بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت خواهران و برادران گرامی، نمایندگان محترم و عرض تبریک به مناسبت اعیادی که گذشت؛ عید سعید قربان و عید سعید غدیر. تشکر می‌کنم از برادران عزیزم جناب آقایان قاضی‌پور و محجوب برای طرح این سؤال. تصمیم برای شرکت در مراسم خاکسپاری مرحوم آقای طالبانی در بالاترین سطح در شورای امنیت ملی گرفته شد و مورد اجماع همه دوستان در نیروهای مسلح، نیروی قدس،‌ وزارت امور خارجه و در شورای امنیت ملی بود. ضرورت داشت که بنده به نمایندگی از جمهوری اسلامی در این مراسم شرکت کنم. با حضور بسیار پررنگ جمهوری اسلامی و با استقبال گسترده‌ای که از حضور جمهوری اسلامی در این مراسم شکل گرفت نشان داده شد که جایگاه جمهوری اسلامی ایران در عراق و کردستان عراق در چه سطحی است و روابط برادرانه بین جمهوری اسلامی ایران و تمامی اقشار مردم عراق در بهترین سطح است و اینکه جمهوری اسلامی ایران در زمان مبارزه با رژیم صدام‌حسین و در دولت عراق دوستان خودش را هیچگاه فراموش نمی‌کند. در این مراسم بنده در کنار رئیس‌جمهور عراق حضور داشتم و اکثر نمایندگان مجلس عراق، رؤسای فراکسیون‌های مجلس عراق همگی حضور داشتند و در جایگاه‌های بعدی نشسته بودند. تعداد بسیار قلیلی از نمایندگان عراقی به دلایل دعواهای داخلی خودشان حضور نداشتند، اما رؤسای کتله‌های اصلی مجلس عراق، رؤسای فراکسیون‌های اصلی مجلس عراق من‌جمله جناب آقای حکیم در مراسم حضور داشتند و کسی هم اعتراضی نکرد. البته در اجرای مراسم همکاران آقای بارزانی سوء‌استفاده‌ای کردند و برخلاف توافقی که قبلاً با دولت عراق داشتند به جای پرچم عراق از پرچم کردستان روی تابوت مرحوم طالبانی استفاده کردند که باعث تعجب شد، ولی در آن شرایط کسی جلسه را ترک نکرد. در مراسم اهدای تاج گل هم همانطور که همه مشاهده کردند، تنها کسی که از سر خم کردن در برابر جنازه خودداری کرد بنده بودم و بقیه مراسم احترام را با شکل دیگری به جا آوردند. به هر حال حضور ما در عراق حضوری بسیار مؤثر، گسترده و تأثیرگذار است و ضرورت دارد که در این شرایط حضور داشته باشیم. بنده هم به همراه برادران عزیز فرماندهان سپاه در این مراسم شرکت کردم و به نظرم تأثیر بسیار خوبی هم بر مردم کردستان و هم بر مردم عراق گذاشت. می‌دانید این مراسم در زمانی انجام شد که نزدیک بود به برگزاری رفراندوم و این نشان داد که علی‌رغم مخالفت جمهوری اسلامی ایران با آن حرکت غلط سیاسی آقای بارزانی، اما ارتباطات ما با مردم کرد عراق که برادران و خواهران ما هستند ارتباطاتی بسیار عمیق و گسترده است و این ارتباطات، ارتباطات تاریخی است و همچنان ادامه خواهد داشت. البته نگرانی‌ها و ملاحظاتی که دوستان ما من‌جمله جناب آقای قاضی‌پور در نظر دارند را ما فراموش نمی‌کنیم. این ملاحظات هم همواره در ذهن ما وجود دارد. امیدوارم که این توضیحات مختصر برای وقت مجلس که من اطاله کلام نکنم کافی باشد، خیلی متشکرم.

بسم الله الرحمن الرحیم از جناب آقای قاضی‌پور تشکر می‌کنم. همراه با ایشان به ارواح طیبه شهدای کردستان، شهدایی که برای دفاع از مرز و بوم ایران جان خودشان را تقدیم کردند تا ما سربلند باشیم درود می‌فرستم. روابط ما با عراق روابطی همه‌جانبه و گسترده است و تصمیم‌گیری‌ها درمورد این روابط توسط یک اجماع داخلی در شورای امنیت ملی اتخاذ می‌شود و بنده هم یکی از مجریان اجماع داخلی در این زمینه هستم. اقدام مؤثر جمهوری اسلامی همراه با دولت مرکزی عراق برای جلوگیری از حرکت بسیار خطرناک و بسیار کوتاه‌نظرانه درمورد رفراندوم عراق را همه‌ می‌دانید، آن یک قسمت از سیاست ما بود، حضور بنده در مراسم خاکسپاری مرحوم آقای طالبانی هم قسمت دیگری از همان سیاست بود. این یک سیاست است، در وجوه مختلف اجرا می‌شود. از اینکه