بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام خدمت نمایندگان محترم. من قصد دارم توضیحاتم را بعد از فرمایش‌های آقای قدوسی مطرح کنم. فقط یک سؤال از ایشان دارم، ایشان در متن دو تا سؤالشان به اثرگذاری‌های فامیل‌های ثروت و قدرت از طریق این باشگاه نفت و نیرو بر تصمیمات نفت اشاره می‌کنند و همین‌طور می‌گویند نقش لابی مخفی نفت و گاز و پتروشیمی در تصمیم‌سازی‌ها چیست؟ افراد مؤثر آن چه کسانی هستند؟ چه آقازاده‌هایی در کلوپ حضور دارند؟ و بعد به من خطاب می‌کنند که سیاست‌های وزارتخانه و شخص شما با هدایت کلوپ سری مانع این شده که نفت در مسیر درستی حرکت کند. این کلوپ سری،‌ این بحث سری، نظر ایشان این است که یک گروه مخفی هستند که دارند کار علیه امنیت ملی و منافع ملی با مدیریت و مسئولیت بنده می‌کنند؟ نظرشان این است؟ خواهش می‌کنم این را صراحتاً در توضیحات‌شان بفرمایند منظور از سری، مخفی و این چیزها چیست؟ صریح بفرمایند، متشکرم.

بسم الله الرحمن الرحیم اینکه صنعت نفت ما می‌تواند در توسعه کشور نقش عظیمی داشته باشد شکی نیست، تمام حرف من هم همین است، تمام صحبت‌هایی که من دارم همین است و جز این نیست. اینکه فرمودند قبل از انقلاب انگلیسی‌ترین وزارتخانه ما وزارت نفت بوده والله تا آنجایی که ما خبر داریم وزارت نفت سال 58 تشکیل شده، بعد از انقلاب. حالا این چطور است ما نمی‌دانیم. جوانان خوزستان و مشکلات خوزستان را هم که از نظر نفت فرمودند، قطعاً آقای قدوسی می‌دانند که تمام درآمد حاصل از صادرات نفت خام و فرآورده‌های نفتی به خزانه کشور واریز می‌شود و شما اینجا در مورد ریال به ریال آن تصمیم‌گیری می‌کنید. این نیست که دست وزارت نفت باشد. ضمن اینکه من تأیید می‌کنم و نمایندگان محترم خوزستان و مناطق نفت‌خیز می‌دانند که من از مصرترین افراد برای این هستم که بخشی از درآمد نفت جدا شود و مشخصاً برای توسعه مناطق نفت‌خیز تخصیص داده شود و آنچه هم که در توان شرکت نفت بوده در این زمینه سعی کردم عمل کنم. اما مطالبی که ایشان در سؤالشان داشتند، چون ایشان هیچ اشاره‌ای به مسائل سؤالشان نفرمودند، یک‌سری گزاره‌هایی را بیان کردند ولی ربطی به سؤال نداشت. من باید همین‌طور از روی متن سؤال توضیح بدهم. ایشان در متن سؤالشان می‌فرمایند چرا شما اعتقاد دارید که افزایش تولید نفت و خام‌فروشی امنیت ملی را اضافه می‌کند؟ و به نحوی به این اعتراض دارند که تولید و صادرات نفت بالا می‌رود. ببینید! من مجری سیاست‌های نظام هستم، خودم که سیاست‌گذار نیستم، من از سیاست‌های نظام برای شما می‌خوانم. در سال 1379 مقام معظم رهبری سیاست‌های کلی بخش نفت و گاز را ابلاغ فرمودند. در بخشی از این سیاست‌ها و بند (2) صریح آمده، می‌فرمایند «افزایش ظرفیت تولید صیانت‌شده نفت متناسب با ذخایر موجود و برخورداری کشور از افزایش قدرت اقتصادی، امنیتی و سیاسی». دقت بفرمایید! نگفته‌اند فقط قدرت اقتصادی، فرمودند قدرت اقتصادی، امنیتی و سیاسی. بله، افزایش تولید نفت و حضور ما در بازارها از نظر امنیتی هم به ما کمک می‌کند. یعنی دنیا با یک کشوری که (1) میلیون صادرات دارد با یک کشوری که (5) میلیون صادرات در روز دارد متفاوت برخورد می‌کند. شما الان روسیه را نگاه کنید، روسیه (10) میلیون بشکه تولید نفت دارد، (600) میلیارد مترمکعب تولید گاز دارد و (200) میلیارد مترمکعب به اروپا