشور مشکلات عدیده‌ای داریم که اوضاع را به سامان نشان نمی‌دهد و هر طریقی که بر می‌گیرند رنگ‌پاشی به رخسار می‌ماند، چراکه غرور و‌ لجبازی، امکان بازنگری، بازاندیشی و محاسبه را از ما گرفته است. واکاوی اوضاع، نقص عمده در راهبردها و شعارهای تبیین را به رخ می‌کشد. اعوجاج و عدم تقارن در استراتژی‌ها را در چند لایه به آگاهی ارباب معرفت و اصحاب انقلاب می‌رسانم تا ان‌شا‌ءالله پارلمان برای آنها علاجی نماید هر چند امیدی ندارم. 1 ـ ماهیت انقلاب اسلامی فرهنگی است، آیا می‌دانید شاخص‌های فرهنگی از شاخص‌های اقتصادی و سیاسی بسیار اسفبار و آزاردهنده است؟ ضمن تأکید بر اقتدار نیروهای نظامی و بسیج که هفته آن را گرامی می‌داریم و به زحمات آنها ارج می‌نهم و حفظ آمادگی نیروهای مسلح و تأکید آگاهانه و هوشمندانه بر بازدارندگی موشکی، یادآوری می‌نمایم روحیه میلیتاریستی در قوه قضائیه، پارلمان و قوه اجرائیه سو‌سو می‌زند. یادآوری می‌کنم انقلاب با مردم آغاز شد و با مردم به پیروزی رسید. جنگ را هم مردم اداره کردند. یکی از عمده دلایل شکست محمدرضا پهلوی، صدام و شوروی سابق،‌ گم شدن سیاست و فرهنگ و اقتصاد و جامعه در جاه‌طلبی میلیتاریستی بود. عربستان و رژیم غاصب صهیونیستی نیز همین مسیر را تجربه می‌کنند و ان‌شا‌ءالله همنشین کسانی باشند که لیاقت آن را دارند. 2 ـ در بخشی از نگرش‌ها و پیش‌داوری‌های اصحاب انقلاب به وضوح نفوذ و رسوب افکار و ایده‌های مارکسیستی به چشم می‌خورد. آقای دکتر لاریجانی توجه بفرمایید! در برهه‌ای از زمان مارکسیسم در مغز و جان سرمایه‌داری هم خیمه زد، نگاه اسلام به پدیده‌های پیرامونی دیالکتیکی نیست. اسلام ماتریالیسم و ایده‌آلیسیم تاریخی را قبول ندارد که بر مبنای آن روابط خارجی را شکل دهد. ما نمی‌توانیم بر مبنای تضاد دیالکتیکی تاریخ را فرمان دهیم، مطلوب و پذیرفتنی نیست با همین فلسفه فرد را فدای جامعه کنیم و هیچ اصالتی به فرد و مسئولیت‌هایش قائل نباشیم. نابودی ملت‌ها به شکل طبیعی یا تصنعی هم برگرفته از داروینیسم اجتماعی اسپنسر است که از نظریه انتخاب طبیعی الهام گرفته است که آمریکایی‌ها با ایده‌ سرزمین‌های سوخته آن را دنبال کردند، ما با آنان فرق داریم. مبادا پیامبر و علی را بگذاریم و ابوذر را مقتدای خویش کنیم. ابوذر به عنوان صحابی مورد احترام است، اما نمی‌توان آن را نبی و امام خویش قرار داد. با این اوضاع و احوالی که فرودگاه‌ها در داخل کشور با صاحبان سرمایه برخورد می‌شود نمی‌توانید به ایده خلق ثروت مقام معظم رهبری برسید، محال است. شهید قدوسی در برهه‌ای از زمان خطاب به امام نوشت بعضی از مصادره‌های انجام‌گرفته تاراج مال مردم است. تا زمانی که حرمت سرمایه، املاک، دارایی مردم به معنای واقعی رعایت نشود رشد اقتصاد شعاری بیش نخواهد بود و اوضاع همین است که هست. 3 ـ تکلف و تبرج سیاسی: تکلف سیاسی موجب نفرت، انزجار و خصومت می‌شود. کمااینکه تبرج باعث می‌گردد ناشیان به طمع و هوس بیفتند و برای نظام و کشور مشغله، سرگرمی و مزاحمت ایجاد کنند. نظام را به تبرج و تکلف سیاسی آلوده نکنید. 4 ـ یکی از نگرانی‌های عمده امام حضور و نفوذ انجمن حجتیه در قدرت و حکومت بود. آنها پیش‌روی جامعه وحشتناک‌ترین ایده‌ها را مطرح کردند. تمام تلاش و تقلایشان بر آن است فساد را گسترده‌تر کنند، کارآمدی را از نظام بگیرند و با قفل بوروکراسی، سیاست و فرهنگ به زعم خویشتن تاریخ را به مسیر اصلی برگردانند و اراده و تلاش را از انسان بگیرند. عزیزی گفت مبادا با نام امام با رهبر معظم انقلاب تسویه‌حساب کنند، حرف بسیار درستی است. عکس این استدلال هم باید پاس داشته شود که مبادا با نام مقام معظم رهبری با امام کینه‌توزی کنند. 5 ـ جماعتی که با نفاق به درون نظام رخنه کرده‌اند و مانع عقلانیت، خردگرایی و سیاست‌ورزی می‌شوند، آنان که بزرگ‌شده خود نظام بودند شیفته قدرت باقی ماندند. اخلاق را ذبح کردند و بزرگترین آسیب را به نظام همین‌ها وارد کردند و الان هم در امنیت کامل هستند. جاه‌طلبی میلیتاریستی، خیانت انجمنی، غفلت پوپولیستی و مارکسیسم نفوذی حاصل نفوذ دشمن در جامعه است. پارلمان به جای تعریف و تمجید از شخصیت‌ها و خلق تعریف‌های بی‌جا مثل خلق پول پرقدرت برای ادارات، نهادها و اشخاص (رنجبرزاده ـ‌ تشکر) ای کاش فکری بر این اوضاع کند. والسلام علی من اتبع الهدی

آقای محبی‌نیا متشکریم، نفر بعدی را دعوت بفرمایید.