آقای قاضی‌پور بنده را به صفت جوانی موصوف کردند از ایشان متشکرم، باعث خوشحالی بنده شد که کار جوانانه می‌کنم. الحمدلله، ان‌شاء‌الله که همه شما دلتان همیشه جوان باشد و همیشه کار جوانانه بکنید، چراکه در جوانی باید فکر و کار کرد. جناب آقای قاضی‌پور! آنچه که در این سفر اتفاق افتاد، این بود که از بسیاری از کشورها نمایندگان آنها حضور داشتند، اما روابط ما با عراق مانند روابط دیگر کشورها با عراق نیست. ما با عراق روابط بسیار نزدیک و تنگاتنگی داریم، برای همین هم از جمهوری اسلامی توقع می‌رفت که در سطح بالاتری شرکت بکند و این شرکت ما در واقع در میان مردم عراق و برادران و خواهران کرد ما در عراق تأثیر بسزایی داشت. ما نمی‌توانیم فراموش بکنیم که آقای طالبانی در طول هشت سال جنگ تحمیلی همراه با رزمندگان اسلام علیه دولت بعثی صدام‌حسین می‌جنگید و نباید به این راحتی به خاطر جنایت‌ها و خیانت‌هایی که توسط دیگران علیه ایران انجام می‌شود از کسانی که با جمهوری اسلامی ایران همراهی و همکاری کردند و برای منافع مردم عراق تلاش کردند آنها را فراموش بکنیم. آنچه که در سلیمانیه اتفاق افتاد چیزی بود که تصمیم دولت عراق بود، یعنی دولت عراق مراسم دیگری برای آقای طالبانی در بغداد برگزار نکرد که ما در آن مراسم شرکت کنیم، مراسم خاکسپاری آقای طالبانی در سلیمانیه برگزار شد و هرکس هم می‌خواست در مراسم شرکت کند باید در آن مراسم شرکت کند. بنده در مقابل پرچم هیچ کشوری جز پرچم جمهوری اسلامی تعظیم نکرده و نخواهم کرد و تنها کسی که در برابر پرچم در آن مراسم تعظیم نکرد بنده بودم و این لطف خدا بود که در این حوزه انجام شد. اما درمورد روابط ما با عراق؛ روابط ما با عراق کماکان بهترین روابط بین عراق و همسایگان هست. میزان صادرات ما به عراق کماکان از همه همسایگان دیگر عراق بیشتر است، اما به این راضی نیستیم و در تمامی مذاکرات خود با عراقی‌ها درمورد ضرورت تسهیل صادرات از ایران به عراق و ضرورت بازگشایی ارتباطات بانکی با عراق تأکید می‌کنیم و این تأکیدها ادامه دارد. البته جناب آقای قاضی‌پور! شما اشاره‌ای به دریای خزر کردید. امیدوارم یک فرصتی برای بنده پیدا بشود که در خدمت نمایندگان در این زمینه توضیح بدهم. فقط همین را عرض می‌کنم کنوانسیون خزر که نهایتاً برای تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه خواهد شد باعث افتخار کشور است و هر زمان که این بحث در این مجلس مطرح شد بنده با کمال افتخار توضیح خواهم داد که چگونه یک سند افتخاری امضا شده و کسانی که از این سند ضرر کردند امروز دارند در برابر ملت سخن‌پراکنی می‌کنند. امیدوارم این فرصت فراهم بشود که در آن زمینه هم پاسخ بدهم، گرچه ربطی به سؤال نداشت اما نخواستم یک نقطه ابهامی در این زمینه برای نمایندگان و مردم عزیز ایران پیدا بشود. من تأکید می‌کنم که نه در کردستان، نه در سایر جاها و نه در دریای خزر این دولت یک وجب از سرزمین و خاک ایران را اجازه نخواهد داد و جمهوری اسلامی و نظام اجازه نخواهد داد زمینی که مطهر به خون شهدا است و در واقع با خون شهدا حفظ شده در یک قرارداد از دست ما خارج بشود. از توجه شما بسیار سپاسگزارم.

بسم الله الرحمن الرحیم «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر». مجدداً خدمت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی عرض سلام و احترام دارم. از اینکه امروز من این‌قدر مصدع شما هستم عذرخواهی می‌کنم. از برادر عزیزم جناب آقای کریمی‌قدوسی برای طرح سؤالات و همین‌طور از برادر عزیزم جناب آقای دکتر نجفی برای ارائه گزارش کمیسیون سپاسگزارم. سه سؤال هست، من تلاش می‌کنم کوتاه به هر سه سؤال پاسخ بدهم. درمورد سؤال اول متأسفانه منافقین از زمانی که در حدود (10) سال قبل از فهرست گروه‌های تروریستی