بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم. صبح خانم‌ها و آقایان بخیر. من ترجیح می‌دهم صحبت‌هایم را بعد از فرمایشات جناب آقای ورناصری داشته باشم.

بسم الله الرحمن الرحیم از جناب آقای ورناصری خیلی متشکرم که سؤالات مهمی را مطرح کردند و واقعاً سؤال‌های ملی است. البته این بحث گازهای ژوراسیک مسجدسلیمان جزء سؤال نبود، ولی مسأله منطقه‌شان است. خانم‌ها، آقایان و ملت عزیز ایران! گازهای فلر یا گازهایی که به مشعل می‌رود، موضوعی است که بیش از (60) سال است مطرح است و لازم است که توجه شود اجرای این مسأله، مسأله پیچیده، دشوار و پرهزینه‌ای است و مجلس شورای اسلامی هم به این مسأله توجه داشته، از جمله آخرین بار در ماده (48) قانون برنامه ششم تصویب کرد که گازهای مشعل به قیمت عادلانه واگذار شود. ما در اجرای این قانون یک مزایده گذاشتیم، قیمتی که ما برای پایه مزایده گذاشتیم را دوستان دقت کنند، برای هر مترمکعب بین نیم سنت تا دو سنت بود. یعنی تقریباً آن موقع رایگان بود. ولی تعداد کسانی که مراجعه کردند کم بود، بر این اساس قراردادهایی منعقد شد، برای گازهای همراه کلاستر پارسی و مارون (3) حدود (5/0) میلیون مترمکعب قرارداد امضا شد و راه‌اندازی شد. تأسیسات جمع‌آوری چند مورد دیگر هم به ظرفیت (7/1) میلیون مترمکعب، کلاً مقادیر بسیار کم بود. دلیل آن هم این است، من خدمت خانم‌ها و آقایان عرض می‌کنم، برای اینکه از گازهای مشعل استفاده شود، آقای ورناصری بچه منطقه نفتی هستند خودشان اینها را می‌دانند، چون هر کدام از بچه‌های مسجدسلیمان و آبادان خودشان ذاتاً یک متخصص نفت هستند. ببینید! برای اینها باید یک واحدها و کارخانه‌هایی به نام NGL یا یک نوع پالایشگاه گازی احداث شود. در این پالایشگاه یا NGLگازی که می‌آید و از چاه‌های مختلف جمع‌آوری می‌شود، شیرین‌سازی و تفکیک می‌شود، یعنی گاز طبیعی آن جدا می‌شود، اتان آن جدا می‌شود، گاز مایع آن جدا می‌شود، سنگین‌ها جدا می‌شوند، هر کدام به یک مصرف می‌رسند و این سرمایه‌گذاری سنگینی دارد. ما در این سال‌هایی که بودیم یک تغییر در سیاست دولت دادیم و آن این بود، تا سال 93 NGL ها فقط توسط دولت اجرا می‌شد، ما واحدهای NGL را توسط بخش خصوصی هم اجازه دادیم که اجرا شود و در واقع ما با اقداماتی که انجام دادیم برای تمام گازهای مشعل نه تنها خوزستان، بلکه فلات قاره و منطقه نفت مرکزی هم تعیین تکلیف کردیم. طرح‌ها به ترتیبی که من عرض خواهم کرد همه در دست اجرا است. بله، آن فرمایشی که ایشان کردند (90) درصدی که تا آخر برنامه ششم است، بیش از (90) درصد ما تا آخر سال 1401 ان‌شاءالله به جمع‌آوری اینها خواهیم رسید و فقط یک کار می‌ماند که آن هم گازهای مشعل منطقه مسجدسلیمان است که خودشان هم می‌دانند آنها را به پتروپالایش بختیاری تخصیص دادیم که آنجا یک پتروپالایش بزنند، ما آن گازها را جای دیگری نبردیم، چون گفتیم اگر ببریم یک خیری را از مردم مسجدسلیمان که می‌تواند یک پتروشیمی بزرگی در آنجا احداث شود سلب کردیم. مهمترین کاری که ما در زمینه گازهای مشعل کردیم احداث پالایشگاه گاز بیدبلند خلیج‌فارس در بهبهان بود. (3) میلیارد سرمایه‌گذاری در این شده، (56) میلیون مترمکعب ورودی آن است و (4/3) میلیون تن (خانم‌ها و آقایان دقت کنند!) (4/3) میلیون تن خوراک برای پتروشیمی‌ها تأمین می‌کند. این کار سال گذشته افتتاح شد. طرح بعدی ما جمع‌آوری گازهای مشعل در شرق کارون است که اینها به دو جا می‌رود. بخشی از آن به پتروشیمی پالایشگاه گاز بیدبلند می‌رود و بخشی از آن به پالایشگاه گاز مارون می‌رود. اینها هم هر دو در دست اجرا است، قراردادهای آن سال 97 منعقد شده، (5/17) میلیون مترمکعب گاز در شرق کارون جمع‌آوری می‌شود. ما دیگر در شرق کارون هیچ گازی نخواهیم داشت که بسوزد، جز همان مسجد سلیمان که عرض کردم و اینها به این مناطقی می‌رود که گفتم. اینها هم ان‌شاءالله تا 1401 به نتیجه خواهد رسید. طرح دیگر NGL (3200) در غرب کارون است. آن قبلی که من خدمت‌تان گفتم یک سرمایه‌گذاری نزدیک به (2) میلیارد دلار است، آن گازهای شرق کارون را عرض می‌کنم. این یک طرح دیگر برای غرب کارون است، برای طرح کامل این نزدیک (4/1) میلیارد دلار هزینه می‌شود، فاز اول آن ان‌شاءالله باید امسال به بهره‌برداری برسد و (8/1) میلیون تن خوراک را برای واحدهای پتروشیمی بندرامام می‌برد، (6/9) میلیون مترمکعب گاز هم به شبکه می‌دهد. طرح دیگر NGL (3100) در منطقه دهلران است که سرمایه‌گذاری این طرح هم (890) میلیون دلار است که توسط صندوق بازنشستگی نفت انجام می‌شود. هیچ‌کدام از اینها دولتی نیستند و پیشرفت این الان (50) درصد است و ان‌شاءالله در 1401 به بهره‌برداری می‌رسد. یک پتروشیمی هم در زیر دست آن با ظرفیت (900) هزار تن دارد احداث می‌شود. طرح‌های دیگر ما جمع‌آوری گازهای مشعل در منطقه پارس‌جنوبی است و طرح دیگر NGL خارک و جمع‌آوری گازهای منطقه خارک است. پالایشگاه هنگام هم که گازهای منطقه قشم را جمع‌آوری می‌کند اجرا شده و در دست بهره‌برداری است. این مهم است که من عرض کنم دولت در این زمینه قدم بزرگی را برداشته و کار بزرگی شده که همه قراردادها مشخص است، در دست اجرا است، فعال هستند و ان‌شاءالله حداکثر تا 1401 به اتمام خواهد رسید و به آن چیزی که ایشان منظورشان بود خواهیم رسید. البته گازهای ژوراسیک مسجدسلیمان را که ایشان به آن اشاره فرمودند، آن گازهای بسیار ترشی است که گفتند، البته مقدار آن را فرمودند هر چاهی (13) میلیون مترمکعب، فکر می‌کنم سبق‌ لسان بود، (13) میلیون فوت مکعب است. بله، این کارها مسائل ایمنی هم دارد که باید مراعات شود و الان هم تلاش ما بر همین بوده و در خدمتشان هستیم. سؤالات دیگری هم که ایشان داشتند، چون دیگر فرصت نیست که من بنشینم ایشان دوباره سؤالات‌شان را مطرح کنند و من جواب بدهم، با اجازه من بگویم. در مورد صادرات گاز فرمودند، من اینجا از فرصت استفاده کنم. دوستان! صادرات گاز، اولاً صادرات گاز ما در این دولت نزدیک به دو برابر شده است. اما اگر ما بخواهیم صادرات گاز اضافی داشته باشیم، من خدمت شما بگویم هیچ راهی به جز بهینه‌سازی مصرف نداریم. ما الان برای نگهداشت تولیدمان از پارس‌جنوبی و میدان‌های دیگر به نزدیک (50) میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم و این نگهداشت است، اگر می‌خواهیم اضافه کنیم باز هم باید سرمایه‌گذاری کنیم. ما باید سرمایه‌گذاری کنیم، ضمن اینکه من بگویم صادرات گاز هم دوباره