از جناب آقای دکتر عبداله رضیان نماینده محترم قائمشهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه‌شمالی دعوت می‌کنیم، برای مدت هفت دقیقه در خدمتشان هستیم، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم ـ الحمدلله رب العالمین «والصلوه و السلام علی رسول الله و علی آله الائمه المعصومین» هدیه به پیشگاه حضرت بقیه‌الله الاعظم امام زمان (ارواحناله‌الفداء) و هدیه به روح عرشی و ملکوتی حضرت امام (رضوان‌الله‌‌تعالی‌علیه) و هدیه به روح شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی و شهدای جنگ تحمیلی و با آرزوی طول عمر باعزت و بابرکت برای مقام عظمای ولایت. خدمت ملت بزرگ ایران و مردم شریف حوزه انتخابیه شهرستانهای قائمشهر، سوادکوه، سوادکوه‌شمالی، جویبار و سیمرغ سلام عرض می‌کنم و سلام خدمت شما همکاران ارجمند. هفته بسیج را به همه دلاورمردان عرصه جهاد، شهادت و رادمردی تبریک عرض می‌نمایم. در آستانه (40) سالگی انقلاب اسلامی هستیم و ملت بزرگ ایران سربلند و استوار برنده و پیروز میدان استواری و مقاومت در برابر استکبار و زر و زور و تزویر در جهان امروز است. (40)‌ سال رشادت، همدلی، دین‌باوری و ایستادگی با همت ملت بزرگ ایران و درایت در رهبری حضرت امام و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری در ایران بزرگ اتفاق افتاده و امروز ما سکانداران مدیریت کشور در سه قوه در معرض امتحان بزرگی در برابر خداوند بزرگ و ملت ایران هستیم و در این سال‌ها در آن کاستی‌ها و ایرادات و ضعف‌های زیادی وجود داشته که امروز با یک رفتار ناجوانمردانه و کینه‌توزانه ترامپ و سیاستمداران آمریکا و پیمان‌سپاران او از جمله عربستان و دشمنان منطقه‌ای در عرصه مدیریتی خود را نشان داده و فشار اقتصادی مضاعفی بر ملت وارد کرده و این باید جبران شود و بر آن سیطره پیدا کنیم. فساد این اژدهای هفت‌سر در بدنه حاکمیتی و اجرایی باید از بین برود و اعتماد که سرمایه اصلی ملت است برگردانده شود. این میسر نمی‌شود، مگر اینکه مبارزه با فساد از بالا به پایین آغاز شود. امروز سودجویی در فضای اقتصادی متأسفانه فراوان دیده می‌شود. چرا یک کالا مثلاً مایع ظرفشویی که قیمت چهار لیتر آن (11) هزار تومان بوده امروز برچسب (41) هزار تومانی باید بر آن زده و فروخته شود و از این جمله کالاهای اساسی فراوانی است که لجام‌گسیخته و بدون توجیه چند برابر شده که حتی اگر دلار هم بر آن تأثیر داشته قیمت دلار از (4000) تومان به (12) هزار تومان رسیده و سه برابر شده، نه چهار برابر. چه کسی وظیفه کنترل بر این قیمت‌گذاری‌ها را دارد و چرا کنترل نمی‌شود و از این دست سودجویی‌ها و بداخلاقی‌ها فراوان است و مردم از ما توقع عدالت و اصلاح امور را دارند. وزیر محترم صمت و وزیر محترم دادگستری! چرا نظارت نمی‌شود؟ نکته بعدی اینکه گاهی ما چنان خود را در دعواهای سیاسی غرق می‌کنیم که شرایط اقتصادی مردم و اشتغال جوانان و معیشت خانواده‌های فقیر و زیر متوسط جامعه برای ما هیچ اولویتی ندارد و منشأ این سیاسی‌کاری‌ها هم متأسفانه گاهی در همین مجلس در بین جناحین موجود با تندروی‌های مرسوم است. باور کنید که امروز مردم از این تندروی‌های امثال ما خسته شده‌اند. سیاه و سفید دیدن مردم، انگ بی‌دینی و بی‌ولایتی زدن آفت نظام و انقلاب است. دوستان! باور کنید که نیاز امروز جامعه همدلی، دوستی، یکرنگی و رفع مشکلات اقتصادی مردم است. اگر مردم از ما راضی باشند ترامپ کیلویی چند است؟ اگر مردم به ما اعتماد داشته باشند ترامپ هیچ غلطی نمی‌تواند کند که در ظرفیت نظامی و موشکی نظام نشان داده‌ایم. اما چندی پیرامون حوزه انتخابیه؛ جناب آقای دکتر روحانی رئیس‌ محترم جمهور و وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت و وزیر محترم کشاورزی! گذران زندگی خیلی از مردم مازندران و حوزه انتخابیه مرکبات است و از این راه تأمین معاش می‌کنند. ولیکن قیمت نازل آن به جهت نبود ساختار صادراتی و بی‌توجهی در مدیریت تولید مازاد بر مصرف و نیاز داخلی زیان‌های زیادی بر آنها وارد کرده و حتی هزینه‌های تولید را هم تأمین نمی‌کند و متأسفانه تاکنون اقدام مؤثری صورت نگرفته و نیاز به ورود دولت و حمایت و مدیریت بر توزیع و صادرات وجود دارد. وزیر محترم کشاورزی و دولت محترم! درخصوص خرید تضمینی گندم به جهت پایین بودن قیمت تجدیدنظر نمایید که کشاورزان معترض می‌باشند. جناب آقای دکتر قاضی‌زاده وزیر محترم بهداشت و درمان! از اینکه درخصوص بیمارستان رازی قائمشهر پیگیری جدی و دستور آن را صادر کردید تشکر می‌کنم، ولیکن قولی که داده شده را همین‌جا می‌گویم که اعلام نموده‌اید تا پایان سال 1398 آن را به اتمام خواهید رساند و تحویل مردم خواهید داد. خواهشاً ما را شرمنده مردم نکنید و به قول خودتان متعهد باشید و در مهلت تعیینی آن را به اتمام برسانید و البته از شما و معاونین تشکر می‌کنم که تاکنون (65)‌ درصد کار را انجام دادید، ولی کار را آن کس کرد که تمام کرد. وزیر محترم راه و شهرسازی جناب مهندس اسلامی! راه‌های حوزه انتخابیه بین‌شهری و روستایی در تمام شهرستان‌ها وضعیت نامناسبی دارند و شما هم در مازندران بودید و خود بهتر از ما بر آن اشرافیت دارید و کاستی‌ها و نارسایی‌های آنها را می‌دانید. توقع ما از شما این است که در اصلاح آنها کمک کنید و این نارسایی‌ها را برطرف کنید و تسریع در رفع این کاستی‌ها بنمایید. وزیر محترم صمت! معادن البرز مرکزی و رونق گذشته آنها در طول این سالها مورد بی‌مهری قرار گرفته و مردم سوادکوه از ما دلگیر هستند و دل به اشتغال آنجا دارند و متأسفانه قول‌ها تاکنون عملی نشده و انتظار ما دادن حق این مردم است و به ایمیدرو دستور فرمایید در این خصوص توجه جدی‌تری بنمایند. همچنین نساجی مازندارن، نساجی قائمشهر و دیگر شرکت‌های صنعتی در حوزه نیاز به توجه بیشتر و جدی‌تر شما دارد و از تشکیل جلسات در کارگروه تسهیل تشکر می‌کنم، ولی گیرها برطرف نشده و نیاز به توجه بیشتر و نظارت و کمک مالی (رئیس ـ متشکریم) و اعاده آن به بانک ملی به جهت تخلف صورت‌گرفته در عدم انجام تعهدات متصرفین بخش خصوصی دارد. تشکر می‌کنم.