خارج شدند، هر ساله مراسمی را در پاریس برگزار می‌کنند و ما برگزاری این مراسم را یک اقدام بسیار خصمانه از سوی کشورهای غربی علیه جمهوری اسلامی تلقی می‌کنیم و این را یک حمایت غیرقابل پذیرش از تروریسم می‌دانیم و همواره این موضع خودمان را به صورت صریح و آشکار با دولت فرانسه مطرح کردیم، من‌جمله در تماس تلفنی که من دیروز با وزیر امور خارجه فرانسه داشتم همین موضوع به صراحت از سوی بنده مطرح شد. اما دیپلماسی به معنی این نیست که شما سفرهایتان را به خاطر یک گروهک منفور بی‌مقدار تروریستی متوقف کنید. این مراسم اگر قرار بود فقط یک بار انجام می‌شد بله، این‌طور بود، اما این مراسم به صورت سالانه دارد برگزار می‌شود و ما هم روابط‌مان را با فرانسه به دلایل مختلف با توجه به سیاست‌های نظام دنبال می‌کنیم و البته در این روابط مواضع خودمان را مطرح می‌کنیم. این حضور گروهک تروریستی در فرانسه تنها مشکل ما با دولت فرانسه نیست. حمایت‌های دولت فرانسه از رژیم صهیونیستی، حمایت‌های دولت فرانسه از گروه‌های تروریستی در سوریه، حمایت‌های دولت فرانسه و سایر دولت‌های غربی از کودک‌کشی عربستان‌سعودی در یمن،‌ اینها همه موارد اختلاف ماست که در گفتگوها مطرح می‌شود. اینکه کشورهای غربی منطقه را انبار سلاح‌های مخرب کرده‌اند و از این طریق به ناامنی منطقه کمک می‌کنند موضوعی است که ما در همه جلسات مطرح می‌کنیم. دیپلماسی به معنای روابط عاشقانه نیست، دیپلماسی به معنای این است که شما بتوانید از طریق گفتگو و مذاکره اختلافات را مطرح کنید و این روش ما بوده و روشی است که مورد توجه بوده و دنیا هم جمهوری اسلامی را به عنوان یک کشور منطقی و کشوری که در صف مقدم مبارزه با تروریسم است می‌شناسد و ما این روش را ادامه خواهیم داد. به نظر من با همین روش توانستیم امروز آمریکا را در دنیا منزوی کنیم و بتوانیم نشان بدهیم که مردم ما هستند که اهل منطق هستند و این آمریکا و تروریست‌ها و رژیم صهیونیستی هستند که قانون‌شکن هستند و در مقابل خواست جامعه بین‌المللی ایستاده‌اند. در سؤالات‌تان اشاره‌ای فرموده‌ بودید که خبرنگار صدا و سیما اجازه پیدا نکرده حضور پیدا کند. تا آنجا که من به خاطر دارم پروتکل فرانسوی‌ها این است که بعد از ملاقات یک مصاحبه مشترکی تشکیل می‌دهند و در آن مصاحبه طرفین نکاتی را مطرح می‌کنند و آنجا هم همه خبرنگارها حضور دارند. اینکه در جلسه‌ای که ما گفتگو کردیم، در بعضی جاها خبرنگار را راه می‌دهند و در بعضی جاها خبرنگار را راه نمی‌دهند. نباید از این مسائل پروتکلی تلاش کنیم که موضوعات محتوایی بسازیم. هیچ موضوع مخفی در روابط ما وجود ندارد، همه مسائل ذکر شده، در همان گفتگو، هم در گفتگوی علنی و هم در گفتگوی خصوصی، یعنی هم در جلسه مذاکرات و هم در مصاحبه نسبت به برگزاری برنامه منافقین اعتراض شد و آن را به عنوان حمایت از تروریسم مطرح کردیم. آنها هم گفتند که ما با این گروه هیچ ارتباطی نداریم. اما درمورد سؤال دوم حضرت‌عالی درمورد استفاده از دوتابعیتی‌ها، من یک بار دیگر تأکید می‌کنم که جمهوری اسلامی برای پیشبرد اهداف خودش در سطح بین‌المللی از همه ابزارها استفاده می‌کند، مانند سایر کشورها. شما امروز می‌بینید که در جلسه استماع دیوان بین‌المللی دادگستری از طرف جمهوری اسلامی وکلای فرانسوی و انگلیسی هم حضور داشتند و از طرف ایالات متحده هم وکلای انگلیسی حضور داشتند. کسی اینجا سؤال نمی‌کند که چرا شما از وکلایی با تابعیت‌های دیگر استفاده کردید؟ گرچه این وکلا در جریان مذاکرات و بحث‌های خصوصی شما هم قرار دارند، یک عرف و رسم بین‌المللی است. ما در جریانات مذاکرات هسته‌ای موظف بودیم از تمامی امکانات استفاده کنیم. همه افرادی که در مذاکرات با ما کار می‌کردند را به وزارت اطلاعات معرفی کردیم،‌ آنها هم خودشان به ما معرفی شده بودند، ما هم به وزارت اطلاعات معرفی کردیم و از وزارت اطلاعات اجازه حضور اینها را گرفتیم. این افراد که چهار نفر را جناب آقای کریمی‌قدوسی مطرح کردند یا از سوی سایر دستگاه‌ها به ما معرفی شده بودند و یا براساس شناختی که از گذشته داشتیم از اینها استفاده کردیم. من اینجا برای اینکه بین خودم و خدا مسئول نباشم باید عرض کنم که در مذاکرات جز خدمت از این افراد ندیدم. من مسئول روابط دیگر آنها نیستم، من مسئول استفاده از این افراد در مذاکرات بودم. ضمن اینکه در هیچ‌یک از جلسات مذاکرات خصوصی ما حضور نداشتند، در مذاکرات تخصصی حضور داشتند. جناب آقای کریمی‌قدوسی! شما مفروض کردید که برجام شکست خورده، به نظر من برجام نشان‌دهنده حقانیت جمهوری اسلامی ایران است و امروز آمریکا است که شکست خورده و نتوانسته از برجام به نفع خودش استفاده کند و بنابراین مجبور شده از برجام برخلاف پیش‌بینی‌هایی که دوستان مخالف برجام می‌کردند خارج شود. همه می‌گفتند برجام آن‌قدر به نفع آمریکا است که آمریکا هیچ‌گاه از برجام خارج نمی‌شود، آمریکا از برجام خارج شد به خاطر اینکه برجام خوب مذاکره شده بود، خوب نوشته شده بود، خوب کار کارشناسی روی آن قرار گرفته بود. حضرت‌عالی در سؤال قبلی که از من کردید فرمودید وقتی انقلابیون شما مذاکره کردند توانستند (7/1) میلیارد دلار از آمریکا بگیرند، گرچه آن مذاکرات هم تحت هدایت خود بنده بود، ولی بیشترین نقش را در گرفتن (7/1) میلیارد دلار از آمریکا جناب آقای دکتر دری‌اصفهانی داشتند. من کاری به بقیه موارد ندارم، اما بین خودم و خدای خودم باید شهادت بدهم، کمااینکه برای مقامات قضائی هم شهادت دادم که ایشان نقش بسیار مؤثری داشتند. جناب آقای سیروس ناصری که نقش ایشان در مذاکرات ایران و عراق بدون برو برگرد در جهت منافع ملی بوده و بارها توسط مقام معظم رهبری از جلادت ایشان در برابر دشمن حمایت و تقدیر شده،‌ ایشان در مذاکرات هسته‌ای نقشی نداشتند، فقط بعضی موارد در حوزه مسائل اقتصادی که ما به آن اطلاع نداشتیم کمک می‌کردند. جناب آقای دکتر مشکور مانند جناب آقای دری‌اصفهانی در تمامی مذاکرات حقوقی که وزارت دفاع ما در لاهه علیه آمریکایی‌ها دارند به عنوان وکلای جمهوری اسلامی محسوب می‌شوند و اینجا هم در کمیته‌ای که توسط ریاست جمهوری شکل گرفته بود به عنوان متخصص حقوقی از اینها استفاده شد. سایرین از متخصصین حقوقی خارجی استفاده می‌کنند، سایرین از مشاورین مالی و بانکی خارجی استفاده می‌کنند. ما از مشاورین ایرانی استفاده کردیم و من در وطن‌پرستی، وطن‌دوستی و حمایت اینها از منافع ملی تردید ندارم. راجع به سایر مسائل هم در تخصص من نیست. جناب آقای شعبانی هیچ‌گاه در مذاکرات حضور نداشتند، به عنوان کمک در روابط عمومی از اینها استفاده می‌شد،‌ ایشان کمک بسیار خوبی هم کردند. اگر شما الان نگاه کنید دولت عربستان‌سعودی میلیون‌ها دلار برای روابط عمومی خرج می‌کند،‌ از شرکت‌های مختلف صهیونیستی استفاده می‌کند، ما از هیچ‌کدام از اینها استفاده نمی‌کنیم، فقط از ایرانیان استفاده می‌کنیم و من معتقدم که ایرانی‌ها بزرگترین سرمایه ما در خارج از کشور هستند و باید از ایرانی‌ها استفاده کنیم و امیدوارم همه دوستان در مجلس شورای اسلامی و در قوای مختلف به ما کمک کنند، که از این سرمایه عظیم ملی استفاده کنیم. اما درمورد سؤال سوم؛ آنچه که آقای کریمی‌قدوسی مطرح کردند به زمان سفارت من در سازمان ملل متحد در دهه (70) و ابتدای دهه (80) برمی‌گردد که موضوع محرمانه‌ای هم نبوده، همه جا پخش بوده و اگر قرار بود این موضوع مطرح شود من خیلی تخصصی نسبت به آیین‌نامه مجلس ندارم. اما ظاهراً‌ براساس آیین‌نامه قرار است از من راجع به کارهایم به عنوان وزیر سؤال شود. این مسائل را باید در زمان رأی