نوعی خام‌فروشی است و ترجیح ما در مصرف گاز، تخصیص گاز به پتروشیمی و صنایع داخلی انرژی‌بر است که در اینجا ارزش افزوده بیشتری ایجاد کنند. اما صادرات گاز هم باید انجام شود. این فقط مسأله وزارت نفت نیست، ابعاد مختلف سیاسی دارد که باید همه آن را با همدیگر در نظر گرفت. من به بهینه‌سازی مصرف انرژی تأکید می‌کنم که یکی از سؤالات دیگر ایشان هم هست که به درستی مطرح کردند. بله، بهینه‌سازی یک مسأله مهمی است، من اینجا لازم است عرض کنم مجلس یک قانون مترقی تصویب کرد به نام «ماده (12) قانون رفع موانع تولید»، این برای بهینه‌سازی یک انقلاب بود که مجلس کرد. ولی متأسفانه در سال‌های بعد هر سال در بودجه در قالب تبصره (14) از بین رفت. یعنی آن قانون عملاً بی‌خاصیت شد، آن قانون می‌توانست یک تحولی ایجاد کند. ما بزرگترین قسمتی که باید در آن برای بهینه‌سازی کار کنیم نیروگاه‌ها هستند. من این را اینجا عرض کنم، با سوختی که ما الان به نیروگاه‌ها می‌دهیم به راحتی نیروگاه‌ها اگر راندمان حرارتی‌شان را بالا ببرند، (5/1) برابر تولید انرژی برقی که دارد انجام می‌شود، می‌شود از همین گاز استفاده کرد و انجام داد و ما به گاز جدید احتیاج نداشته باشیم. ولی وقتی قیمت گاز برای نیروگاه‌ها تقریباً صفر است، چرا باید سرمایه‌گذاری کنند؟ آن طرف هم قیمت برق قیمت نامناسبی است. ما الان نزدیک به (35) میلیارد دلار در سال فقط داریم یارانه گاز به مردم می‌دهیم. این رقم خیلی بزرگی است و فعلاً هم نمی‌توانیم تغییری در این بدهیم. بهینه‌سازی به هر حال یک امر واجبی است که حتماً باید انجام داد. ما دو تا سند تهیه کردیم، یکی برای سند تراز مصرف تولید گاز است که اساس آن برای افق 1420 در بهینه‌سازی است، یکی هم تراز سوخت حمل و نقل است که اساس آن هم بر بهینه‌سازی است. هر دوی اینها به تصویب شورای عالی انرژی هم رسیده است و اینها جزء ریل‌گذاری‌ها برای دولت آینده است که ما تقدیم خواهیم کرد. اما در مورد پرداخت عوارض آلایندگی هم ایشان سؤال فرموده بودند که می‌خواهم بگویم ما برای عوارض آلایندگی بدهی نداریم. دستگاه‌های مالیاتی یک اختلافی داشتند که می‌گفتند شما باید بر مبنای ارزش تولید نفت پول را بدهید، آن درصد را برای عوارض آلایندگی بدهید. این اختلاف بود، اصلاً این از بودجه شرکت‌های ما بالاتر می‌رفت. بعد دولت تصویب کرد که این باید بر مبنای ارزش خدماتی که این شرکت‌ها می‌دهند باشد و شورای عالی مالیاتی هم قبول کردند و ما دیگر بدهی از این بابت نداریم. یک بحثی هم درباره طرح طبقه‌بندی مشاغل کردند. ما این طرح را برای اولین‌بار رفتیم با زحمات زیاد و با همکاری وزارت تعاون به تصویب رساندیم و دارد اجرا می‌شود. اگر گیری هم باشد باز اشکالات آن را رفع می‌کنیم. یک مطلبی هم در مورد طرح اساسنامه گاز گفتند که آن در خود کمیسیون انرژی است، هر طور مصلحت بدانند می‌توانند تصمیم‌گیری کنند، به این دولت هم نمی‌رسد. من خیلی متشکرم از فرصتی که در اختیارم قرار گرفت و ایشان سؤالات پایه‌ای مطرح کردند و این فرصتی شد که من بتوانم توضیحاتم را بدهم. درست است که سه دقیقه از وقت من مانده، ولی من دیگر نمی‌توانم از این استفاده کنم، بیشتر هم وقت دوستان را نمی‌گیرم، خیلی متشکرم.