آقای رضیان تشکر می‌کنیم.

از جناب آقای دکتر ذبیح‌ نیک‌فرلیالستانی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل دعوت می‌کنیم، برای مدت هفت دقیقه در خدمت شما هستیم،‌ بفرمایید.

سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم با یاد از شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و مدافعان حرم و امنیت و سلام به رهبر معظم انقلاب اسلامی و ملت شریف ایران و عرض تبریک به مناسبت هفته بسیج بر لشکریان مخلص خدا، پیروزی‌آفرینان تمام میادین. چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی در حالی به پایان خود نزدیک می‌شود که مواضع استکبار جهانی در برابر نظام جمهوری اسلامی همچنان خصمانه می‌باشد. استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا و رؤسای جمهورشان در برابر نظام اسلامی اعتنایی ندارند چه کسی رئیس‌جمهور و از چه جناحی باشد، بلکه به دنبال امتیازگیری و سلطه و به بیان دیگر از مقامات آمریکا که در پی خشکاندن ریشه ملت ایران هستند. البته رهبر معظم انقلاب فرمودند این آرزو را به گور خواهند برد. برجام و گفتگوهای بی‌فرجام و نتایج امروز آن بیانگر این واقعیت است که آنان با ما در خصم هستند. دولت تدبیر و امید یا هر دولتی که در آینده خواهد آمد لازم است به تأکیدات امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی توجه داشته باشند که می‌فرمایند مشکلات اقتصادی کشور ناشی از عمل نکردن به اقتصاد مقاومتی می‌باشد. دریغ از توجه به فرمایشات و دستورات ایشان. وضعیت معیشتی مردم خصوصاً کارمندان، کارگران، حاشیه‌نشین‌ها، بازنشسته‌ها و روستاها که در فراهم آوردن حداقل نیازهای روزانه خود مستأصل شده‌اند، دولت محترم چه اقدامی برای آنان انجام داده‌اند و یا چه برنامه‌ای برای آینده آنان دارد؟ چرا کنترل و نظارت در برابر گرانی‌های لجام‌گسیخته وجود ندارد؟ در شهرها یک کالا به چند قیمت فروخته می‌شود و اگر انبارهایی کشف می‌شود چرا عرضه نمی‌شود و اگر عرضه می‌کنند در بازار و برای مردم محسوس نیست؟ براساس سیاست‌های غلطی که دولت در کنترل بازار دارد و عدم نظارت و عرضه خودرو خصوصاً‌ با زیر (5) درصد قیمت بازار، شما را متوجه ارتباط خودروسازان با دلالان نمی‌کند که برای عرضه خودروهای بی‌کیفیت با قیمت‌های کذایی هیچ نظارتی وجود ندارد؟ در میدان نبرد سرداران و فرماندهان جبهه نبرد نباید اشتباه کنند. اگر کوچک‌ترین اشتباهی را مرتکب شوند خسارت‌ها جبران‌ناپذیر و سنگین خواهد بود. کسانی که خطای عمد را مرتکب شده‌اند و در میدان اقتصادی مشکلاتی را آفریده‌اند باید محاکمه صحرایی شوند. چطور شد در میدان نبرد اقتصادی افرادی که با دشمنان همصدا شدند و به علت سیاست‌های غلط دلار را تا مرز (20) هزار تومان سوق دادند، فقط دو نفر اختلالگر اقتصادی اعدام شد. مردم انتظار دارند افرادی که سفره‌های آنان را کمرنگ کرده‌اند محاکمه و مجازات شوند. تجربه (40) سال اخیر اثبات کرد که چاره حل مشکلات اقتصادی کشور روی آوردن به اقتصاد مقاومتی که با رویکرد جهادی، انعطاف‌پذیر، فرصت‌ساز، مولد، درون‌زا، پیشرو و برون‌گر می‌باشد، طبق این اساس چرا واردات بی‌رویه محصولات کشاورزی خصوصاً چای و برنج که تضعیف تولیدات داخلی را به دنبال دارد صورت می‌گیرد؟ در سال 97 برنج با ارز مبادله‌ای وارد و با ارز آزاد عرضه شد و کشاورزان را به فلاکت انداخت. رهبر انقلاب استفاده از کالای ایرانی خصوصاً در دستگاه‌های اجرایی را باطل‌السحر دشمن نامیدند، ولی مسئولین اجرایی کشور در این سحر گرفتار شدند. حتی حاضر به استفاده از چای ایرانی نیستند. در اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان هنوز عده‌ای امید به ادامه حضور دارند و با سوءتعبیر از ماده (103)‌ قانون خدمات کشوری صدور حکم آنان انجام نمی‌گیرد. اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها در کلاس‌های درس هیأت‌علمی هستند، نه در کرسی ریاست و مدیریت خارج از دانشگاه‌ها. رویداد بهره‌برداری از راه‌آهن گیلان را خدمت گیلانیان عزیز و مسئولین تبریک عرض می‌نمایم و از دولت‌های گذشته و فعلی خصوصاً از جناب آقای دکتر نوبخت تشکر می‌نمایم. جناب آقای مهندس اسلامی وزیر محترم راه و شهرسازی!‌ خسارت‌های جانی و مالی محور در حال احداث سراوان ـ سیاهکل ـ لاهیجان که در سال 94 ناقص افتتاح گردید و از پروژه‌های ملی می‌باشد، با کشته شدن دهها نفر در شهرستان سیاهکل منطقه را وارد فاز حزن و اندوه نموده است و پروژه تقاطع غیرهمسطح میدان گیل در لاهیجان، اگر عنایت ویژه نشود همچنان مردم گرفتار ترافیک و معضلات و تصادفات ناشی از آن خواهند بود. جناب آقای دکتر سلطانی‌فر وزیر محترم ورزش و جوانان! قول کتبی و شفاهی شما درخصوص پروژه‌های سالن ورزشی تختی لاهیجان، چمن مصنوعی زمین ورزشی سیاهکل که از مناطق محروم می‌باشند و استخر شنای سیاهکل همچنان بر زمین مانده است. سازمان محیط زیست نسبت به آلودگی‌هایی که کارخانه سیمان سبز گیلان در بخش دیلمان برای مردم به وجود آورده است عنایت ویژه و اقدام عاجلی را انجام دهند. سلامتی مردم از جمله مسئولیت‌هایی است که شما هم با آن درگیر هستید. جناب آقای دکتر رحمانی وزیر محترم کشور! در استان گیلان خصوصاً‌ لاهیجان و سیاهکل معضل پیشروی آب دریا،‌ رانش کوه، برف و سیل طی سالهای اخیر امان مردم را برید. برای جبران خسارت‌ها هیچ اقدام مؤثری صورت نگرفت. عنایت فرمایید و اقدام عاجل و لازم را انجام دهید. وزیران محترم صمت و جهادکشاورزی نسبت به واردات بی‌رویه و کاهش تعرفه محصولات کشاورزی خصوصاً برنج و چای تجدیدنظر و از کالای ایرانی و کشاورزان عزیز حمایت نمایند. از دولت محترم توقع داریم با توجه به تورم سرسام‌آور، تعدیل حقوق و دستمزد کارمندان کشوری و لشکری و کارگران گرامی براساس شاخص‌های تغییر پایه پولی کشور و نرخ ارز صورت پذیرد و ماه‌های باقیمانده سال 97 و سال 98 لحاظ گردد. وزیر محترم نیرو!‌ درخصوص فاضلاب شهرهای شمالی کشور خصوصاً‌ شهرستانهای لاهیجان و سیاهکل که در سیاهکل توجه ویژه و اقدام لازم صورت نگرفت و در شهرستان لاهیجان فاضلاب ناتمام است و آب شرب هم از کیفیت و کمیت لازم و کافی برخوردار نمی‌باشد. همچنین آب شرب روستاهای ما که عموماً در شهرستان سیاهکل و بخش دیلمان از شبکه‌های فرسوده قدیمی برخوردار می‌باشند و تجدیدنظر در این امر و فراهم آوردن آب شرب برای مردم منطقه از جمله وظایف حکومت و نظام می‌باشد. قصور و کوتاهی در این امر سلامتی مردم را به خطر خواهد انداخت و انتظار داریم در این امر اهتمام ویژه صورت گیرد. وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی! هر گاه که از این وزارتخانه یاد می‌شود ما از بهداشت و درمان سخن می‌گوییم، آموزش پزشکی در این حوزه مغفول باقی ماند. ما انتظار داریم اهتمام ویژه در امر آموزش پزشکی صورت گیرد، خصوصاً در دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان که انتظار ویژه‌ای از وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی داریم. (رنجبرزاده ـ تشکر). در رابطه با چای از وزیر جهادکشاورزی انتظار داریم که از حمایت‌های ویژه‌ای برخوردار باشد و این پتانسیل در فضای فیزیکی منطقه شمال کشور وجود دارد که ما از چای حمایت کنیم و به تولیدی برسیم که استقلال کامل در این زمینه را داشته باشیم. ما در دهه (70) حدود (70) تا (80) هزار تن در سال تولید چای داشتیم. بی‌توجهی‌ها باعث شد سطح زیر کشت از (32) هزار هکتار به زیر (20) هزار هکتار و تولید از (70) هزار تن به زیر (20) هزار تن رسید. تشکر می‌کنم.