گاز صادر می‌کند. هیچ‌کسی در دنیا و اروپا جرأت ندارد صادرات گاز و نفت روسیه را تحریم کند. چون خودشان فلج می‌شوند. به این می‌گویند وابستگی متقابل نرم. روسیه (200) میلیارد مترمکعب، یعنی روزی بیش از (500) میلیون مترمکعب گاز به اروپا دارد صادر می‌کند. اگر تحریمش کنند اروپا هم نابود می‌شود، آلمان زمین می‌خورد،‌ اینها نمی‌گذارند این تحریم اتفاق بیفتد. قدرت را بالا می‌برد، بله، حتماً قدرت امنیتی ما را بالا می‌برد. اما این تصمیم من نبوده، این تصمیمی بوده که نظام گرفته است. دوباره به سیاست‌های کلی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی بیاییم. در بند (14) سیاست‌های اقتصاد مقاومتی که آقا ابلاغ فرمودند، می‌فرمایند «تأکید بر حفظ و توسعه ظرفیت‌های تولید نفت و گاز به ویژه در میادین مشترک». دوباره می‌فرمایند توسعه ظرفیت‌ها، دوباره در سیاست‌های کلی برنامه ششم هست، باز آقا ابلاغ فرموده‌اند، توسعه میادین نفت و گاز کشور به ویژه میادین مشترک. دوباره در سیاست‌های برنامه ششم است که افزایش مستمر ضریب بازیافت و برداشت نهایی از مخازن و چاه‌های نفت و گاز. من این سیاست‌ها را باید بروم عمل کنم. در قانون برنامه تصویب شده که تولید نفت ایران در پایان برنامه از (8/3) الان به نزدیک (8/4) میلیون بشکه در روز برسد. دوستان نماینده، خانم‌ها و آقایان! این یعنی (2) میلیون بشکه افزایش ظرفیت، (1) میلیون که ظرفیت دارد، بالای (1) میلیون هم که جلوی افت تولید را بگیریم. در برنامه (200) میلیارد دلار پیش‌بینی شده و نیاز بوده که در صنعت نفت سرمایه‌گذاری شود. از این مقدار (130) تا در بالادستی نفت و گاز است. یعنی در بخش تولید نفت و گاز و افزایش ضریب بازیافت. ضریب بازیافت یا برداشت نفت یک امر حیاتی است، ما برای توسعه‌مان و برای این با خارجی‌ها باید کار کنیم که هم به سرمایه نیاز داریم و هم به تکنولوژی. ما یک میدان به نام منصوری داشتیم، دوستان خوزستانی من به خوبی می‌شناسند، تولید این میدان حدود (70) هزار بشکه است، روز به روز هم دارد کم می‌شود، برآورد ما این بوده که در ظرف (30) سال حدود (300) میلیون بشکه تولیدش می‌شود. رفتیم شرکت‌های خارجی را آوردیم، به ما می‌گویند تا (2) میلیارد و (200) میلیون بشکه از این تولید می‌کنیم، یعنی تولید هفت برابر می‌شود. من به این خاطر که بگویم نمی‌خواهد شما کار کنید بیرون‌شان کنم؟ من چنین مجوزی ندارم. بعضی‌ها با قرارداد IPC مخالف بودند، اما ما در مجلس مطرح کردیم، جاهای مختلف بحث شد، موافقت شد و داریم دنبال می‌کنیم. البته ما (200) میلیارد دلار پول را از بازار داخلی نمی‌توانیم تأمین کنیم، شکی در این نیست. چنین ظرفیتی ندارد. اما من موافقم تا آنجایی که امکان دارد ما از بازار داخلی منابع جذب کنیم و برای کارهایمان منابع بیاوریم، نه اینکه بگوییم منابع داخلی را نمی‌خواهیم. ما الان یک طرح (6) میلیارد دلاری را مطرح کردیم که ان‌شا‌ءالله به زودی عملیاتی می‌شود که این (6) میلیارد دلار را از بازار داخلی بگیریم. باز هم اگر بشود از بازار داخلی می‌گیریم. در این قرارداد خارجی هم که ما می‌بندیم حداقل (20) درصد سهم ایرانی‌ها است که باید بیایند و کار کنند و جلو برویم. ما راهی برای این نداریم. البته حضور خارجی‌ها علاوه بر اینکه کاری هم انجام می‌دهند به افزایش امنیت ملی ما منجر می‌شود. من این را هم