بسم الله الرحمن الرحيم صبح خانم‌ها و آقايان بخير. روال من اين است بعد از اينكه نماينده محترم مطالب سؤال را فرمودند جواب را عرض كنم، از اين جهت وقتم را در آن قسمت استفاده مي‌كنم، متشكرم.

بسم الله الرحمن الرحيم تشكر از فرصتي كه به من داده شد تا درباره مسائلي در ارتباط با فاز (14) صحبت كنم و چون بحث فاز (14) جدا از كل پارس‌جنوبي نيست لازم است من مطالبي در مورد پارس‌جنوبي خدمت نمايندگان محترم عرض كنم. زماني كه در سالهاي 76 تا 84 بنده وزير نفت بودم براي اولين بار توسعه عملي پارس‌جنوبي وارد فاز اجرا شد و در آن دوره قرارداد اجراي (13) فاز منعقد شد. پنج فاز آنها در همان دوره به بهره‌برداري رسيد و پنج فاز ديگر آن در دولت آقاي احمدي‌نژاد به بهره‌برداري رسيد، جمعاً (10) فاز. يعني وقتي كه ما در سال 92 كار را شروع كرديم (280) ميليون مترمكعب از پارس‌جنوبي توليد مي‌شد. در ادامه در دولت آقاي احمدي‌نژاد چهار فاز ديگر هم قرارداد منعقد كردند، فازهاي (15) و (16) و (17) و (18). در (25) خرداد 1389، دقت بفرماييد، تقريباً ده سال پيش، براي اجراي ده فاز پارس‌جنوبي به مبلغ (25) ميليارد دلار زمان آقاي دكتر ميركاظمي با مدت اجراي (35) ماه پنج قرارداد منعقد شد، با تأمين مالي (100) درصد از محل منابع شركت نفت كه عقد قراردادها كار تحسين‌برانگيزي بود و جاي تقدير دارد. بدين ترتيب براي توسعه (27) فاز پارس‌جنوبي تا اينجا قرارداد منعقد شد كه ده فاز آن به مدار رسيد و (17)‌ فاز آن به دولت يازدهم رسيد. (35) ماه براي اتمام يك طرح در پارس‌جنوبي كه در آن موقع (5) ميليارد دلار هزينه‌اش بود به يك جد و جهد بسيار بالا نياز داشت، حتي هيچ شركت خارجي نتوانسته بود در پارس‌جنوبي به چنين ركوردي دست پيدا كند. به هر حال مديريت وقت وزارت نفت اين‌طور تصميم مهمي را گرفت و تلاش كرد كه قبل از پايان دولت دهم همه اين ده طرح را به مدار بياورد. پيمانكاراني كه براي اين پنج طرح انتخاب شدند و مشاركت‌ها همه ايراني بودند، همه آنها در يك سطح ـ سقف و يكسان نبودند. بعضي‌هايشان مثل پتروپارس تجربه اجراي پنج، شش فاز را داشت، يا مثل اويك تجربه اجراي دو فاز را در كنار پيمانكاران خارجي، بعضي‌ها هم تجربه‌اي براي چنين مگاپروژه‌هايي نداشتند. وقتي كه ما در ميانه سال 1392 كار را شروع كرديم با يك كمبود عظيم گاز در شبكه روبرو بوديم. دوستان! در آن سال (27) ميليارد ليتر فرآورده مايع فقط در نيروگاه‌ها مصرف شد، قيمت آن موقع آن (18) ميليارد دلار بود و كلي هم مسائل زيست‌محيطي درست كرد. الان آقاي حاجي‌دليگاني اين بالا نشسته‌اند مي‌دانند در اصفهان چه اتفاقاتي در نيروگاه شهيد منتظري افتاد و جاهاي ديگر مثل اهواز و تبريز، در اينها با مصرف مازوت چه آلودگي‌هايي ايجاد شد. ولي به‌رغم همه زحماتي كه همكاران نفت تا آن موقع كشيده بودند هيچ‌كدام از اين (17) فاز به سادگي و به سرعت قابل اتمام و به مدار رساندن نبود و نفت هم در آن موقع پولي براي كار در اختيار نداشت و منابعش بسيار محدود بود. پس اولين كاري كه ما به عنوان كار مديريتي كرديم اين بود كه اينها را به دو فاز اول و دوم يا اولويت اول و دوم تقسيم كرديم. هفت فاز را كه