تشکر از جناب آقای دکتر نیک‌فر. از جناب آقای دکتر اصغر مسعودی نماینده محترم نی‌ریز و استهبان برای نطق اضطراری پنج دقیقه‌ای دعوت می‌کنیم، بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم «و قل رب ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق و اجعل‌لی من لدنک سلطاناً نصیراً». میلاد رسول مهربانی و محبت، مبشر آگاهی و حکمت، پرچمدار عدالت و انسانیت و اسوه اخلاق و معنویت و امام صادق (علیه‌السلام)، هفته وحدت و هفته بسیج را گرامی می‌داریم. بسیج شجره طیبه و درخت تنومندی است که با نوای دلنشین خود چشم طمع دشمنان و مستکبران را کور نمود. کلید طلایی حل مشکلات کشور است و اختصاص به یک منطقه و طبقه ندارد، یک فرهنگ است و یک حرکت فرهنگی. تقارن هفته بسیج و هفته وحدت فرصتی است تا تفکر و فرهنگ بسیجی در بستر وحدت فراگیر جامعه بر مبنا و سیره پیامبر رحمت، حکمت، منطق و اخلاق گسترش یابد. نتیجه اختلاف تشنج، تشتت و قطب‌بندی است. در فضای غوغاسالاری و هیاهو حقیقت پنهان می‌شود و اختلافات که امری طبیعی است باید در جلسات خصوصی حل شوند، نه در رسانه‌ها و تریبون‌ها بیان گردد. «لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه». نماز جمعه‌ها باید قرارگاه تقوا، ایمان، بصیرت و اخلاق، مشعل هدایت، وسیله تربیت و ابزار تقویت وحدت باشند. در خطبه‌ها سفارشات امام و مقام معظم رهبری فراموش نشود. امام جمعه هم خودش باید خود را تکریم کند و هم مردم او را، هم به تقوا سفارش کند و هم رعایت. گرچه تحریم‌ها بی‌اثر نیست، ولی حل مشکلات ضروری است. مردم مشکل نان و معیشت دارند، خشکسالی و بیکاری بنیان خانواده‌ها را متزلزل کرده، وام‌ها دردهای بی‌درمان شده،‌ ربا رونق گرفته، برای پرداخت وام برخی قصد فروش کلیه را دارند. این زیبنده مملکت ما نیست، سفارش پیامبر و امیرمؤمنان رسیدگی به یتیمان و فقرا است. امیرمؤمنان هنگام شهادت‌شان فرمودند «خدا را، خدا را درمورد یتیمان، نکند آنها گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند، نکند آنها در اثر رسیدگی نکردن از بین بروند». اگر رسیدگی به محرومان فراموش شود،‌ ثروت‌ها در یک قطب جمع خواهد شد، اکثریتی محروم و بینوا به وجود می‌آیند. دیری نخواهد گذشت که انفجاری در اجتماع، نفوس و اموال سرمایه‌داران را در آتش می‌سوزاند. بنابراین رسیدگی به حال محرومان بیش از آنکه به نفع محرومان مفید باشد به نفع سرمایه‌داران و حاکمان است که تعدیل ثروت، حافظ ثروت است. علی (علیه‌السلام) وقتی پیرمرد درمانده نصرانی را می‌بیند می‌فرماید: «تا زمانی که جوان بود از او کار کشیده‌اید،‌ اینک که پیر و درمانده شده رهایش کرده‌اید. مخارج او را از بیت‌المال بپردازید». امروز حال کارگران و بازنشستگان و کشاورزان و معلمان و رانندگان و بسیاری از کارمندان و هنرمندان حال پیرمرد درمانده نصرانی است. بسته‌های حمایتی را با سرعت،‌ حرمت و کرامت توزیع کنید. گره‌های اشتغال را باز کنید. مرکزنشین نباشید. مجلس به وزرا رأی اعتماد داد تا با عملکرد بسیجی، انقلابی و جهادی پاسخ اعتماد نمایندگان داده شود. دشمن پلید و استکبار در کمین است، اعتماد مردم به اصل نظام هدف قرار گرفته، اعتماد مجلس موقعیت‌شناسی و در عین حال بیان مطالبات بود. وزیر محترم راه! گردنه‌های پرپیچ و خطرناک هنوز قربانی می‌گیرد. وزیر محترم صنعت و معدن! کارخانه‌ها هنوز مشکل دارند و حقوق معادن پرداخت نمی‌شود. وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی! کارگران و بازنشستگان دلگیر و دلشکسته‌اند،‌ رفاه رخت بربسته است. وزیر محترم اقتصاد! ارز که با بالا رفتنش عرض و آبروی ما را نشانه رفت، با پایین آمدنش قیمت‌ها پایین نیامد. به بازار سر بزنید و با حقوق (1) میلیونی یک کارگر خرید کنید. به پول ملی که هویت ملی ماست بها و ارزش دهید. وزیر محترم کشاورزی!‌ زمین‌های مستعد منتظر گیاهان دارویی و درختان دیم هستند. (رئیس ـ خیلی ممنون). وزرا، استانداران، مدیران کل، مسئولان، از پشت میزها برخیزید، اینها امانت است، بسیجی‌وار و جهادی‌ عمل کنید. در آخر دعایی که خداوندا! به دانشجویان ما دانش، به دانش‌آموزان ما سرانه، به سران ما درد، به دردمندان ما دوا، به دوای ما خاصیت،‌ به خواص ما بصیرت و به بصیرت‌مندان‌مان موقعیت‌شناسی عطا فرما.