اعتماد مطرح می‌فرمودید. اما من به خاطر این توهمات (ببخشید! منظورم توهم نبود) ابهاماتی که ایجاد شده همین‌جا به این سؤال هم پاسخ می‌دهم. باند نیویورک یک مفهوم موهوم است، این مفهوم در دهه (70) هجری در زمان وزارت جناب آقای دکتر خرازی راجع به کسانی که با ایشان در نیویورک کار می‌کردند در شبنامه‌های داخلی وزارت خارجه مطرح می‌شد. بنده نه رئیس باند نیویورک هستم و نه چنین باندی وجود دارد. اولین‌باری هم که در صحنه علنی اسم باند نیویورک آمد در مقاله‌ای بود که تیتر خبری روزنامه کیهان بود، عنوانش این بود «اینجا چاران است، با ما به سیتی‌بیتی بیایید» و در آن مقاله نویسندگان محترم کیهان به باند نیویورک اشاره کردند که با اشاره مقامات عالی نظام که گفتند این نشان می‌دهد که یک گروه کوچک توانسته بر تمامی مسائل امنیتی کشور فائق بیاید،‌ روز بعدش از این بیان خودشان عذرخواهی کردند. باند نیویورک یک موضوع موهومی است، چنین چیزی وجود ندارد. گفتم، در داخل وزارت خارجه به کسانی که با آقای دکتر خرازی در نیویورک بودند که همه آنها از بهترین کارشناسان وزارت خارجه بودند و بنده هم کمترین آنها بودم، یک گروهی که مشکلات صنفی با این گروه داشتند،‌ دعواهای داخلی در وزارت خارجه داشتند، به آنها باند نیویورک می‌گفتند. یک بار هم در روزنامه کیهان رفت که نتیجه‌اش عذرخواهی روزنامه کیهان از خوانندگان شد. اگر دوستان مایل بودند من هم مقاله را می‌آورم و هم عذرخواهی روز بعدش را می‌آورم. اما سؤالاتی درمورد ارتباط بنده با بنیاد جامعه باز و بنیاد سوروس در زمان سفارت بنده فرمودند. وقتی که من به نیویورک رفتم بنیاد جامعه باز با ایران ارتباط داشت، به ایران سفر می‌کرد، با قسمت‌های مختلف و شهرداری‌ها ارتباط داشت. آنچه که من انجام دادم این بود که این ارتباطات را محدود و منظم کردم و هر دفعه اینها موظف بودند بیایند به من گزارش بدهند که چکار می‌کنند تا اجازه ندهم خارج از منافع ملی کاری در این زمینه صورت بگیرد. بعدها که آقای کیان تاجبخش که نماینده بنیاد جامعه باز در ایران بود و در ایران دستگیر شد این را به عنوان اعتراف مطرح کرد که من می‌رفتم و به ظریف گزارش می‌دادم و حتی پیش‌نویس نامه‌هایش را می‌نوشتم. این یک واقعیت است که بنده به جای اینکه در طول پنج سال سفارتم در نیویورک در خانه بنشینم، به گفته همه آنچنان فعال بودم که همه احساس می‌کردند که باید با من هماهنگ کنند. خدا کمکی کرد در آن زمان توانستم وظایفی را که به عهده‌ام بود عمل کنم و سابقه بدی هم در این زمینه ندارم و بارها مورد تشویق و تقدیر مقام معظم رهبری برای تلاش‌هایم در نیویورک قرار گرفتم. اگر دوستان در این زمینه شکی دارند می‌توانند از دفتر ایشان سؤال کنند. روابطی که شما فرمودید در آمریکا هیچ‌کس علیه‌السلام نیست. شما یا باید در منزل بنشینید، ‌یا باید با گروه‌های مختلف آمریکایی ارتباط برقرار کنید. وظیفه من به عنوان سفیر جمهوری اسلامی با توجه به اختیاراتی که داشتم این بود که با همه افرادی که امکان استفاده از آنها در جهت منافع ملی است ارتباط برقرار کنم و با کمال افتخار، نه اینکه از این کار خوشم بیاید، ولی به عنوان وظیفه با کمال افتخار این کار را انجام دادم. خوشحالم که دستاوردهای بسیار خوبی در زمان سفارتم در سازمان ملل متحد داشتم، تا جایی که وقتی من نمایندگی را ترک کردم همه گفتند که ایران یک سخنگوی بسیار قهار در نیویورک را از دست داد. باز هم می‌گویم، من برای این توفیق‌هایی که داشتم همه را مرهون لطف خدا هستم و محبت‌هایی که همواره مقام معظم رهبری در دورانی که من در نیویورک بودم نسبت به بنده داشتند. امیدوارم که شایسته این محبت‌ها بوده باشم و در آینده نیز بتوانم از خودم برای نظام هزینه کنم. من یک کلمه عرض می‌کنم، اگر شما در خانه