بسم الله الرحمن الرحیم من طبق روالم ترجیح می‌دهم بعد از فرمایشات جناب آقای محمودزاده صحبت کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم با تشکر از جناب آقای محمودزاده که سؤال را مشروح مطرح فرمودند. من اول این نکته را عرض کنم که در دولت‌های یازدهم و دوازدهم تعداد روستاهای بهره‌مند از گاز تقریباً (5/2) برابر شده و از (14) هزار روستا به (35) هزار روستا رسیدیم و دوستان دقت کنند الان خوشبختانه بیش از (95) درصد جمعیت کشور تحت پوشش شبکه‌های گازرسانی قرار دارند. دو استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان به دلایلی از متوسط عقب هستند و بقیه استان‌های ما اگر کرمان و یکی از خراسان‌ها و فارس را در نظر بگیریم، همه از نظر روستایی در وضعیتی هستند که تقریباً بالای (90) درصد گازرسانی شده‌اند. دوستان دقت بفرمایند! ما در این سال‌ها (43) هزار میلیارد تومان برای گازرسانی روستایی و شهرهایی که گاز نداشتند هزینه کردیم و (40) هزار میلیارد تومان اضافه هم برای خطوط انتقال که بتوانند این گاز را برسانند خرج کردیم و به آذربایجان‌غربی هم در این مدت (2500) میلیارد تومان تخصیص داده شده است. در واقع الان پوشش گازرسانی کل خانوارهای شهری و روستایی آذربایجان‌غربی از (78) درصد در سال 92، الان به (93) درصد رسیده است. در شهرستان مهاباد هم پوشش گازرسانی از (37) درصد به (80) درصد رسیده است. در سردشت در سال 92 صفر بوده، الان به (34) رسید، این جزء عقب‌مانده‌ترین جاها است و در پیرانشهر از (31) درصد در ابتدای سال 92 به (74) درصد رسیده و ان‌شاءالله با روستاهایی که در دست است این عدد به (90) درصد خواهد رسید. (در این هنگام آقای علی نیکزادثمرین «نایب‌رئیس اول» ریاست جلسه را بر عهده گرفتند) پس دوستان دقت بفرمایند که در کشور ما حدود (5/4) میلیون نفر هستند که از نعمت شبکه گاز طبیعی استفاده نمی‌کنند. این عرایضی که من می‌گویم، همانطور که آقای محمودزاده هم به درستی اشاره کردند در قانون بودجه در بندی «ه‍» تبصره (1) یک حکم برای گاز مایع آورده‌اند، اینها مورد قبول هم است. ببینید! الان روزانه پالایشگاه‌های نفتی کشور نزدیک (7000) تن گاز مایع تولید می‌کنند که از این مقدار در سال‌های 98 و 99 به ترتیب (5300) و (5500) تن در داخل توزیع شده است. اما دوستان ببینید! کل گاز مایعی که مردم و خانوارها مصرف می‌کنند با فرض اینکه ما به هر نفر، به هر نفر نه هر خانوار، در ماه دو کپسول (11) کیلویی بدهیم حدود (2000) تا (2200)، (2300) تن در روز می‌شود. اما دقت بفرمایید! ما داریم (5500) تن توزیع می‌کنیم، بقیه این کجا می‌رود که بعد هم مردم دوباره در صف می‌ایستند؟ درست می‌گویند، ما خیلی جاها توزیع می‌کنیم، این (5000) تن متوسط است، ما در بعضی روزها که صف می‌شود به (6000) و (7000) هم می‌رسیم، بقیه این کجا می‌رود؟ از نظر ما با بررسی که کردیم همانطور که ایشان هم یک اشاره‌ای فرمودند اینها بعد از افزایش قیمت بنزین عمدتاً در خودروهای بسیار فرسوده استفاده می‌شود، به روش‌های غیرفنی و غیراستاندارد و خطرناک. اولین کاری که ما باید می‌کردیم این بود که گاز مایع را به دست خانوارها برسانیم. یک سامانه‌ای با کمک همه ایجاد کردیم. این سامانه هم می‌توانست سهمیه بگیرد، یعنی مثلاً بگوییم (22) کیلو، دو تا کپسول، سه تا کپسول در آن ثبت کند بتواند دریافت کند، هم بتواند رقم مالی داشته باشد. مجلس امسال تصویب کرد که شما یارانه نقدی بدهید. همانطور که گفتم به هر کیلو (750) تومان یارانه بدهید و بعد هم گفتند بروید در جایگاه‌های استاندارد و برای اینکه خودروهای استاندارد بتوانند از گاز مایع استفاده کنند، این را هم کار کنید. این دو تا تکلیفی بود که در قانون بودجه آمد. ما هم آیین‌نامه‌اش را با وزارت کشور نوشتیم و به دولت فرستادیم ان‌شاء‌الله هر وقت تصویب شد وارد اجرا می‌شود. ببینید! این مشکل مهمی است که وجود دارد که در واقع گاز مایع جای دیگری می‌رود، قاچاق نمی‌شود، به مصرفی که مردم دارند و مردم هم برای آن صف می‌کشند نمی‌رسد، اما این که فرمودند ما علاقه داریم به صادرات، بله، ما علاقه به صادرات داریم ولی گاز تولیدی پالایشگاه‌های داخلی عمده‌اش مصرف داخلی می‌شود و همه‌اش هم اگر مصرف داخلی نشود صادرات هم بشود همه پول آن باز برای سازمان هدفمندی است، برای ما نیست، برای شرکت نفت و گاز و پالایشگاه‌های نفتی نیست. این که گفتند چرا شما مخالف این هستید که در داخل توزیع بکنید؟ نه، ما مخالف نیستیم. ما وظیفه‌مان این است که نیاز داخل را تأمین بکنیم، آن نیازی که ما موظف به تأمین آن هستیم نیاز مردم است، خودروهای غیراستاندارد مشکلات دارند و همین مصوبه مجلس هم یک‌سری مشکلات دارد ولی خوب ما موظف به اجرای آن هستیم. از نظر ما در سبد سوخت اولویت با مصرف CNG است، چون CNG برای ما حداکثر در می‌آید (20)، (25) سنت در حالی که گاز مایع را بالای (35) سنت می‌توانیم صادر بکنیم و ارزش دارد، پس CNG مصرفش در داخل بهتر است و برای ما مفیدتر است CNG مصرف بشود. اما مجلس آمده است این حکم را به ما کرده است ما حتماً می‌رویم در جهت اجرای آن عمل می‌کنیم. لذا در مورد گازرسانی هم که گفتند روندش کند است روند کند نیست، اگر روند کند بود دیگر (95) درصد جمعیت تحت پوشش نبود. البته در بعضی از استان‌ها کندی‌هایی بوده است که خود ایشان هم مراجعات داشته‌اند، ما خدمت ‌ایشان بوده‌ایم. مکرر دنبال کردیم، بعضی از کارهایی که باید برای آذربایجان غربی بشود که الحمدلله البته من الان فهرست شهرهای آذربایجان غربی را دارم که اکثراً وضعشان از نظر پوشش خوب است و بهتر شده است. کلاً آذربایجان غربی (78) درصد پوشش دارید، بقیه استان‌ها از نظر گازرسانی روستایی، استان‌های دیگر ما متوسط (84) درصد و بعضی‌ها هم به (90) درصد رسیده‌اند. الان ما منابع گذاشته‌ایم برای اینها که کار کنند، دنبال کنند و سقف را هم تغییر دادیم. ما از اوایل امسال سقف سرانه را تغییر دادیم با تغییری که در نرخ ارز حاصل شد و حتی برای روستاهای مرزی بالا بردیم، روستاهای مناطق سردسیر و جنگلی همه اینها را تغییر دادیم، تا بالای (20) میلیون تومان هم ما سرانه را برای هر مشترک گذاشته‌ایم و طبق این عمل می‌کنیم و ان‌شاء‌الله رضایت مردم و نمایندگان‌شان را این کارهای ما در بر داشته باشد، خیلی متشکرم.