آقای مسعودی خیلی تشکر می‌کنیم.

از جناب آقای دکتر مصطفی کواکبیان نماینده محترم تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس دعوت می‌کنیم، در خدمتتان هستیم، پنج دقیقه بفرمایید.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم ـ بسم الله الرحمن الرحیم «قال الله الحکیم: فبما رحمه من الله لنت لهم ولو کنت فظاً غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم واستغفرلهم و شاورهم فی‌الامر». ای بحر تجلی گهرت باد مبارک ای آمنه قرص قمرت باد مبارک ای طور نبوت شجرت باد مبارک ای مکه نسیم سحرت باد مبارک ولادت حضرت ختمی‌مرتبت محمد مصطفی (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلم) و مظهر صداقت و دانایی حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) و هفته وحدت که بر ما گذشت را تبریک می‌گویم و ای کاش از برخورد لیّن پیامبر رحمت و پرهیز و دوری از خشونت پیامبر اکرم درس بیاموزیم و با مردم مهربانانه برخورد کنیم و به شوراها و پارلمان‌های محلی اهمیت بدهیم و در کنفرانس وحدت حداقل از علمای اهل سنت کشور خودمان هم تجلیل کنیم و حداقل چند دقیقه‌ای به امثال مولوی عبدالمحمد هم وقت سخنرانی بدهیم. «ب» بسیج نشانه بی‌ادعایی و بی‌باکی است، «س» بسیج نشانه ساده‌زیستی و سلامت نفس است، «ی» بسیج نشانه یاوری محرومان و امام و رهبری است، «ج» بسیج نشانه جانبازی و جهاد در راه خداست. هفته بسیج را تبریک می‌گویم و امیدوارم با فرماندهی جدید بسیج از تقسیم‌بندی و اتصال این عزیزان به جناح‌ها و احزاب سیاسی پرهیز کنیم و بدانیم قطعاً هر کس این خصوصیات را داشته باشد بسیجی است و هر کس از اینها به دور باشد، دروغ می‌گوید بسیجی است. در این فرصت کوتاه پنج نکته کوتاه را تذکر می‌دهم. اولاً در این وانفسای عالم مکاره جهان دیپلماسی و روابط بین‌الملل به عنوان عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی و رئیس فراکسیون دیپلماسی و منافع ملی عرض می‌کنم، عزیزان! بیاییم همه دست به دست هم بدهیم به جای تضعیف فرماندهان دستگاه دیپلماسی کشور،‌ از ظریف صداقت و شجاعت و دانایی در عرصه سکانداری سیاست خارجی تجلیل کنیم و بپذیریم که در کشور با وجود حداقل (15) میلیارد قاچاق کالا، (14) هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی، املاک نجومی، سلطان‌های سکه، شکر و دلار، حتماً‌ پولشویی وجود دارد. لذا دستگاه قضائی تمام‌قد، دستگاه اجرایی با تمام وجود این قانون مبارزه با پولشویی را اجرا نمایند. ثانیاً؛ بارها در این مجلس گفته‌ام تا چه زمانی قرار است شورای هماهنگی اقتصادی رؤسای سه قوه تداوم یابد؟ بسیاری از تصمیمات آقایان نیاز به قانونگذاری دارد که به ملت شریف ایران عرض می‌کنم مجلس در رأس امور از آن بی‌خبر است. نگرانی بنده این است از فردا شورای محترم نگهبان که براساس قانون اساسی باید حافظ شرع و قانون اساسی باشد، علاوه بر سیاست‌های کلی نظام،‌ علاوه بر مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، علاوه بر مصوبات شورای عالی فضای مجازی،‌ از این به بعد مصوبات شورای هماهنگی اقتصادی را مبنای تصمیم‌گیری خودشان بدانند. راستی از مجلس در رأس امور باز هم چیزی باقی می‌ماند؟ ثالثاً؛ بارها اصلاح‌طلب‌ها از ما می‌پرسند در این شرایط تنگنای اقتصادی پس شما در مجلس چه می‌کنید؟ صادقانه به مردم عرض می‌کنم علی‌رغم اینکه فراکسیون بزرگی داریم، ولی زمانی می‌توانیم به توفیق آن دست یابیم که دوستان به اصطلاح مستقل مجلس به ما کمک کنند و الا ما نمی‌توانیم کاری کنیم و ان‌شا‌ءالله در همین شرایط هر چه می‌توانیم انجام دهیم و البته چون نمایندگان براساس نظام انتخابات حزبی به مجلس نیامده‌اند بهتر از این نمی‌شود. امیدواریم در آینده با اجرای طرح پارلمان اصلاحات در سراسر کشور صرفاً نمایندگان منتخب احزاب به مجلس راه یابند تا پاسخگو هم باشند. رابعاً‌؛ آقای وزیر کشور به چه حقی حکم شهردار منتخب شورای شهر را نگه داشته است؟ مگر استمزاجاً قبلاً از شما نظر نخواسته بودند و شما تأیید کردید؟ مگر دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی نگفتند دکتر حناچی هیچ مشکل امنیتی و اطلاعاتی ندارد و هیچ تخلف و فساد مالی و اخلاقی ندارند. تازه ایشان بسیجی و اهل جبهه و جنگ بودند. راستی اگر وابستگان مقامات در (30) سال قبل عضو گروهک منافقین شده‌اند می‌خواهید به شما بگوییم چه فرزندانی از برخی مقامات علی‌رغم تخلفات برخی مقامات حتی اعدام شده‌اند. شما در کمتر از (24) ساعت علی‌رغم تخلفات عدیده مالی در پرونده املاک نجومی بلافاصله پرونده امثال قالیباف را تأیید می‌کنید، (رنجبرزاده ـ تشکر) ولی در اینجا پایتخت نظام جمهوری اسلامی ایران را بلاتکلیف می‌گذارید. آخرین نکته هم این است که این روزها بعضی سایت‌ها و خبرگزاری‌های مدعی اصولگرا علیه ما اصلاح‌طلب‌ها کلیپ می‌سازند و صحبت می‌کنند، هیچ‌کسی هم از ما دفاع نمی‌کند. من یک‌جا گفتم فقط (7)، (8) میلیون از دانشگاه حقوق می‌گیرم، از مجلس هیچ حقوقی نمی‌گیرم، فقط هزینه‌ها است، مثل همه دستگاه‌های اجرایی که کارپردازها انجام می‌دهند، ما هم این هزینه‌ها را باید انجام بدهیم، لذا همه جا پخش کردند فلانی گفته من (25) میلیون حقوق می‌گیرم. ان‌شا‌ءالله که تقوا و راستی و پاکی در همه ما باشد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