پيشرفت‌هاي فيزيكي بيشتري داشتند و اتفاقاً‌ پيمانكاران خوبي هم داشتند در اولويت قرار داديم كه براي ما (200) ميليون گاز توليد مي‌كردند و مشكل فوري شبكه ما را حل مي‌كردند و بقيه را در اولويت دوم قرار داديم. آن موقع در كميسيون انرژي اين موضوع بحث شد، دو نفر از اعضاي آن موقع كميسيون را يادم هست، يكي آقاي دكتر موسي احمدي كه نماينده آن موقع كنگان بودند، الان هم هستند، يكي هم آقاي دكتر موسي موسوي كه آن موقع نماينده لامرد بودند، الان هم در كميسيون تشريف دارند. دوستان! براي ما چه خاصيتي داشت كه (17) فاز را با هم جلو ببريم و مثلاً تا (80) درصد همه را برسانيم، اما يك متر مكعب هم گاز به شبكه ندهيم؟ اين درست بود يا (200) ميليون متر مكعب گاز را زودتر توليد كنيم، بقيه را بعداً برسيم، چون منابع‌مان محدود بود؟‌ يك كار ديگر هم كه ما در درون اين طرح‌ها كرديم اين بود كه منتظر نشديم تا تمام اجزاي فرآيندي پالايشگاه‌ها همه به طور كامل به مدار بيايند، بلكه همين كه توانستيم گاز را از دريا توليد كنيم و به خشكي بياوريم و اين را شيرين كنيم و ميعانات آن را جدا كنيم و به استانداردهاي شبكه برسانيم، اين كار را كرديم و در مواردي ما با اينكه به دليل تحريم‌ها تجهيزاتي براي جدا كردن اتان و ال‌‌پي‌جي نداشتيم، كار را انجام داديم. به اين ترتيب ما بدون اينكه طرحي را تعطيل كنيم تمركز مالي و مديريتي‌ خودمان را بر اتمام هر چه سريعتر طرح‌ها اولويت اول گذاشتيم و در اين كار هم الحمدلله موفق شديم و بعد هم به طرح‌هاي فاز دو پرداختيم. خوشبختانه الان تمام بخش دريايي كه دوستان دقت كنند اصل طرح‌هاي پارس‌جنوبي دريا است. يعني وقتي كه دريا انجام شد توليد گاز صورت مي‌گيرد، الان در فاز (14) چهار سكو در دريا فعال شده، دو خط لوله اينها را به خشكي مي‌آورد و دهها چاه در اينجا حفر شده‌اند و فعال هستند و همين‌طور كه آقاي رضائي هم اشاره كردند از ارديبهشت 97 تا الان گاز شروع شده و از اينجا به خشكي مي‌آيد و از ظرفيت تصفيه اضافي فازهاي (12) و (19) استفاده مي‌شود و در آنجاها تصفيه مي‌شود و ما تا الان (22)‌ ميليارد مترمكعب گاز آورديم و تصفيه كرديم. اگر بحث بر ضرر باشد ضرر در آن مقدار برداشت از دريا است، پالايشگاه كه نيامده اساساً پالايشگاه فاز (14) كه قرار است فاز اول يا ترين اول آن در آخر امسال بيايد و سه ترين بعدي آن كه جمعاً چهار ترين است در اوايل سال آينده و شش ماه اول بيايد، با آمدن آن هيچ تأثيري در مقدار توليد ما نخواهد كرد،‌ فقط ما يك ظرفيت اضافي پالايشي اضافه خواهيم كرد. بحث اين اينجا نيست كه دليل آن چيست؟ ما آمديم براي اينكه كارمان در فاز (14) موفق شود، ما در فاز (14) با مشكل زيادي روبرو بوديم. مهم اين بود يك كنسرسيومي بود، از تعداد زيادي شركت‌هاي ايراني. كسي كه پروژه اجرا كرده باشد مي‌داند، از من به عنوان يك برادر كوچك‌ خودتان و يك خدمتگزار كوچك‌تان قبول كنيد كه (40) سال است پروژه اجرا مي‌كنم، از پروژه‌هاي كوچك در جهاد گرفته تا پروژه‌هاي بزرگ نيروگاهي و سد در نيرو تا پروژه‌هايي در وزارت نفت. من حداقل‌هايي را از مديريت پروژه در اين مدت ياد گرفته‌ام. از من بپذيريد، وقتي كه ده نفر آدم را براي مديريت يك پروژه گذاشتيد دچار اشكال مي‌شويد. بعد كسي را مدير و رهبر اين موضوع گذاشتند، يك شركت دولتي بود كه چنين پروژه‌اي در اين ابعاد اصلاً اجرا نكرده بود. اين‌طور كه به من گفتند اين شركت تا الان ده تا مديرعامل عوض كرده و الان هم مديرعامل ندارد. ما بايد با چنين شركتي چكار مي‌كرديم؟ ما آمديم تفكيك كرديم، يعني آمديم گفتيم بخش دريا را كه پيمانكاران آن خوب بودند جدا كرديم، خوشبختانه دريا به نتيجه رسيد. بخش آب، برق و بخار آن كه مپنا بود جدا كرديم، خوشبختانه كار آنها جلو رفت. به بقيه بخش‌هاي آن آمد، در اينجا يك اشتباه ساختاري انجام شده بود، به قول ما مهندس‌ها گوشت و استخوان را جدا كرده بودند، خريدها را داده بودند به اين شركت دولتي و اجرا را به شركت‌هاي ديگر ايراني داده بودند كه آنها هم شركت‌هاي خوبي در داخل اين مشاركت بودند و اينها از نظر عملياتي اشتباه بود. به ما مي‌گويند شما مي‌آمديد خلع يد مي‌كرديد، خلع يد كه كار خوبي نيست، خلع يد درست است اختيار است، اما خلع يد مشكلات فراواني ايجاد مي‌كند براي پروژه‌اي كه حالا ادعا مي‌شود (50) درصد پيشرفت داشت كه به نظر ما نداشت، ولي حالا (50) درصد در 92 پيشرفت داشت. چنين پروژه‌اي را نمي‌شود به سادگي خلع يد كرد. ما عين همين موضوع را در صدرا داشتيم. در صدرا (5/1) ميليارد دلار در سال 92 از شركت نفت پول گرفته بود و يك قران كار تحويل نداده بود. با خصوصي‌سازي غلط صدرا در حال مرگ بود يا مرده بوده، با همت مديريت وقت قرارگاه سازندگي اين شركت دوباره زنده شد، تمام تعهداتش را به خوبي انجام داد. كار ساده اين بود كه ما او را خلع يد كنيم. ما مدارا كرديم، با پيمانكاران‌مان بايد مدارا كنيم، الان هم مدارا كرديم و الان ان‌شا‌ءالله اين دارد به نتيجه مي‌رسد. اين ضرر كه بحث مي‌شود ضرري نبوده، چون ضرر وقتي است كه كار دريايي ما دچار مشكل شود. اما وقتي كه بحث ضرر، زيان و خسارت و عدم‌النفع مي‌شود، اولاً ما نبايد خسارتي به پيمانكار پرداخت كنيم، اگر بايد گرفته شود خسارت را پيمانكار بايد به ما بدهد. دوستان! اين قراردادها (35) ماهه بوده، با (35) ماه براي آن ضمانت‌نامه دادند و چرا (35) ماهه تمام نشده است؟ دليل داشته، آن كسي كه امضا كرده دلايل داشته، وسط اين كار ما به تحريم‌ها خورديم، وقتي كه به تحريم خورديم جنس نمي‌توانستند بياورند، نه تنها اينها بقيه هم مشكلات پيدا كردند. در اختيار قرارگاه هم شش فاز بوده، پنج فاز در اختيار پتروپارس بوده، چهار فاز در اختيار اويك بوده،‌ همه پيمانكاران ايراني در آنجا بودند، كار طولاني‌تر شده، طبيعي است و اين را نمي‌شود گفت خسارت‌هايي است كه مديريت باعث آن شده است. اينها چيزهايي است كه خارج از اختيار مديريت بوده و يك زنجيره وسيعي از مهندسان و كارگران و مديران كار كرده‌اند. ما اصلاً ده سال ديرتر از قطر توسعه پارس‌جنوبي را شروع كرديم، اينها را اگر بخواهيم اين‌طور حساب كنيم خيلي چيزها را بايد بگيريم. الان دوستان بدانند. يا مثلاً افت فشار پارس‌جنوبي كاري است كه ما بايد به آن بپردازيم، تأخير هم كنيم ممكن است بگوييم عدم‌النفع داريم. ولي اگر الان نمي‌پردازيم يك دلايلي