بنشینید،‌ اگر حرکتی نکنید، اگر دست به عصا راه بروید هیچ‌گاه مشکلی پیدا نمی‌کنید. اما وظیفه ما این است که برای منافع ملی خود را قربانی کنیم. من بارها گفته‌ام نظام نباید قربانی ما شود، ما باید قربانی منافع ملی شویم. بارها عرض کرده‌ام که ما نباید برای اینکه نامی از خود در تاریخ بگذاریم منافع ملت را فدا کنیم، باید خود را فدای منافع ملت کنیم، از آبروی خود برای منافع ملت مایه بگذاریم تا بتوانیم در برابر خون شهدا و کسانی که از همه هستی و نیستی خودشان برای اینکه ما سربلند باشیم عبور کردند، بتوانیم ذره‌ای از بدهی و وامداری خودمان را نسبت به شهدا ادا کرده باشیم. یک بار دیگر از جناب آقای کریمی‌قدوسی برای سؤال‌شان که این فرصت را به من داد تا عرایضی را خدمت شما داشته باشم، سپاسگزاری می‌کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم من از جناب آقای کریمی‌قدوسی برای نکات مهمی که مطرح کردند تشکر می‌کنم. تأکید می‌کنم که همه ما براساس دستورات مقام معظم رهبری و چارچوب‌هایی که مقام معظم رهبری تعیین می‌کنند حرکت می‌کنیم و افتخار من این است که مقام معظم رهبری در همین سخنرانی روز چهارشنبه که دیروز از صدا و سیما به صورت کامل پخش شد با روش محبت‌آمیزی این بنده و سرباز کوچک را مورد تفقد قرار دادند که بسیار از شأن و حق من بالاتر است و من همیشه مرهون محبت‌ها و لطف ایشان هستم. ببینید! شما یک وظیفه‌ای به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل متحد دارید، یک وظیفه‌ای به عنوان وزیر امور خارجه دارید. اینها جزئی از سیاست خارجی و روابط خارجی است، تمام روابط خارجی نیست. تمام روابط خارجی نه در اختیار من است، نه تصمیم‌گیری‌اش توسط من صورت می‌گیرد و نه مسئول اجرای آن بنده هستم. قسمتی از روابط خارجی را به بنده واگذار می‌کنند، آن هم بنده در تصمیم‌گیری مشارکت دارم، اما تصمیم‌گیری توسط نظام صورت می‌گیرد. آن وقت که بنده موظف بودم با گروه‌های مختلف در آمریکا به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ارتباط داشته باشم، این به این معنا نبود که ما چشم امیدی به آنها بسته بودیم، بلکه به این معنا بود که ما تلاش داشتیم از شرایط استفاده کنیم، اگر نه نیازی نبود بنده را آنجا مسئول بکنند، می‌گفتند برو آنجا استراحت کن، چهار، پنج سالی مرخصی هستی، چون هیچ کار دیگری نیست، حضور در سازمان ملل یک قسمت کوچکی از وظایف بنده در نیویورک بود، قسمت عمده آن برای تنویر افکار عمومی، برای نشان دادن واقعیات ایران بود، تا حدی که یک نفر گفت تو مگر می‌خواهی اینجا انتخاب شوی که این‌قدر در صحنه‌های عمومی حضور داری؟ این وظیفه بود، کار ساده‌ای هم نیست، کار سنگینی است. این به این معنی نیست که شما چشم امید به آنها داشته باشید یا خدای‌ناکرده سیاست شما این باشد که بدون آمریکا و بدون غرب نمی‌توانید زندگی کنید. سیاست ما تعامل سازنده با کل دنیا است، همواره هم بنده در عرایضم گفته‌ام که ما باید با همه دنیا تعامل داشته باشیم، به غیر از آنجاهایی که خط قرمز نظام است. سیاست بنده درمورد روابط با روسیه و چین کاملاً مشخص است، بیشترین تعداد سفرهای من در طول وزارتم به این کشورها بوده، به کشورهای همسایه بوده است. متأسفانه این سفرها در اخبار منعکس نمی‌شود، بیشتر آن قسمتی که مورد توجه افکار عمومی است در اخبار منعکس می‌شود. اما اگر شما بروید یک فهرستی از سفرهای من در طول پنج سال گذشته حتی در زمان مذاکرات برجام نگاه کنید می‌بینید تمرکز بر همسایگان، آسیا و آفریقا است. تعداد سفرهای من را بروید مقایسه کنید، تعداد سفرهای همکاران من را بروید مقایسه کنید، نحوه تعامل ما را نگاه کنید. در واقع آدرس غلط به دنیا ندهیم، ما چشم‌انتظار محبت و لطف کسی نیستیم، نه غرب و نه شرق. افتخار ما این است که