بگویم،‌ آن قراردادی که ما با توتال بستیم، مناقصه‌هایی که توتال رفت تقریباً (80) درصد برنده مناقصه‌ها شرکت‌های ایرانی هستند، یعنی کار به ایرانی‌ها واگذار می‌شود، اینکه ما با خارجی‌ها قرارداد می‌بندیم معنی‌اش این نیست که کار را خارجی‌ها می‌کنند. آنها منابع و مدیریت کار و فناوری‌اش را انجام می‌دهند و ما کنارش هم ایرانی‌ها را می‌گذاریم که یاد بگیرند و کار را جلو ببرند. بحث می‌شود که شما نگاه به داخل ندارید، نگاه به خارج دارید. خداوکیلی من نگاه به خارج دارم؟ مپنا را در این کشور چه کسی درست کرد که الان مورد افتخار همه شماست؟ مپنا را چه کسی درست کرد؟ شرکت پتروپارس که الان همه به آن افتخار می‌کنند را چه کسی در این کشور درست کرد که بیاید در طرحهای نفت و گاز فعالیت کند؟ تحول عظیمی در صنعت پتروشیمی را برای جلوگیری از خام‌‌فروشی چه کسی درست کرد؟ آقای قدوسی، دوستان محترم! ما در سال 76 تولید پتروشیمی‌مان (1) میلیارد بود، الان بالای (20) میلیارد دلار تولید پتروشیمی‌مان است. اگر شرایط عمومی‌مان درست باشد این تولید ظرف چهار،‌ پنج سال آینده به (40) میلیارد دلار می‌رسد. اینها را چه کسی ساماندهی و مدیریت کرد؟ چه کسی حمایت کرد که برای اولین‌بار ساخت لوله‌های CRA‌ که پیچیده‌ترین لوله‌های مصرفی در صنعت نفت است با یک قرارداد (560) میلیون دلاری بین یک شرکت ایرانی و خارجی بسته شود که در داخل کشور این لوله‌ها ساخته شوند؟ (10) قلم کالای این را چه کسی برای ساخت داخل دنبال کرده است که ساخته شود؟ شرکت‌های E&P ما همین‌طور است و به عنوان مثال برایتان بگویم، گازرسانی روستایی از نظر من درست است که از منافعش برای گازرسانی مردم و رضایت‌شان است، اما ما با بالای (15) هزار، (16) هزار میلیارد تومان کار ایجاد کردن برای داخل اشتغال ایجاد کردیم. همه تجهیزاتش در ایران ساخته می‌شود. ما برای ایران کار می‌کنیم، ما برای عزت ایران کار می‌کنیم و من اصلاً دنبال این نیستم که بگویم برای اینکه ایران عزت داشته باشد خارجی نیاید. نه، شما برای اینکه تیم ملی فوتبال‌تان مربی خارجی دارد، همه شما هم قبول دارید، بخواهند دست به او بزنند هم اشکال می‌کند، پرسپولیس و استقلال‌تان هم مربی خارجی دارد، بعد ما نباید بیاییم کمک بگیریم و تعامل کنیم؟ این ترس از خارجی چیست؟ ما باید اینها را به کار بگیریم، کلاس کارمان را بالا ببریم، آنچه که نداریم را یاد بگیریم و از سرمایه هم برای کار استفاده کنیم. اما این بحث باشگاه نفت و نیرو را من در آخر می‌آیم می‌گویم که یک مطالبی در این زمینه هست. مسأله دیگری که آقای قدوسی اینجا توضیح ندادند بحث برندینگ بود که حتماً در بخش دوم‌شان می‌گویند که متأسفانه به دلیل آیین‌نامه‌ای که دوستان دارند من دیگر نمی‌توانم جواب آن سؤال‌شان را بدهم، این حق از من گرفته شده، ولی به هر حال من در حدی که امکانش است به خدمت دوستان توضیح عرض می‌کنم. قبلاً‌ این سؤال برندینگ یک بار مطرح شد، تعدادی از دوستان نماینده در این مورد اظهار نگرانی کردند، ما هم اینجا گفتیم بسیار خوب، یک عده هم از دست‌اندرکاران توزیع و حمل سوخت نگرانی داشتند، گفتیم طرح در همین حدی که هست متوقف شود، می‌نشینیم صحبت می‌کنیم تا نگرانی‌ها رفع شود. آقای دکتر فرهنگی اینجا تشریف دارند؟ بله. طرحی را دادند و عده‌ای از دوستان در کمیسیون انرژی برای سامان دادن به این آمدند. من آنجا به شهادت ایشان حمایت کردم که این طرح رأی بیاورد و دنبال شود و ما در کمیسیون بنشینیم با همکاری خود مجموعه افراد این کار را سامان بدهیم. حالا من دیگر باید چکار کنم نمی‌دانم. این از اول یک طرح اختیاری بوده، هیچ اجباری در کار نبوده، هدفش هم کاهش تصدی دولت در مرحله اول بوده، ارائه خدمات بهتر به مردم و مصرف‌کنندگان و بهبود روابط مالی بین دولت با جایگاه‌داران و کامیون‌داران بوده است. بر خلاف برداشتی که می‌شود که انحصار ایجاد می‌شود، هیچ انحصاری در این طرح ایجاد نمی‌شود. در این طرحی که نوشته شده و ابلاغ شده و متنش وجود دارد، گفته هیچ‌کسی نمی‌تواند بیشتر از (20) درصد نازل‌ها را در کشور داشته باشد، بیشتر از (30)‌ درصد در استان داشته باشد، بیشتر از (50)‌ درصد نازل‌ها در شهرستان. این هیچ‌وقت نمی‌تواند انحصار ایجاد کند. اما من یک بحثی دارم. ببینید! هر تغییری مقاومت در مقابلش است. وجداناً شما از وضع جایگاه سوخت کشور راضی هستید؟ خداوکیلی؟ شما اینجا بروید یک خدماتی بخواهید بگیرید، ببخشید یک دستشویی بخواهید بروید دارند؟ ما با (3500) جایگاه بنزین و گازوئیل و بیش از (2000) تا جایگاه سی‌ان‌جی روبرو هستیم. با تک‌تک اینها قرارداد داریم، برای تک‌تک‌ اینها بنزین و گازوئیل می‌بریم، برای تک‌تک اینها کامیون می‌گیریم. دوستان! این روال یعنی یک شرکت پخشی با (17) هزار پرسنل درست شده است. بار این به دوش مردم است، هزینه‌اش به دوش مردم است. ما اگر می‌خواهیم کاهش تصدی بدهیم این است که این کارها را واگذار کنیم مردم انجام بدهند. برند باید بیاید حمل و نقل کند، برند باید به کیفیت و کمیت نظارت کند، برند بر محیط جایگاه و بهسازی و زیباسازی‌اش نظارت کند و آبرو و اسمش باشد. شما در این کشورهای همسایه را نگاه کنید، هیچ‌کدام‌شان این روالی که ما داریم نیست که (3500) تا جایگاه مختلف با (3500) تا برخورد دارند با مردم صحبت می‌کنند. ما حکومتیم، حکومت یعنی اینکه ما نباید فقط منافع یک‌طرفه را بگیریم، ضمن اینکه من از تمام دست‌اندرکاران توزیع در شرکت پخش، جایگاه‌ها و به ویژه کامیون‌داران نفتکش که زحمتکش‌ترین قشر در این میانه هستند تشکر می‌کنم، واقعاً ما باید منافع مصرف‌کننده را هم در نظر بگیریم. ما باید درازمدت نگاه کنیم و منافع و مصالح را بگیریم و از خود مردم هم اگر بپرسید من فکر می‌کنم نگویند که این به نفع نیست. ضمن اینکه این به نفع جایگاه‌داران هم هست. باز هم تأکید می‌کنم این طرح اختیاری است. ما اصراری هم نداشتیم و ندارم که بگوییم این طرح درست است، ما به یک‌ جمع‌بندی رسیدیم، بعد هم گفتیم دوستانی که اشکال دارند بیایند بگویند درست می‌کنیم و اصلاح می‌کنیم، با کمک و هم‌فکری شما بتوانیم درستش کنیم. اینکه بعضی‌ها می‌گویند برندها واسطه‌اند، برندها واسطه نیستند. این اطلاع‌رسانی اشتباهی است که می‌کنند. بعد هم یک عده بازنشسته از جاهای دیگر آمدند، نه ما تعدادی شرکت، (85) تا شرکت تأیید صلاحیت شده‌اند، (25)، (26) تا از آنها تا زمانی که توقف داریم فعالیت می‌کردند، فعالیت خوبی هم هست، الان هم (7) درصد بنزین و (3) درصد گازوئیل را اینها توزیع می‌کنند. بالاخره باید در تغییراتی که می‌شود همه با صبر و حوصله و تعامل کار را جلو ببریم که اشکالات رفع شود. یا فرمودند توتال و شل می‌خواهند بیایند این کارها را کنند، توتال و شل هرگز