داريم. يا اگر براي افزايش ضريب بازيافت نمي‌پردازيم حتماً دلايلي داريم. يك مطلب را هم من خدمت دوستان بگويم، پيشرفت پروژه كه در ماه‌هاي اول با ماه‌هاي آخر خيلي فرق دارد. جناب آقاي دكتر قاليباف خودشان استاد هستند، چون خيلي در پروژه‌ها بوده‌اند. شما در آخرين وضعيت پروژه ديگر با درصد نمي‌توانيد پيشرفت پروژه را اندازه بگيريد. اين را به عنوان يك نفري كه يك مقدار اين كارها را بلد است از من بپذيريد. ما بايد بياييم با مايلستون يا با سنگ نشانه و يا با فعاليت‌ها بگيريم. بعضي وقت‌ها يك پروژه روي (89) درصد، (92) درصد است، اما راه نمي‌افتد. به دليل اينكه يك قطعه كمپرسور نيست. اين از نظر پيشرفت فيزيكي به صدم درصد هم نمي‌رسد، اما پروژه راه نمي‌افتد، بايد همه چيز پروژه باشد. آقايان، خانمها‌! بدانيد ما بعضي وقت‌ها در پارس‌جنوبي براي اينكه يك قطعه‌مان را راه بيندازيم اين را سه بار خريد كرديم، سه دفعه خريديم تا چيزي دست‌مان رسيده است. خريد كرديم، راه افتاده، آمده به بندر يك كشور همسايه رسيده، آنجا توقيفش كردند. واقعاً همكاران ما با سختي كار كرده‌اند، يك جهاد بوده است. مقام معظم رهبري در سفري كه به عسلويه داشتند فرمودند اين كار شما يك مجاهد في‌سبيل‌الله است. در اين چند سال دوستان مستحضر باشند، هزاران ميليارد دلار با تلاش سربازان گمنام اين سرزمين در پارس‌جنوبي عايدي نصيب كشور شده و الان ظرفيت توليد ما (420) ميليون مترمكعب در اين هفت ساله اضافه شده است، از (280) ميليون مترمكعب به (700) ميليون رسيده است. شب‌هاي زيادي بوده كه همكاران‌مان از نگراني خواب‌شان نبرده است. اما كسي در دلش آب تكان نخورده است، در زمستان‌ها هم گاز مردم تأمين شده، هم گاز پتروشيمي‌ها تأمين شده، پتروشيمي‌ها توسعه پيدا كردند،‌ نيروگاه‌‌ها تأمين شده، صنايع تأمين شده،‌ روستاها گازرساني شده، اگر (17)، (18) هزار روستا گازرساني شده،‌ اگر ضريب نفوذ گاز ما به (94)، (95) درصد رسيده است، به دليل همين كارها بوده است. ما معادل (6/2) ميليون بشكه فرآورده‌هاي نفتي در اين سال‌ها در پارس‌جنوبي توليد كرده‌ايم. دوستان! آنچه در پارس‌جنوبي انجام شده كار بي‌سابقه‌اي است. بعضي‌ها مي‌خواهند بگويند كه در ايران كاري نشده است و هر كاري ما مي‌كنيم اينها نمايشي و قلابي است. ما از همسايه داريم بيشتر توليد مي‌كنيم، ما يك ابرپروژه درست كرديم كه افتخار آن متعلق به جمهوري اسلامي است و افتخار پتروشيمي‌هايش هم متعلق به جمهوري اسلامي است. اين همه سكو، پتروشيمي و چاه زده شده و موفق بوديم و توليدمان را بالا برديم. يك تمدن جديد آفريده شده و من از دوستان دعوت كردم و دعوت مي‌كنم كه بيايند ببينند. من فكر مي‌كنم اينها تحقق اقتصاد مقاومتي است و اگر نيست پس چيست؟ من را فراموش كنيد،‌ ولي مردان و سربازان گمنام، (حاجي‌دليگاني ـ آقاي زنگنه! وقت‌تان تمام است) پارس‌جنوبي را جمهوري اسلامي خلق كرد، محصول تلاش صدها هزار نفر مهندس، مدير و كارگر است و افتخار متعلق به جمهوري اسلامي است و هيچ‌كس نمي‌تواند آن را به اسم خودش تمام كند و اين تلاش جمعي و محصول خلاقيت، اعتماد به نفس و استقامت و سرسختي فرزندان اين سرزمين است. متشكرم.