پشتوانه ما مردم خودمان هستند، به مردم خودمان باید اعتماد کنیم و شما به عنوان نمایندگان و صدای این مردم مورد احترام و توجه ما هستید و خواهید بود و نقد و اعتراض شما برای ما از عسل شیرین‌تر است، به خاطر اینکه این کمک می‌کند ما بفهمیم جامعه درمورد ما چگونه فکر می‌کند. اما یک بار دیگر من عرض می‌کنم، درمورد سؤال اول حضرت‌عالی ما در جریان ریز قضایا بودیم. سفر من با توجه به همه این قضایا برنامه‌ریزی شده بود، سفارت ما حتماً می‌دانست که آن برنامه کی وجود دارد و با عنایت به همه محاسبات و پس از شور و مشورت با داخل و بیرون وزارت خارجه این سفر انجام شد، من در کمیسیون هم خدمت شما عرض کردم، موضع‌گیری علنی که آنجا هم توسط من و هم توسط سخنگوی وزارت خارجه شد را خدمتتان ارائه دادم. البته باز هم من تأکید می‌کنم، گروهی که هیچ جایی در میان مردم ایران ندارد را ما نباید بزرگ کنیم و کماکان هم بر این سیاست معتقد و مصر هستم. درمورد سؤال دوم حضرت‌عالی من پاسخ دادم، این آقایان که شما اسم‌شان را بردید و در آن لیست شما هم وجود دارد، هیچ‌کدام‌شان مقام و مسئولیتی در جمهوری اسلامی ندارند. اگر در وزارت امور خارجه کسی همسرش تابعیت خارجی داشته باشد نمی‌تواند کار کند، چه برسد به اینکه خودش تابعیت خارجی داشته باشد. اما استفاده از مشاورین خارجی هم در دنیا مرسوم است. من همین الان برای شما مثال زدم، برادر گرامی من! در دعوای ایران در دیوان بین‌المللی دادگستری ما وکیل فرانسوی و انگلیسی داریم، بعضاً‌ وکیل آمریکایی داشتیم. این به خاطر این نیست که ما به آنها اعتماد داریم، ما باید از این وکلا استفاده کنیم. اما افرادی که به ما در مذاکرات هسته‌ای مشورت می‌دادند، مسئول مذاکره نبودند، به ما در مذاکرات مشورت می‌دادند ما اینها را استعلام کردیم، اجازه گرفتیم، ما مثلاً‌ مسئول بانکی نداشتیم، در کشور ما دو کارشناس عمده بانکی از طریق بانک مرکزی به ما معرفی شد، هر دو دوتابعیتی بود. ما هم از وزارت اطلاعات استعلام کردیم. جناب آقای کریمی! من باز هم حضرت‌عالی را به فرمایش خودتان در زمانی که از من سؤال کردید ارجاع می‌دهم، فرمودید آنجا که انقلابیون ما مذاکره کردند توانستیم (7/1) میلیارد بگیریم، عضو اصلی همان انقلابیون آقای دری‌اصفهانی بود، عضو اصلی گروه مذاکره‌کننده که متأسفانه فیلمی از ایشان در مقابل هواپیمای پرپول گرفتند که ایشان برای کشور فراهم کرده بود و به عنوان سند جرم ایشان مطرح شده، البته بنده به قوه قضائیه احترام می‌گذارم، قوه قضائیه خودش تصمیم می‌گیرد، اما من وظیفه دارم به عنوان یک شاهد عرض کنم که از ایشان جز خدمت ندیدم، به عنوان شاهد عرض می‌کنم ایشان در تمام دعاوی ما از ابتدای انقلاب در مقابل آمریکایی‌ها حضور داشتند. آقای دکتر مشکور در تمام دعاوی ما حضور داشتند، در دیوان بین‌المللی دادگستری، در دعاوی ایران و آمریکا در لاهه و همه کسانی که با اینها کار کردند، بروید از برادران وزارت دفاع بپرسید که بیشترین میزان دعاوی را آنها داشتند، بروید از نیروهای مسلح بپرسید، افرادی وطن‌پرست و حافظ منافع کشور بودند. حالا ممکن است شما اطلاعاتی داشته باشید که بنده نداشتم، من آنچه را که دیدم بین خودم و خدا و ملت بزرگ ایران موظفم عرض کنم، بقیه‌اش مسئولیت من نیست، بقیه‌اش مسئولیت دستگاه قضائی است و من نه قاضی هستم، نه دادستان و نه مسئول اطلاعاتی، آنچه را که می‌دانم. عرض کردم، آقای ناصری و آقای شعبانی هیچ‌گاه جزء تیم مذاکره‌کننده نبودند. ان‌شا‌ءالله من آنقدر هم از پختگی سیاسی برخوردار هستم که کسی به من نتواند خط بدهد. اما حتماً کمک کردند و از مشورت آنها استفاده کردم که براساس مصالح کشور بتوانم همه زوایا را ببینم. هنوز هم برای اقدامات تبلیغاتی که می‌کنم از مشورت افراد مختلفی استفاده می‌کنم