نمی‌آیند. به خاطر اینکه اصلاً این روالی که ما داریم روال اقتصادی نیست که در این کارها توتال و شل بخواهند بیایند. همین شرکت‌های داخلی هستند که می‌خواهند کار کنند. بعضی‌ جاها هم دوستان گفتند پالایشگاه‌ها در این کار درگیر شوند. کار درستی است،‌ پنج تا شرکت پالایشگاه‌ها درست کرده‌اند. آقای بیگی نماینده محترم تبریز گفتند که اگر این انجام می‌شود باید هزینه‌های شرکت پخش هم متناسب با آن پخش کم شود، کاملاً‌ حرف درستی است. بعضی جاها گفتند شما جایگاه‌های دولتی را فروختید. جایگاه‌های دولتی را ما نفروختیم، قانون بود، وزارت اقتصاد فروخت، خلاف نظر و میل ما هم این کار را کرد. اما این صحبتم را تمام کنم، بحث این فامیل‌های ثروت و قدرت که هیچ اسمی نبردند، چیزی نگفتند. حتماً در بخش دوم صحبت می‌کنند که من نتوانم پاسخ بدهم. باشگاه نفت و نیرو یا به اصطلاح مؤسسه اندیشه‌ورزان، این یک مؤسسه‌ای است که ما در سال 90 یک ایده‌ای دادیم. یک اتاق فکر درست کنیم. آن موقع بنده وزیر و کاره‌ای نبودم، سال 91 این ثبت شد، 93 فعال شد، الان هم به صراحت می‌گویم من جز یک عضو ساده هیچ کاره‌ای آنجا نبودم. اینکه گفته می‌شود یک اتاق فکر مجانی است، یک ریال از دولت پول نمی‌گیرد و حق عضویت و این کارها اداره می‌کند. اینها ماهی یک جلسه می‌گذارند که آن جلسه را هم که می‌گذارند کتابچه می‌کنند و منتشر می‌کنند (آقای بازرگانی من خواهش می‌کنم اینها را خدمت آقای رئیس بدهید) و سالی هم یک کنفرانس می‌گذارند اینها را برگزار می‌کنند. ما هیچ‌ چیز مخفی نداریم، جلسه در یک جای اجاره‌ای انجام می‌شود که همه دسترسی به آن دارند، هر کسی هم بخواهد در جلسه بیاید هماهنگی کنیم می‌تواند بیاید. اینکه می‌فرمایید شما وقتت را به جای اینکه برای این (200) نفر بگذاری می‌رفتی (200) تا شرکت درست می‌کردی، من اصلاً یک ساعت هم وقت برای این نگذاشتم، چون در طول پنج سال دو تا سخنرانی رفتم اینجا انجام دادم. من یک ساعت هم برای اینجا وقت نگذاشتم. اصلاً‌ کار من نبود، من اصلاً‌ وقتی نگذاشتم. اینکه می‌فرمایند (200) شرکت درست کنیم، من که آمدم خواستم شرکت‌های E&P و شرکت‌های اکتشاف و تولید را درست کنم، چقدر مخالفت شد. گفتند شرکت‌های خارجی گرگ هستند، شما می‌خواهید گرگزاده درست کنید. لازم نیست (200) تا شرکت درست کنیم، همین شرکت‌های موجودمان که هستند را حمایت‌شان کنیم اینها همه کار می‌توانند کنند. منتها باید فضای کسب و کار کشور درست باشد، برای کشور منابع درست کنیم، همه با هم همدل باشیم تا کار کنیم. این باشگاه نفتی را که می‌گویند، ببینید! من یک عمر با آبرومندی در این کشور کار کردم، تنها چیزی هم که دارم و خدا به من داده آبرو است، برای این هم می‌ایستم و مقاومت می‌کنم. نمی‌شود کسی به من بگوید تو داری کار سری می‌کنی، کار خلاف امنیت ملی می‌کنی، اگر نظرتان اینها است اینها خیانت و جنایت است، یعنی اگر کسی برود کار سری و خفی برخلاف منافع ملی کند، اگر آدم کار مخفی خلاف بخواهد بکند روشش این است برود یک مؤسسه ثبت کند؟ روش‌هایش معلوم است چیست، روش‌هایش که اینها نیست. ببینید! بحثی که من دارم این است، من قبلاً هم در رأی اعتمادم عرض کردم، اشکالی ندارد ما با هم مخالف باشیم، اما از هم متنفر نباشیم. من الان با این آقای دکتر دهقانی که نمی‌دانم اینجاست یا نیست ممکن است خیلی اختلاف داشته باشم، اما من از نگاه او و رفتارش نمی‌بینم که از من تنفر دارد و من هم از او ندارم. ما با هم می‌نشینیم و جلسه می‌گذاریم، صحبت می‌کنیم، به من مشورت می‌دهد، من از نظراتش استفاده می‌کنم، از دوستان دیگر هم که در مجلس هستند، چرا این‌قدر سوءظن؟ شما به یک وزیر خودتان این‌قدر سوءظن دارید می‌گویید داری کار سری می‌کنی؟ یعنی چه؟ کار سری قانونی منظورتان است که این اشکالی ندارد، منظورتان غیرقانونی است؟ اگر این است که من جانی‌ام، جنایتکارم، خیانتکارم، نباید اینجا باشم. اگر هم نیست پس فقط به من توهین نمی‌شود، به (290)‌ نماینده‌ای که من را انتخاب کردند هم توهین می‌شود. به خاطر اینکه اینها به من اعتماد کردند من را وزیر کردند. اگر من کار خلاف کنم به اعتماد اینها هم خیانت کردم، به ملت خیانت کردم. یعنی چه؟ مدام می‌گویند باشگاه. آقا! این چه اشکالی دارد، یک عده ممکن است با شما هم‌فکر نیستند یک اتاق فکری درست کرده‌اند، شما فکر می‌کنید با شما هم‌فکر نیستند، این چه گناهی است؟ اگر کار خلاف است دستگاه‌های امنیتی و قضائی ما هستند، اینها که با کسی رودربایستی ندارند،‌ برخورد می‌کنند، حذف‌شان می‌کنند. بگویند چیست؟ مدام می‌گویند فامیل‌های ثروت و قدرت، آقازاده‌ها، کدام آقازاده؟ بگویند. بعد هم یک تشکیلاتی است که طبق قانون تشکیل شده است. آقایان! اگر قرار است در کشور کار شود ما برای این (200) نفری که گفتیم همه مدیرهای ارشد بخش نفت و برق هستند که سال‌ها در اینجا بودند، کار کردند،‌ (40)، (50) سال در بخش برق و نفت کار کرده‌اند، استادهای برجسته دانشگاه ما هستند، به اینها باید احترام گذاشت. ما به افراد خدوم‌مان که سالها کار کردند باید احترام بگذاریم. اینها باید چکار کنند اگر بخواهند جمع شوند یک اتاق فکر درست کنند؟ حتماً مدام باید در دولت باشد؟ یک نهاد غیردولتی تشکیل دادند، می‌خواهند کار کنند، جلو بروند و به کشور خدمت کنند. به هر حال آنچه که هست این است که ما باید با هم با دوستی کار کنیم، بدون سوءظن. اگر جایی که اطمینان داریم خلاف است به قوه قضائیه بدهیم،‌ سؤال نمی‌خواهد. به قوه قضائیه و دستگاه‌های امنیتی بدهیم تا بررسی کنند. بعد هم به هیأت‌رئیسه و شما ابزارهایی دارید که اگر کسی خیانت کند، ولی اگر نیست به افراد توهین نشود. من متشکرم، دوستان، خانم‌ها و آقایان! ما برای کار نفت به حمایت شما نیاز داریم. ما الان در وضع خوبی از نظر منابع‌مان نیستیم. ما واقعاً دچار مشکلات جدی هستیم. من نمی‌توانم در جلسه علنی همه اینها را بگویم، من نمی‌توانم بگویم آمریکا چه برنامه‌هایی دارد و چه حرفهایی علیه ما می‌زند. چون ممکن است آنها از آن سوءاستفاده کنند، من نباید چیزی دست آنها برای سوءاستفاده بدهم. همه مصالحش را باید در نظر بگیرم. ولی واقعیت این است که باید به نفت کمک کرد تا بتواند آن اهدافی که می‌تواند، من این حرف را قبول دارم که موتور پیشران توسعه اقتصادی کشور می‌توانند نفت و گاز و پتروشیمی باشند و این (200) میلیارد دلار سرمایه‌گذاری، یعنی سالی (40)، (50) میلیارد دلار کشور را زیر و رو می‌کند. اما همه باید کمک کنیم. از کجا بیاید؟ اگر اول خارجی که می‌آید بگوییم تو نه، آن یکی هم که می‌آید بگوییم تو پولداری، از کجا پولت را آوردی، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. همین است که هست، روز به روز هم وضع‌مان بدتر می‌شود، متشکرم.