متشکریم.

الان طبق دستور سؤال از وزیر علوم است. آقای غلامی تشریف دارند؟ کمیسیون بفرماید گزارشش را بدهد.

آقای رئیس! اگر اجازه بفرمایید من قبل از اینکه گزارش کمیسیون را بشنویم یک گروه میهمان داریم،‌ اعلام کنم چون می‌خواهند تشریف ببرند: ـ جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی بندرترکمن و دهیار و اعضای محترم شورای روستای قرمسه شهرستان گمیشان میهمانان جناب آقای رامین نورقلی‌پور نماینده محترم کردکوی، ترکمن، بندرگز و گمیشان هستند. از جناب آقای میرزاده سخنگوی محترم کمیسیون آموزش و تحقیقات دعوت می‌کنیم برای قرائت گزارش تشریف بیاورند.

بسم الله الرحمن الرحیم هیأت‌رئیسه محترم مجلس شورای اسلامی سلام علیکم با احترام، بازگشت به نامه شماره‌ (14081/779) مورخ 25/2/97 گزارش کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری درخصوص سؤال ملی آقای محمد فیضی نماینده محترم اردبیل، نمین، نیر و سرعین از جناب آقای دکتر غلامی وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری، به شرح ذیل ارسال می‌گردد. خلاصه سؤال: علت توسعه تحصیلات تکمیلی در مؤسسات آموزشی غیرانتفاعی بدون داشتن حد نصاب هیأت علمی چیست؟ چرا علی‌رغم افزایش دانشجو در دانشگاه پیام‌نور مکانیزمی برای تطابق رشته با اعضای هیأت علمی وجود ندارد؟ (منظورشان با تأکید ایشان بر اینکه اعضای هیأت علمی پیمانی مشروط پس از گذشت سال‌ها چرا تعیین تکلیف نشده‌اند؟) نتیجه بررسی: در اجرای ماده (207) قبلی و (209) فعلی آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی سؤال فوق در جلسه رسمی روز سه‌شنبه مورخ 5/4/97 کمیسیون با حضور (20) نفر از نمایندگان عضو کمیسیون، نماینده محترم سؤال‌کننده و وزیر محترم مطرح و پس از استماع اظهارات طرفین و نظر به عدم اقناع نماینده‌ سؤال‌کننده از پاسخ‌های ارائه‌شده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، کمیسیون قلمرو سؤال را ملی تشخیص داده و مستند به بند (3) ماده (207) قبلی و (209) فعلی آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، گزارش سؤال جهت اعلام وصول در اولین جلسه ارسال می‌گردد. رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری ـ محمدرضا عارف

خیلی ممنون. از جناب آقای دکتر غلامی وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری دعوت می‌کنیم برای پاسخ به سؤال تشریف بیاورند. جناب آقای وزیر (15) دقیقه فرصت دارید که در دو نوبت می‌توانید استفاده کنید، سؤال جناب آقای محمد فیضی نماینده محترم اردبیل، نمین، نیر و سرعین است. جناب آقای وزیر بفرمایید.

آقای غلامی متشکریم.

خیلی ممنون. جناب آقای محمد فیضی نماینده محترم اردبیل بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و خداقوت خدمت همکاران عزیز و ملت شریف ایران با اهدای درود و صلوات به روح شهیدان انقلاب به ویژه هزاران شهید گلگون‌کفن آذربایجان همیشه قهرمان و یادآوری رشادت‌ها و دلاورمردی‌های فرزندان اردبیل در حفظ تمامیت ارضی در (500) سال اخیر و دفاع مقدس و تأکید بر حفظ احترام، آبرو و شجاعت فرزندان آذربایجان و تبریک هفته بسیج، به عوامل تضعیف امنیت ملی تذکر جدی می‌دهم و تذکر به وزارت ورزش و جوانان در اتفاقات بازی پرسپولیس و تراکتور محبوب جهت صیانت از حوزه فرهنگی ایران، یعنی قره‌باغ همیشه متعلق به آذربایجان و خلیج همیشه فارس و کنترل این حرکات ناشایست. جناب آقای دکتر غلامی، همکاران عزیز، نمایندگان محترم! برای ایجاد رشته‌های کارشناسی ارشد در دانشگاه‌ها معمولاً دو استادیار و یک دانشیار مورد نیاز است که طبق یک عرفی برای دانشگاه‌های سراسری و دانشگاه آزاد با سه استادیار هم رشته داده می‌شود. من به هیچ وجه مخالف توسعه دانشگاه‌ها و مؤسسات غیردولتی و غیرانتفاعی نیستم و اتفاقاً توسعه این مؤسسات در مناطق مختلف باعث دسترسی آسان دانشجویان متقاضی می‌شود. ولی سؤال اینجاست برای مؤسساتی که هم‌اکنون مقطع کارشناسی ارشد دارند یا تمهیدات لازم جذب هیأت علمی فراهم نشده یا در صورت تقاضای جذب هیأت علمی توسط این مؤسسات غیرانتفاعی تسریع در وزارت علوم مشاهده نمی‌شود و چرایی این مسأله پرسش بنده است. آقای دکتر غلامی، وزیر محترم علوم! شما باید وظایف حاکمیتی را بدون هیچ‌گونه تبعیضی بین واحدهای دانشگاهی به کار بگیرید. چگونه می‌شود یک دانشگاه دولتی یا دانشگاه آزاد برای ایجاد یک رشته در مقطع تحصیلات تکمیلی باید ابتدا اساتید آن را فراهم کند، یک دانشیار و دو استادیار جذب کند، یا حداقل سه استادیار داشته باشد، ولی برای بسیاری از مؤسسات غیرانتفاعی بدون رعایت حداقل استانداردها در طول زمان و با سیاسی‌کاری موفق به ایجاد مؤسسه و رشته‌های متنوع شده‌اند و بدون داشتن عضو هیأت علمی مورد نیاز به فعالیت خودشان ادامه می‌دهند؟ آقای دکتر! آیا خداوکیلی شما راضی هستید که مردم فرزندان خود را به مؤسساتی بفرستند که حداقل استانداردها را نداشته باشد، ده رشته کارشناسی ارشد داشته باشد، بدون داشتن حتی یک نفر عضو هیأت علمی؟ عرض کردم، مخالف توسعه دانشگاه‌ها و مؤسسات غیرانتفاعی نیستم، مصداقی هم نمی‌آورم، ولی واقعاً وزارت علوم در سالهای گذشته در این زمینه کم‌کاری کرده است. دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی به مؤسسات غیرانتفاعی جهت ادامه تحصیل شهریه می‌پردازند، آیا مجموعه شما راضی هستید که این مؤسسات پول دریافت کنند ولی در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد حتی ساده‌ترین استانداردها که تأمین هیأت‌ علمی است را رعایت نکنند؟ آقای دکتر، نمایندگان عزیز! این همه دانشجوی دکتری و فارغ‌التحصیل دکتری، چرا زمینه را برای جذب این افراد برای این مؤسسات فراهم نکنیم؟ آقای دکتر غلامی عزیز! ضرب‌الاجل زمانی برای این مؤسسات بایستی تعریف شود که فارغ‌التحصیلان مورد نیاز یا دانشجویان دکتری را در این مؤسسات جذب کنند و در صورت عدم جذب و عدم رعایت حداقل‌ها بایستی برخورد شود. آقای دکتر غلامی! اجازه بدهید آقای دکتر غلامی بشنوند. آقای دکتر لاریجانی! خواهش دارم جلسه را مدیریت کنید که آقای دکتر بشنوند.