که بتوانم کاری کنم که تأثیرگذار باشد و برای همین هم هست که بحمدالله در دنیا معروف است که من می‌توانم به لطف خدا و به یاری امام زمان در کارهایی که به صورت تبلیغاتی انجام می‌دهم تأثیرگذار باشم. برای اینکه بتوانیم چنین کاری را کنیم باید با محیط هدف آشنا باشیم، بدانیم در محیط هدف چه می‌گذرد و با علم به محیط هدف این کار را انجام بدهیم، نه اینکه از تهران بنشینیم و برای آنها نسخه بپیچیم. این کاری است که دوستان مختلف برای من انجام می‌دهند و من از همه آنها متشکر هستم. درمورد جناب آقای ناصری هم یک بار گفتم و یک بار دیگر عرض می‌کنم، سوابق ایشان را تشریف ببرید مطالعه کنید، راجع به زحماتی که ایشان در جنگ ایران و عراق کشیدند، راجع به فداکاری‌هایی که ایشان در جنگ ایران و عراق کردند، راجع به خدماتی که در مذاکرات دور اول هسته‌ای کردند، سوابق اینها همه معلوم است. من از شما خواهش می‌کنم که سؤال کنید و اینجا قضاوت نکنیم. قضاوت با خداست و بعد هم با مقامات قضائی است. آنها تصمیم می‌گیرند و هر تصمیمی گرفتند چه ما موافق و چه مخالف باشیم می‌پذیریم به عنوان یک دستگاه مستقل محترم که قوه قضائیه کشور باشد. درمورد سؤال سوم شما هم من بار دیگر تأکید می‌کنم، در ابتدا هم عرض کردم، بنده در همه محافل آمریکایی سخنرانی کردم، هم در جامعه باز سخنرانی کردم، هم در شورای روابط خارجی سخنرانی کردم و می‌کنم،‌ هم در شورای آسیایی سخنرانی کردم، هم به مجلس نمایندگان آمریکا رفتم، هم در کمیسیون روابط خارجی مجلس نمایندگان و مجلس سنای آمریکا با رئیس کمیسیون ملاقات کردم، اجازه داشتم این کارها را به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران انجام دادم. گزارش تک‌تک این اقداماتم را هم ارائه کردم، از بالا تا پایین کشور نسبت به این اقدامات بنده اشراف و خبر داشتند و برای این اقدامات بنده را تقدیر می‌کردند. حالا یک زمانی یک اتفاقی افتاد، یک گروهی که در ایران فعالیت می‌کرد مرتکب اشتباهات و خیانت‌هایی شد، با آن گروه برخورد کردند. بعد از آن هم من دیگر با آن گروه ارتباطی نداشتم، اما آن گروه که شما فرمودید گروه جامعه باز یا مؤسسه آقای سوروس قبل از اینکه من نماینده دائم ایران شوم آنها با ایران همکاری داشتند، اتفاقاً در زمان من این همکاری محدود، منظم و طبق قاعده شد و من به این اقدامی که کردم افتخار می‌کنم. اینها هیچ‌کدام‌شان به این معنی نیست که ما چشم امیدی به خارجی‌ها داریم. جناب آقای کریمی‌قدوسی! من و شما و همه نمایندگان محترم و همکاران من در دولت مستخدم این مردم هستیم، چشم امید ما به مردم، خدا و دعای معصومین (علیهم‌السلام) و حضرت ولیعصر (اروحنافداه) است، چشم امید به هیچ خارجی نداریم. اما در روابط خارجی تلاش داریم همان‌طور که مقام معظم رهبری فرمودند با کشورهایی که، با ما خصومت ندارند، با ما رابطه سیاسی دارند، ارتباط داشته باشیم. تلاش داریم از دیپلماسی عمومی برای تأثیر بر قلب‌ها و مغزها استفاده کنیم، تلاش داریم با سیاست‌های دشمنان این مردم و نظام در همه حوزه‌ها مقابله کنیم. اما چشم امیدمان به مردم خودمان، به توانمندی‌های خودمان و به قابلیت‌ها و ظرفیت‌های ملی خودمان است و اطمینان دارم به خاطر همین ظرفیت‌ها بود که شش کشور غربی به پای میز مذاکره با ما آمدند و ما به پشتوانه این مردم در مقابل‌ آنها ایستادیم. رسماً و با صدای بلند اعلام کردیم که هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید. امروز هم می‌گوییم که هیچ‌کس نمی‌تواند در هیچ زمانی یک ایرانی را تهدید کند، به خاطر اینکه ایرانی متکی به خدا و توان لایزال مردم ایران است که در تاریخ حضور داشته و ان‌شا‌ءالله برای همیشه هم حضور خواهند داشت. ما می‌مانیم و اینها خواهند رفت. خیلی متشکرم. والسلام علیکم و رحمه الله