جلسه که الان آرام است، دارند فرمایشات شما را گوش می‌دهند.

نه، دور و اطراف آقای دکتر غلامی را گرفته‌اند و متأسفانه نمی‌گذارند توجه شود. آقای دکتر! بسیاری از مؤسسات مدعی هستند که برای رشته‌های موجودشان سال‌ها است که پرونده اعضای هیأت علمی متقاضی را ارسال کرده‌اند، ولی جوابی از وزارت علوم دریافت نشده است. برنامه‌تان را در این زمینه برای نمایندگان تشریح کنید یا اگر اقدامی کرده‌اید جهت قانع کردن بنده و نمایندگان، اقدامات انجام‌شده را لطفاً تشریح بفرمایید. اما قسمت دوم سؤالم؛ سؤال درمورد استانداردسازی اعضای هیأت علمی پیام‌نور است. همکاران عزیز! این سؤال دغدغه بیش از (800) نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه پیام‌نور در سراسر کشور است و مطمئناً شما هم این دغدغه را شنیدید و چنین افرادی را در حوزه انتخابیه خودتان دارید. قسمتی از این مشکل به قبل از سال 1389 برمی‌گردد که دانشگاه پیام‌نور با فراخوانی تعدادی افراد را به عنوان دستیار علمی جذب کرده است. محتوای شغل دستیار اداری و علمی بود، حتی بعضی از افراد به بهانه اینکه ان‌شا‌ءالله عضو هیأت‌ علمی دانشگاه می‌شوند از شغل رسمی خودشان و از بدنه دولت استعفا داده و به این دانشگاه پیوستند. آیا این انصاف است که آنها را بیش از ده سال آویزان خودمان کنیم و حتی بعد از گذشت ده سال بیاییم با آنها قراردادهای چندماهه، (45) روزه و حتی دوماهه و شش‌ماهه ببندیم؟ آقای دکتر غلامی! قسمت اعظم این دغدغه به سال 1389 و بعد از آن برمی‌گردد. افرادی که در سامانه جذب اعضای هیأت علمی که کلیه دانشگاه‌ها می‌آیند از این سامانه استفاده می‌کنند آمدند ثبت‌نام کردند. این متقاضیان با فراخوان وزارت علوم و این سایت رسمی متقاضی جذب شدند. آقای دکتر غلامی عزیز! در آیین‌نامه جذب اعضای هیأت علمی یعنی مجموعه قوانین خود وزارت پس از فراخوان فرد متقاضی باید در کمتر از (150) روز تعیین تکلیف شود و بایستی برایشان حکم پیمانی زده شود، نه اینکه هفت سال، ده سال منتظر باشند. برای این اعضای هیأت علمی به جای حکم پیمانی از واژه من‌درآوردی «پیمانی مشروط» استفاده شده، احکام (45) روزه، چهارماهه، شش‌ماهه صادر می‌شود. چگونه یک استاد با حکم (45) روزه و با کدامین انگیزه تدریس کند؟ دلیل حکم پیمانی مشروط را هم عناوین انحرافی متأسفانه در وزارت علوم نامگذاری می‌کنند. مثلاً می‌گویند عدم صدور مجوز هیأت‌امنا. این هیأت‌امنا در زمان جذب کجا بود؟ عدم صدور مجوز معاون آموزشی وزارت. معاونت آموزشی در زمانی که فراخوان زده بود کجا تشریف داشتند؟ کمبود معدل یا امتیازات پژوهشی، عدم نیاز به رشته‌های علوم پایه و فنی. آقای دکتر! تشخیص احراز یا عدم احراز صلاحیت و جذب بایستی در مراحل اولیه جذب باشد که مقررات خود وزارت علوم هم تأکید می‌کند، نه بعد از گذشت ده سال. بعد از اینکه افراد با فراخوان جذب وارد دانشگاه پیام‌نور شدند.

آقای دکتر فیضی! شما (15) دقیقه را در یک نوبت استفاده می‌کنید؟

دو دقیقه از وقتم را برای انتها می‌گذارم.

خواهش می‌کنم بفرمایید.

داشتم این را عرض می‌کردم، بعد از اینکه این افراد با فراخوان جذب وارد دانشگاه پیام‌نور شدند برای تک به تک این اعضای هیأت علمی رأی هیأت اجرایی جذب دانشگاه پیام‌نور وجود دارد که تصویرش را هم در جلساتی که داشتیم به مجموعه وزارت علوم نشان دادم و هم این را به خود آقای دکتر نشان دادم که این را رئیس محترم هیأت اجرایی جذب تا نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها امضا کرده و هفت تا امضا در این رأی هیأت اجرایی دانشگاه پیام‌نور برای تک به تک اعضای هیأت علمی وجود دارد. هر کدام از این اعضای هیأت علمی شماره استخدام خودشان را از سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آن زمان گرفتند و ردیف استخدامی‌شان گرفته شده، زمان گذشته، به وزارتخانه فرستاده نشده است. آقای دکتر غلامی! هم تخلف وزارت علوم و هم تخلف دانشگاه پیام‌نور در این قضیه کاملاً محرز است. شاید آقای وزیر ادعا داشته باشند که تمامی موارد قبل از من و تصدی‌گری پست وزارت اتفاق افتاده یا برداشتن عضو هیأت علمی بی‌حساب و کتاب بوده و از این قبیل صحبت‌ها، ولی قبول کنید اینها هشت، ده سال پیش خودشان نخبگان دانشگاهی بودند و اصلاً رفتار مناسبی با این افراد نشده است. قبول کنیم در حق این افراد جفا شده، اجازه اعتراض به حقوق حقه آنها هم داده نشده است. خود وزارت علوم در زمان گذشته آنها را با مدرک فوق‌لیسانس پذیرفته، شرایط احراز مدرک فوق‌لیسانس بوده، حتی بعد از جذب به آنها اجازه ادامه تحصیل هم نداده و هر کس هم رفته ادامه تحصیل داده پنهانی و قاچاقی بوده است. الان می‌گوییم بایستی آن زمان دکتری می‌داشتند؟ مگر در این زمان ما در این حد افرادی را داشتیم که دارای مدرک دکتری باشند؟ بهانه‌ها پشت بهانه‌ها، نامه زده‌اند به بعضی‌ها که اگر تا این تاریخ مشخص مقاله ندهید شما را از پیام‌نور منفک می‌کنیم. هرچند در ارتقای هیأت‌ علمی داشتن مقاله و کار پژوهشی جزء مدارک ضروری است، ولی دیگر چرا برای اخراج می‌آییم اینها را بهانه می‌کنیم؟ اصلاً‌ کجای قانون به این استناد شده است؟ آقای دکتر! در تاریخ (26) اسفند 91 یعنی چهل و یکمین جلسه هیأت‌امنا با استناد به بند «ب» ماده (20) قانون برنامه پنجم توسعه تصمیم گرفته شده که پیام‌نور (3800) هیأت علمی دارد و باید (1200) نفر هیأت علمی دیگر جذب شود تا مطابق برنامه پنجم توسعه به (5000) نفر برسد. (رنجبرزاده ـ آقای دکتر فیضی! سه دقیقه از وقتتان باقی مانده) جالب است این افراد تازه جزء آن (3800) نفر موجود لحاظ گردیده است. به هر حال اگر دانشجو می‌گیرید باید حدنصاب هیأت علمی را رعایت کنید. برای بسیاری از رشته‌ها در کل استان فقط یک نفر هیأت علمی وجود دارد که آن هم جزء پیمانی‌های مشروط می‌باشد. اگر آقای دکتر صحبتی دارند بفرمایند، من در ادامه جمع‌بندی خواهم کرد، ممنونم.

متشکریم. جناب آقای غلامی! شما بفرمایید.

آقای دکتر (8) دقیقه وقت دارند.

خیلی ممنون. جناب آقای فیضی در خدمتتان هستیم، بفرمایید.

(2) دقیقه و (50) ثانیه از وقتتان باقی‌مانده است.

آقای دکتر غلامی عزیز! از توضیحات شما ممنونم و همچنین صورت‌جلساتی که آقای دکتر سیمایی الان به من دادند که این (900) نفر را ان‌شا‌ءالله قرار است تا پایان سال حل کنید و اگر واقعاً این قضایا حل شود ما هیچ مشکلی با وزارت علوم نداریم. موضوع اعضای هیأت علمی پیمانی مشروط واقعاً یک کلاف سر در گم و یک مثنوی هفتاد من کاغذ شده است. سالیان متوالی است که این (900) نفر از اعضای هیأت علمی را درگیر موضوع ساده و اما پیچیده کرده‌ایم. البته ناگفته هم نماند، آقای دکتر غلامی! ما هم قبول داریم، دیوانه‌ای سنگی در چاه می‌اندازد که صد نفر عاقل هم توان بیرون آوردن آن را ندارند و واقعاً تشبیه خوبی برای این مسأله است که آمدیم به جای واژه عضو هیأت علمی از واژه‌های جعلی و غیرقانونی مانند دستیار آموزشی، پیمانی مشروط و مانند آن استفاده کردیم. آقای وزیر، جناب آقای دکتر لاریجانی! ما مطابق قانون استخدامی کشورمان فقط سه نوع استخدام داریم. اعضای هیأت علمی یا بایستی استخدام پیمانی باشند، یا رسمی آزمایشی باشند یا رسمی قطعی و به غیر از این هیچ‌گونه عنوان من‌درآوردی را ما مورد قبول قرار نخواهیم داد. اگر آقای دکتر و به درخواست همکاران به ویژه جناب آقای حسن‌پور، واقعاً مصمم هستند که بحث رعایت حدنصاب هیأت علمی مؤسسات غیرانتفاعی را برای سال بعد مد نظر قرار دهند و این (900) نفر تا پایان سال ان‌شا‌ءالله مشکل‌شان حل خواهد شد، صورت‌جلسه آقای دکتر سیمایی آوردند دادند که دو تا بخشنامه در این مورد صادر کردند، اگر واقعاً پایبند به این دو صورت‌جلسه باشند من دیگر اقناع می‌شوم و سؤالم را به رأی نمی‌گذارم، ممنونم.

خیلی ممنون. آقای دکتر غلامی! ان‌شا‌ءالله پیگیری کنید که این دو موضوع براساس قوانینی که وجود داد هر چه سریع‌تر مشکل را حل کنید، ایشان هم دیگر به رأی نمی‌گذارند. خیلی تشکر می‌کنیم.

اعلام وصول را بفرمایید.

تعداد دو طرح نمایندگان به صورت عادی اعلام وصول می‌شود. ـ طرح الحاق یک تبصره به بند «ج» ماده (24) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2). ـ طرح تشکیل کمیته جذب سرمایه‌های داخلی و صدور مجوز ایجاد واحدهای تولیدی.

سؤال ملی جناب آقای محمدرضا صباغیان نماینده محترم مهریز، بافق، ابرکوه، بهاباد و خاتم از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص سیاست آن وزارتخانه در زمینه ارتقای فرهنگی برنامه تجمع (7) آبان در پاسارگاد اعلام وصول می‌شود. ـ سؤال ملی جناب آقای حسینعلی حاجی‌دلیگانی نماینده محترم شاهین‌دژ از وزیر محترم اطلاعات درخصوص اتخاذ مواضع ناصواب در موضوعات مهم و حیاتی کشور اعلام وصول می‌شود.

خیلی ممنون.

چون دیگر وقت اذان است جلسه را ختم می‌کنیم. جلسه بعدی ما ساعت (8) صبح روز چهارشنبه هفتم آذرماه خواهد بود و دستور جلسه هم خدمت نمایندگان تقدیم شده است. ختم جلسه را اعلام می‌کنم.